500 resultaten.
poëzie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 het maakt stil
dit dromerige kleine schilderij:
ingetogen tere takken judaspenning
in een Japanse vaas
de ontmoeting van het oog met
de verstilde poëzie van deze
heldere eenvoud is de balsem
voor een verdwaalde ziel…
Heimwee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Omdat ik
een dromer ben
gebeurt het dat ik
heimwee kan krijgen
naar een plek
waar ik nooit
ben geweest
het doet zelfs
een beetje pijn
als ik dan
wakker word
groeit het besef
dat dit verlangen
naar dat nu nog
onbereisde
sterker is dan naar
bekend terrein…
Samen
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 123 Een vlindervlucht
Een wens verstreken
Voorbij de zomer
De merels zijn vromer
De raven vrij
Wensen verbleken
Voorbij de zomer
De herfst wat slomer
De blaadjes verkleuren
De vruchten geuren
Voorbij de zomer
Blijft over de dromer
Van samen
Samen…
Ik heb je lief.
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.721 Nachtkaarsjes flakkeren
rond de gouden maan
schijnbaar
tot morgenzicht
jarig bij ochtenddauw
waar het present
naast me ligt
jouw dromerige gestalte
ademt
het cadeau
van de nieuwe dag
ik heb je lief…
herfstpalet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 399 het pad een verzacht
mozaïek van rode
en gele tinten
glinsterend zonlicht
tussen kale, goud
omrande bomen
klanken en geuren
vol vergankelijkheid
weemoedig palet voor
dichters en dromers…
droom in stilte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 609 in de valavond
door de bossen rond Ockelbo
op zoek naar elanden
is de absolute stilte voor mij
al een wonderbaarlijke belevenis
maar hoe legt een dromer
zijn mooiste dromen uit
en hoe vertel ik straks thuis
van de intense stilte
en wie gelooft mij
dan nog op mijn woord…
'Dromen' over vrede.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 Dromerig koester ik ieder
moment, alles lijkt gehuld
in een waas van pasteltinten.
En de wereld is als klei zo
kneedbaar.
Maar het tegendeel is waar.
Niet als riet zo buigbaar.
Stram als een ceder en dat
is geen goede houding omwille
de vrede!…
Mooi
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.828 dromerige blikken doen vermoeden
dat verlangens nog niet gedoofd zijn
de hunkering in haar ogen
verraadt het geheim van haar hart
zijn betoverende lach laat haar ontwaken
uit een verre droom waarin ze even
was vergeten hoe mooi de wereld eigenlijk is…
abortus provocates
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 736 soms weet ik
niets
te schrijven
dan lijken letters
in oud zeer
te beklijven
of houdt de geest
ze in grijs gevangen
ook kan hij
het ongeborene
naar verten
dromerig doen
afdrijven
als een literaire
abortus provocates
van een nodeloos
bevrucht verlangen…
Juli
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 354 Het zomert nog niet echt
De zon is dapper en vecht
met witte schuimwolken en regen
en af en toe wint ze wel
en straalt ze warmend fel
en dat is het ogenblik
dan vindt de dromer
weer zijn zomer
en danst op het moment…
Zo maar een dag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 265 Dromerig op mijn rug liggend
in het gras met moeder natuur
en de wind als gezelschap
bekijk ik de voorbij drijvende wolken
ik zie van die grote witte
en iets donkere donderwolkjes
er tussen, ze nemen vormen aan
ze gaan leven, voor mijn ogen
een glimlach kleurt mijn wangen
als ik vliegtuigstrepen er
een kus zie vormen
kruisjes in de lucht…
KRUINKNIKKEND
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 319 De groene kruinen
knikken ja
Het mag ook wel
tenslotte is lente zomer
En ik ben
de rondwandelende dromer
Die ogen tekort
komt
Bloeiwijzen opsomt
van de planten
in m'n bloementuin
De groene kruinen
knikken ja
en dat
bij geen zuchtje wind.…
Haar verlangen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 538 Dochter van de maan
in de wereld waarin zij leeft
is de vrouw niets waard
ze is er om haar man te behagen
te verzorgen te verwennen
maar in de nachtelijke uren
staart ze dromerig naar de maan
voelt een zachte kus
op haar blozende wangen
kan naar zoveel meer verlangen…
Jij brengt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 Jij bent nooit winter
Jij brengt nooit grauw
Niet hier en niet ginter
Geen ijstijd met jou
Jij bent steeds zomer
Jij brengt steeds blauw
En mij maak je dromer
Van bloeitijd met jou…
De laatste traan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.539 Terugkijkend op het leven
en de tranen die hij liet
in zijn zee van wanhoop
Zij vielen in het niet
Bij die ene traan
Die viel
Op het sterfbed
Van de dromer
Bespot en veracht
Eenzaam en verguisd
Een illusie armer
en dan... de dood
Een laatste traan
En het besef
Dat hij niet geleefd had
Maar gedroomd…
iGenwijs
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 647 Het is een kenmerk van de Apple-user
Hij voelt zich boven iedereen verheven
Zijn -Phone en -Pad zijn een manier van leven
En ieder Windows-mens vindt hij een looser
Die dromers worden pas wakker geschud
Wanneer hun wekker-App is ingedut…
Je houdt mijn hand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 144 Aan je adem te horen
was je vast al heel
diep in slaap,
af en toe een tevreden
smekje, of een
dromerige zucht.
Zonder een geluid
te maken,
doodstil dus,
stak ik voorzichtig
mijn rechterhand
in de jouwe,
je antwoordde.
Zelfs in je slaap
bleef je van mij houden.…
Schepping
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 175 Ieder seizoen schud ik de dromer:
Noem dit Eden aan zijn zij,
Gans het lusthof... zo nabij!…
Krokussen van Hoop
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 404 Krokussen in bloei
omcirkelen de stam
alsof ze tot de dromer
willen zeggen:
wordt toch eens wakker
heb je ons al gezien
we vieren hier
het voorjaar,
zie onze gele hartjes
geopend naar de Zon
die ons ontvouwen heeft
als teken van de Hoop,
wij zijn wel even
dood geweest
maar kijk ons toch eens leven.…
ik zou zeggen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 om te dromen, dat je dromerig in de zon ligt te dromen..
droom, of de zon je kan helpen de dromen uit te laten komen...
droom in je dromen..
laat je dromerige gedachten stromen..…
Imagine, stel je eens voor dat
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 319 John Lennon
stel je voor dat er alleen het leven
op aarde is
geen hemel, geen hel
“Imagine”
stel je voor geen oorlog
geen religie
geen honger
stel dat we allemaal
onze wereld zouden koesteren
in de palm van ons hart
staan wij dromers alleen
vraag ik me af
John Lennon
zijn stem klinkt door de kamer
de man, de dromer
die toch een…
Hoe alles één is
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 231 Wij zijn nog teveel doeners
en te weinig zieners en dromers.…
Schapen op de hei
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.052 In heiige ruigten, de heuvel af,
Staat trouw bij zijn schapen,
Die dromerig slapen,
Wat verder,
Een herder
En leunt op zijn staf.
De zon doorvonkt het bruin wollig haar,
Verzilvert de randen
Met blinkende banden —
De vachten,
Ze wachten
De knippende schaar.…
Anker
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 206 de maan spiegelt
een reis in gedachten
ongrijpbaar
voor de stille dromer
een buik vol gevoel
flarden van eenzaamheid
en een duif
onderstreept het verhaal
in vogelvlucht
een slaapliedje
voor de bomen
die het landschap omarmen
als een warme deken
een nachtkus
voor het laatste
woord…
Wat voorbij gaat
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 874 Door de flarden heen
die voor hen gewoon waren
verbaast de wereld opnieuw
met een dromerig Den Haag
een voorbijganger
in een tot sleets gedragen jas
maakt geen goede sier meer
zijn gang is zwaar
bij stilaan verderkomen
portretteren hij en deelgenoten
een voorbijgaand tijdsbeeld.…
ondertussen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.263 woeste welgelegen wegen
aangebroken aangelegd asfalt
dunbevolkte dromerige dorpjes
snelle splitsende straat
op weg naar toe
kom ik jullie tegen
als verkooppraatjes voor
onbezorgdheid uitgestald
verlaten geborgenheid
ik ben weer bij de les
trots standhouden
in overdaad…
Overpeinzing........
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 557 Ochtendnevel
Dauwdruppels op het gras
Dromerige gedachten
Worden werkelijkheid
Middagzon
Stralend aan de hemel
Zonnige gedachten
Worden realiteit
Avondrood
Terugkijken naar verleden
Rustige gedachten
Vertalen in tevredenheid
Duisternis
Donker en onverwacht
Sombere gedachten
Verdwijnen in de nacht...…
Nocturne
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 801 Dichtbij en dan ver
een dromerige blik vooruit
vaag geritsel,
opgeschrikt geluid.
De stilte is lang
niet altijd op haar plaats
zo hier, sluipt natuur’s gang
langs oor voorbij.…
schrijf me nu
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 733 Wees dan poëzie
in stemloos gejuich
iets moois, iets onbestaanbaars
in tongval van klare stem
Vervloeiend in een dwaze
roes der zinnen – ingebeeld
in zoete adem van verbijstering
letters in dromerige aandacht
Schrijf me nu, schrijf me nu
verhef mijn woorden
in sprakeloosheid van taal…
Fluitekruid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 360 Het fluitekruid is uit
langs wallekant en sloten
is uit het groen ontsproten
wit, duidelijk en luid
april tooit zich in zomer
voor waker en voor dromer
geen die zij buitensluit
het fluitekruid is uit
de zon schijnt op het water
de avond valt pas later
de dag mag uitgebuit '…