Alle inzendingen over Blauwtje gelopen

vannacht hebben we gelopen in de diepblauwe nacht donkere tinten omringden je gezicht de ruimte was oneindig we konden ons niet hechten aan de verdwenen grond er was angst er was verlangen groter dan we zelf konden zijn in het felle gele licht ben ik ontwaakt ik was opnieuw alleen…

Ze moesten uren wachten in de rij, En tijd is geld zoals wij allen weten. Dát geld zou trouwens ‘wachtgeld’ moeten heten, Dan hebben we een homoniem erbij. Zulk ‘wachtgeld’, bij de wachtenden gehaald Is ideaal als er zó wordt gefaald.…

Ooit liepen wij daar Hand in hand Achter ons de voetsporen Van waar wij waren beland Vandaag lopen wij daar Maar niet meer hand in hand Achter ons geen voetsporen De sporen verdwenen van het strand Ik heb daar niet gelopen Niet op het verleden-strand Geen sporen, geen jij en ik, geen liefde Alles door het water weggebrand…

Gelukkig maar, Want jij gaf het een naam: “Een uit de hand gelopen spel” wat was ik blij, dat ik niets had uitgelegd, of niets heb verteld.…

heb je wel eens met de wind gesproken de wind kent je gedachten en denkt met je mee heb je wel eens de wind horen zingen de wind kent je hart en droomt met je mee heb je ooit dwars door de wind gelopen een fluisterzacht briesje of harde vlagen de wind wandelt altijd met je mee…

Verloren de oude tijd opnieuw geboren de nieuwe tijd opnieuw verloren onverwachts door warmte gesmolten door kou gebarsten weg gelopen stuk gebroken je zocht, je vond een begin, een eind de cirkel rond wat rest de schoonheid van de troost de tijd.…

Al zo vaak heb Ik samen met jou Op het zand gelopen Van ons pad naar Het huis waar Ik geboren ben Oerbron van mijn Leven, van het Alleerste begin - Nu jij na zoveel jaren Niet meer bij me bent En jouw levenszand Zachtjes is weggelopen Uit de zandloper die We als kinderen kregen Heb ik die van mij met Goede moed maar omgekeerd…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

op 15 maart gaan alle bussen open en iedereen mag kosteloos naar binnen de spanning stijgt: wie gaat er nu weer winnen of is de race in feite al gelopen de lachende partij opnieuw van Rutte? zal hij weer zoveel jaar gaan lopen trutten?…

‘k Ben toen maar naar huis gelopen, kon toch geen pilsje kopen, maar het regende pijpenstelen, ‘k ben gaan schuilen maar dat ging gauw vervelen. ‘k Was ook nog de paraplu vergeten, en van een pet wil ik niets weten, met een pet op loop ik voor gek, maar het water liep mij in de nek.…

Zijn carrière bij de kippen was stuk, gelopen op de klippen. Soms slaakte hij een diepe zucht, en sprak dan, turend in de lucht: ik heb geen reden om te kraaien, maar om mijn as kan ik nog draaien, dus laat mij op die toren staan, daarboven voel ik me weer haan.…

ze zijn al lang vergeten notabelen en burgers, die begraven werden in voorbije eeuwen hun resten zijn geruimd naar de knekelkuil het kerkhof is nu grasveld nog voelen wij de rust achter de Martinikerk waar oude kastanjes waken wie hebben hier gelopen wie zullen na óns hier gaan de knoestige bomen zwijgen…

Ook wat onverwacht je tuin is in gelopen, wortel heeft geschoten, plaats bezet. Een beslissing moet genomen; wel of niet gedogen? Meervoud heeft helaas de kleinste kans.…

Ben me rot geschrokken was ìk die oude vrouw snel naar de spiegel gelopen ik ben niet oud, kom nou! Spiegelbeeld heeft me nooit bedrogen of wòu ik het niet zien maar ik heb een toverspiegel daarin blijf ik negentien.…

Mijn hart heeft een marathon gelopen tranen zijn op open zee gaan zwemmen mijn ziel ligt in ontelbaar veel knopen en de gemoedsrust is niet meer te temmen Mijn gevoel heeft de finish net niet gehaald het verstand wist totaal geen doel te raken depressies hebben teveel belasting betaald en van eventuele teruggave is geen sprake…

voeten zijn verkeerd gelopen volgen plots een andere weg dan die uitgestippeld leek er heerst een kille stilte mist omsluit haar hart zoute tranen kussen de onwezenlijke waarheid die ze in haar schoot geworpen kreeg een zee van bloemen geurt zon baant zich een weg door het wolkendek hij omarmt haar…

Te laat bemerkt zij dat -o, droefenis - Haar leven in de soep gelopen is.…

De weg lijkt gelopen, gesmoord de terugblik naar het onstuimige begin in de schaduw van haar ogen brengt ze vermommingen aan.. maar de naakte waarheid spiegelt haar uitgelopen masker zonder twijfel of bedenking de andere kant kunnen zien kost geen enkele moeite, wel het geluk samen.. dat uit haar geknepen ogen valt met een traan.…

Wat maakt dat men zich met oudjaar altijd te buiten gaat aan megavuur en knallen, hetgeen helaas in veel te veel gevallen tot schade, letsel en excessen leidt? Extremen geven het gevoel te leven. Wie wil daar niet een lichaamsdeel voor geven?…

de tegen de lamp gelopen vis, van groot formaat, heeft jaren in vrijheid kunnen genieten van zijn vergaarde weelde ondanks de prijs op zijn hoofd had hij een goed geoliede machine aan manschappen om zich heen waarbij loyaliteit bovenaan stond toch is een lek ontstaan waardoor zijn dagen nu geteld zijn en kan zich voorbereiden om zijn…

woord stilte waarin geen speld wil vallen een donderend applaus geestdrift in de ogen de warme roep om meer voor nog een laatste keer bejubeld worden als de gordijnen vallen danken in akkoorden met een lach die hemel geeft wie wil niet beleven dat de wereld aan zijn voeten ligt zonder theatraal gebaar maar dankbaar dat het zo gelopen…

Ben nog even langs m'n levenstuin gelopen meewarig licht ontdaan het hoofd geschud en voel me minder treurig als toen ik er nog woonde was dat de droom of verschoon ik nu een dubbel leven waak over mij ga met me slapen totdat er bossen blijheid fleuren en je wintertuin groeizaam wakkert zonder deze droom te storen.…

heb je wegen gelopen de paden gezien die jij bent gegaan ontmoette je steels in een spiegelruit je zwaaide en lachte ik verwachtte je stem en verrassing in ogen maar herkenning bleef uit je danste lichtvoetig de lente bleef ongrijpbaar voor mij heb je adem geroken jouw warmte en liefde voelde zo eindeloos dichtbij…

Zo is het nu eenmaal gelopen. Zijn zak was toen nog vol! Hij gaf mij zelf een beker. Zijn zaad,zijn witte kwak. Toen wist ik het heel zeker. Ik ben geboren uit zijn zak. Niemand mocht het zien. Maar ik heb het wel gezien. Hij heeft het mij laten zien. Ik heb het zelf gezien! Ik mocht het niet vergeten. Heeft hij toen gezegd.…

Aswoensdag : Ik koos weer 'n heleboel EIeren voor mijn geld, Witte Donderdag : Ik heb geregeld een EItje met iemand gepeld, Goede Vrijdag : kip met gouden EIeren geslacht, Stille Zaterdag : op EIeren gelopen, zoals verwacht … Wat ’n week ! voor ’t hele EIereneten op Pasen heb ik me afgemeld !…

Ze staan er in rij na rij zo voor het grijpen Geen groots idee vermetel plan hoeft nog te rijpen Je mag er spontaan gaan rijden over de uitgerolde paden van 't Natuurpark waarin de ark van Noë lijkt leeg gelopen Sfeer en weer hoeven ze er niet te verkopen: in park 'De Hoge Veluwe'…

Als banden geplakt zijn, de wedstrijd gewonnen of gedaan de ballonnen gehangen, de machines gemaakt, als het stuk geschreven, het eind gelopen en gewacht dan, ja laten we dan iets doen aan die vermoeide handen die benen, de spieren vooral, aan die geest die zoekt en verbeteren wil ja laten we daar iets aan doen en warmte opzoeken bij elkaar…

als jij wist dat ik van jou hou, dan zou het anders zijn gelopen. je laat me dan niet staan in de kou. je blijft altijd maar hopen, dat hij je ooit nog zou geloven. een ander heeft zijn hart gestolen, toen je dat hoorde was je teleurgesteld. je bent nu in je eigen hart verscholen. maar je blijft proberen tot je bent uitgeteld.…

Een blinde wesp, een speldeknop van licht is eindelijk tegen de lamp gelopen.…

zo ver en dichtbij binnenste buiten gekeerd in mijn eeuwige mijmering bang voor het streven eet je niet dat wild kind stil staat onder gelopen door het licht van een prinses van de sterren herkenbaar in verzen geschreven in de tuin op een zomerdag van een kathedraal speerruiters bewaken deze muren van de pijn als kiespijn mis jij in…