Netgedichten

netgedicht (nr. 6.273):

Untergang

Berlijn is enkel nog voer voor vuur
Hitler snauwt met slinkende adem
Naar de generaal die stamelt in de kraag
Met de macht der gewoonte de arm strekt
Voor een Sieg Heil die galmt in de bunker
Een koortsig gewemel hangt daar rond
De ondergang plant zich onderhuids voort

Het volk verdient de galg
De pletwals van rupsbanden
Want de natuurwetten
Kunnen geen garnalen dulden
Die zich niet verzetten

Laat ze verstuiven, verdampen, verdorren in hun krot

De meester briest
Zijn greep verslapt
Zijn hand stuiptrekt

Himler pleegde hoogverraad
Dus bestelt de meester zijn kop op een dienblad
Naar het voorbeeld van Salome en Johannes De Doper

In een opstoot van razernij
Hondsdol en in het nauw gedreven
Spuit hij zijn onverteerd verlies
Naar de verlamde hovelingen.

Gifdruppel en kogel en 200 liter benzine
beloven een verdovende dood
De kinderen en trouwe aanhangers volgen
Hun lobben verziekt door de drilstem
De oerkreet van de meester

Hoe ontwricht was een volk
Dat zich bedwelmen liet
Door de spinsels van één gek?