Alle inzendingen over De ondeelbare tijd?

Het verleden klopt niet meer Geluk brengt geen poëzie Richting de tuin En waterornament Onoverwinnelijk ben je niet Nooit meer Geweest Als een eenzame straatnaam Het klopt niet meer Ook niet die schreeuwende Overdreven aanwezig Hij is nu een vreemdeling Gek Als je terug kijken Mag En staar maar niet te lang Het is goed zo…

Laten we wachten op de dag van morgen, op hetzelfde licht als vandaag en op de onbewogen stenen in de straat Laten we wachten op de vogel die gisteren overvloog, op tijdloze wolken in een heldere blauwe lucht en op de bomen van eeuwen geleden Ik zal wachten op het ogenblik in jouw ogen dat nooit voorbij zal gaan…

Het probleem van een hartenkreet Is dat als je het terug leest Het moment is in tijd Waarvan soms op ie kaak Het schaamterood staat We zijn zomaar zoveel jaar verder En we zijn zeker geen Eddie Vedder Maar we creëren daar gaat het om Gaat het links rechtdoor Of rechtsom Bij de Breestraat Richting de kroeg…

de tijd tikt langzaam snel gelijk onrustig één seconde duurt een uur één uur duurt één seconde tempus est tempus…

Maar eeuwigheid blijft tijd der tijden waarin wij onze eindigheid niet kunnen vermijden.…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…

Komt tijd komt dood!…

Elke dag zie je ze weer op het journaal er zijn er nu toch al veel meer als soldaten met hun camouflage pakken bivakmutsen bezetten ze gewapend separaat en adequaat onafhankelijk allemaal hun eigen Checkpoint maar hou ze in de gaten het is wel even wennen maar zo’n ding in je armen vervult je jongens droom je eigen oorlog…

tijd voor één keer afremt of toch traag aan mij voorbij rijdt…!…

Zelfs wanneer ik in alle rust loop neemt de tijd mij te pakken en wandelt met mij mee…

Vaak verschijn je in mijn dromen, we varen dan op zee. Jij bent dan de kapitein en ik vaar met je mee. Ons bootje is maar klein, de zee onstuimig, wat ik niet prettig vind. Maar jij staat aan het stuur, en houdt hem op de wind. Al is het slechts een droom, eens voeren wij zo met z’n twee, in ons huwelijksbootje over de grote levenszee…

Ik zit mijn tijd weer te verbeuzelen Dan lach ik maar een beetje, het meest nog om mijzelf. Schiet toch op, ’t is alweer half elf!…

We staan aan allerlei gevaren bloot, We zullen ongetwijfeld ooit eens sterven. Toch laat ik mijn humeur niet graag bederven, Ik denk ook nooit voortdurend aan de dood. Alleen wanneer ik grasmaai denk ik even: Gelijk het gras is ons kortstondig leven.…

Ondeelbaar maakt het deel uit van die stem, waarvan alleen ik de waarden ken. Eens zul je het weten. Eens zul je het horen. Als ik denk, denk ik gauw, dat het toekomst heeft waarop ik dagelijks vertrouw.…

Wijd wat woorden aan dit wonder: Wie gaat, bestaat en ondergaat wat tijd aan feiten aan elkaar rijgt. Alles ademt regelmaat - een trein die almaar doorrijdt... Stations zijn opgenomen in een snelheid die soms even stilstaat, maar dan weer spoorslags de strijd aangaat met het regelement: een mistig tijdgat... Zo verdwijn je.…

een tralie tijd machine, die alles misleidt. Gevangen in gangen van x maal tijd, dat wordt smullen in enen en nullen, vreet bit.…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…

Pythagoras zo wordt gezegd, kwam in een smederij terecht met vier fervente smeden. Daar werd met slaan uit volle kracht, een fikse herrie voortgebracht, maar Pythje riep tevreden: 'Dit klinkt uniek en wonderschoon want elke hamer heeft zijn toon. Ik ga ze even wegen.' En die gewichten, als verwacht verhielden zich als 6 en 8 en 12 en…

Een woud van twijfel rijgt zich aaneen in zwijgen, onder de kalende kruin niets verteerd waarin het bladgoed zich herkent, het doorbloedt als levend bewijs het weefsel van de nerven. slechts met de gedachten waarin ik verdwaal, op het einde te trots voor een beklag, onmogelijk de serene grond onder de wortels te verruilen van een…

Men zegt: tijd heelt wonden, edoch wanneer de tijd op is, krijgen wonden geen tijd meer te helen!…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

de tijd vliegt hij maakt bang hij sleept en stelt teleur de tijd is een fantoom hij doet pijn hij hamert en lacht me uit de tijd is een despoot hij dwingt tot buigen hij wijst en ik word gek de tijd is een verzinsel hij doet alsof hij slaat en ik loop weg de tijd heelt hij is een slak hij kruipt en ik wacht…

----------------------- ------------------------------------ regen op het raam een wolk schuift voorbij de zon de meeuw zweeft op licht. ------------------------------------ ----------------------…

.' Scherfjes, ondeelbaar klein, geen mozaïek maar as op onze lakens. Het duurt uiteindelijk allemaal niet langer dan een maat of acht, ik vraag me af of 'gulzig' te plaatsen is voor 'mes'. --------------------------------------------- uit: 'Een grimwoud in mijn keel', 2005.…

Zomer, de mooiste tijd van het jaar Alles bloeit en groeit weer De zon schijnt heerlijk, wonderbaar, Het geeft alles zo’n blijde sfeer. Dankbaar mogen we zijn voor deze tijd Waarin de aarde z’n gewas weer geeft Door Gods trouwe zorg en goedheid Zodat mens en dier de winter overleeft.…

Het is een puinhoop bij de overheid, Bij de Belastingen wordt veel gerommeld, Nu zijn weer duizenden dossiers verstommeld, Waarschijnlijk zijn ze dat van mij ook kwijt. Mijn aanslag krijg ik maar niet op mijn bord, Ik bel toch maar eens of het nog wat wordt.…

Kijk ik neer op je lichaam tussen lelies in gebed dan zie ik tekens in je gelaat gegrift die ik niet kan wissen. Hoor nu mijn liefde die naar adem snakt nu je vragen verstomd je ogen blind zijn van het kijken naar mij. Ik leg stilte aan je zij blijf je met mijn taal nabij om je te vrijwaren voor het vergeten want je lichaam vergaat…

Het is tijd Mijn tas staat klaar ik hoop dat ik niks vergeet Nog een keer controleer ik mijn briefje of ik niks vergeten ben Nee hoor alles is opgeschreven ik voel de verstikkende ruimte Doe mijn trouwe kistjes aan pak de rugzak hang hem op mijn rug Om de weg te gaan volgen waar mens en natuur samen gaan Jee wat is die rugzak zwaar niet…

Wat ik ook zou doen dit jaar, het is niet af, wat ik ook besloot dit jaar, het is een straf, te weten dat alles wat ik naliet dit jaar, in slechts 1 dag gestopt moet worden, want, het jaar is dan wel klaar, maar ik ben dat nog lang niet!…

Geen dag voorbij, dat men niet rept over het virus geen nacht zonder woelen en draaien geen uur dat men het nieuws over slaat we zijn in angst. Geen week, tot nu toe, zonder handen wassen, desinfectie geen vel meer op je handen we zijn bang Elke dag weer talloze doden gepakt door een onzichtbare vijand niet tegen te vechten doodsbang…