233 resultaten.
Druppels zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 221 er vallen
druppels zwart
niet ver van het pad
waarover wij gaan
de eerste schrik
diepe ontsteltenis
over wie er zo
plotseling niet meer is
geen afscheid
of gebaar waar leven
stopt in ontvallen
leegte voelbaar door allen
in langzaam besef
hechten weer banden
door de pijn van verlies
in gezamenlijk verdriet
het zwart vloeit weg…
Samen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.378 Laat ons tóch gezamenlijk voelen.
Niet gewóon liefde, niet enkel fijn.
Maar allesomvattend, hetzelfde bedoelen.
Ik weet heus wel, is niet gepast.
Niet mogelijk zelfs, een wens alleen.
Voor beiden immers, niet meer dan last.
Gevoel verwarrend, misschien wel geen.
Maar laat me toch, gun mij mijn dromen.…
Shoya Tomizawa de nummer 48
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 503 Nu hebben ze gezamenlijk besloten
Om het nummer 48 voorgoed uit het wereldkampioenschap
Te halen om zo Shoya Tomizawa hun eerbetoon te geven.…
een oud nummer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 198 Bob Dylan zingt
en ik denk aan vroeger
de studentenflat
de gezamenlijke keuken
pinda's doppen
en Risk spelen
terwijl een enorme
bui kwam opzetten vanaf
het Amsterdamse Bos
zagen we de dalende vliegtuigen
en wat we ook zeiden
we hielden niet op met praten
nooit hadden we een idee
ook maar kunnen hebben over
waar we nu zitten…
Bevende ledekens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 Het donker wijst ons op het licht
De mens versiert zijn huis en haard
Er wordt in kaarsvlammen gestaard
De blik naar binnen toe gericht
Men droomt dat vrede wordt gesticht
En daarna liefst voorgoed bewaard
Het donker wijst ons op het licht
De mens versiert zijn huis en haard
Voor even oorlog uit het zicht
Gezamenlijk op bedevaart
Een schaduw…
Elphi
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 252 Je bent mijn Epsilon Lambda
en Phi
De schaduw van je nachtelijk parfum
Is ayurveda afrodisiacum
O Elphi, Epsilon Lambda en Phi
Odeur in ons gezamenlijk ontwaken
Een wilde roos besprenkeld met mijn rum
Mijn muze, Epsilon Lambda
en Phi
Elphi Clematis, liefde's lentebode
Je paars gewaad voor zoete merelzang
Ligt klaar…
Ik wil.....
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 2.236 Een beetje zonneschijn
wil ik aan jou geven
een zonnestraal voor je zijn
in ons gezamenlijk leven.
Ik wil de wolken zijn
waar jij op mag drijven
en het velletje papier
waar jij op mag schrijven.
Ik wil de zee voor je zijn
waarin jij mag zwemmen
een fiets zonder zijwielen
maar met krachtige remmen.…
Koraalrif soek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 410 Opzoek naar de soek
oriënteerde ik mij op
geluid
Drukte van belang
vele kleuren en lekkere
geuren
Lezen dan het boek
opengeslagen is schrijver
dezes
De ene doek, dekt
de andere; gezamenlijk
over
lappen zij delen
die aanstoot kunnen geven tot
verderf
Tong van reizigers
wordt op aangename wijze
gestreeld
Na fruit, de snorkel
op…
Leenschilderij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 We dwalen in een vierkant land
onze gezamenlijke waarheid
kent geen verfstreken meer
het leenschilderij is veranderd
in een maagdelijk doek
droom niet, verzin niets
verlang niet meer
lijkt het namens
de kunstenaar
te zeggen
we schaduwdansen achter de horizon
waar herfstvogels afscheid nemen
met nieuwe moed als levensbloed
ben jij…
Waar werd oprechter trouw...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 226 Nadat ze jaren lang
Gepaard een kuis en
Vreedzaam leven leidden,
Hier in dit groene land
Waar ze zingend
Elke nieuwe dag
Bezongen in
Gezamenlijk geluk,
Is plots een zwarte
Wolk voor de eindeloze
Zon geschoven -
De glanzende groennek
Zit verdoofd zijn vrouw
Te zoeken, hier aan
De rand van de sloot
Waar ze samen zo gelukkig…
Moeder liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 De wijzer wijst het uur de tijd
De tijd dat moeder de maaltijd voorbereidt
Gezamenlijk eten is soms als een levende gloed
Door allerlei omstandigheden vaak missen moet
O, tedere moeder armen die hun kinderen omarmen
Tegen haar borst gevlijd het kinderhart verblijd
Uw adem teer als de adem van Onze Lieve Heer
Hart bedaard de winterkoude…
Het geloof van een atheïst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 Wij mogen geenszins opgeven, ''t zal mijn
tijd wel duren', want 'mijn tijd' is onze tijd
Gezamenlijke tijd is geenszins voor ALTIJD...!
*creatieveling…
Toen alles Vermetel leek
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 292 keek je vurig
spanden bogen zich langdurig
einden afleggend, verdwalend
door heemtuinen duinen rosaria
leek een belofte van niets dan geluk
een zwevende donzen veranda
gedragen door blauwe paddestoelen
doorspekt met jouw lichtpuntjes
de stilte te betrekken
in ons gezamenlijk uitzicht
de velden voltrokken zich
de natuur werd overal…
En schaduw ik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 het
opkomen van zon
laat me raken
door zijn warme
koesterende stralen
maar als wij
samen schijnen
is hij het licht
en schaduw ik
in dat decor
het kleine mijne
ik ben geen schim
uit vroeger tijden
die donker geeft
omdat hijzelf
in het verleden te
weinig heeft geleefd
accentueer wel
met een lach de
verrassende momenten
van gezamenlijk…
Ereschulden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 49 wij hebben het
weer aangekaart
de zoveelste keer
in ons leven
van kleine woorden
hoofdletters gemaakt
zodat iedereen ze
eindelijk kan lezen
waar wegkijken
onmogelijk wordt
en passie gezamenlijk
alle woede deelt
ook van lang geleden
omdat er nooit goed
op is gepast het
omvat de ereschulden
waarvan bloed
niet meteen aan eigen…
in het begin
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 50 En er was nog iets anders:
De horeca staat voor gezamenlijkheid.
Daar waren we wel aan toe
na die autoritaire Lock down
van die interieure ballingschap.
Van Belgen krijg je zowat alles gedaan,
maar je moet ze de illusie
van vrijwilligheid laten.
Het café is voor ons
een kern van belevenissen,
dromen, frustraties, roddel.…
Indigo
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 168 Ik zou je graag leven willen geven
vol levensechte dromen
waarin we mooie dingen beleven
genieten waar we aan toekomen
eindeloos wandelen over de hei
vliegen naar tropische oorden
plukken we gezamenlijk bloemen in mei
bezegelen ons zijn met de mooiste woorden
versmelten we in een nacht vol indigoblauw
liefdevol kleurt het zand op je gezicht…
Echt!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 336 Helaas is de mensheid verkrampt
door pijn
Leven zij met elkaar, geen ka-
rabijn
Moskee
Kerk
Vrijdag
Zondag
Pleiten voor gezamenlijk, dus
één lijn...!
Albania, Tirana, september/oktober 2016…
In puin zag hij de edelsteen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 455 tenminste
dat beweerde iedereen
het afval dat hij onderzocht
bleek van een bekende
hij zag haar jong en niet verwend
alsof iets haar, voor hem bestemde
ze leerden van elkaar de zon
de wind en ook verdriet waarderen
in het houden van vandaag
verlangden ze ook morgen te proberen
ze vereeuwigden gevoel
weefden uit een zoekend leven
een gezamenlijk…
de vorst die jij voorspelde
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.359 is geweest, terugkijken
op je sporen is een feest
de eerste zijn in niemandsland
het ijs waar water strandt
het vlaagt vandaag
weer troosteloosheid
ik had me zo verheugd
op kou in winters landschap
herinneringen uit mijn jeugd
jouw vorst
hangt in de koelkast
de dorst van blikken bier
er is geen lente tussen ons
ontdooi eens in gezamenlijk…
Vakantie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 vertrouwde stemgeluid
van een moeder die haar kinderen roept
om te gaan zwemmen in de blije rivier
en in de avond bij het kampvuur
drinkt vader zijn bedroefde bier
om de volle maan te begroeten
met zijn lyrische verhalen
er blijft een grijze wereldtaal
aan de afgrond van ons geheugen
we eten er boterhammen met zwart zaad
en zwemmen gezamenlijk…
De edelsteen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 253 tenminste
dat beweerde iedereen
het afval dat hij onderzocht
bleek van een bekende
hij zag haar jong en niet verwend
alsof iets haar voor hem bestemde
ze leerden van elkaar de zon
de wind en ook verdriet waarderen
in het houden van vandaag
verlangden ze ook morgen te proberen
ze vereeuwigden gevoel
weefden uit een zoekend leven
een gezamenlijk…
Ondoorgrondelijk?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 72 te plaatsen,
ze passen in
geen enkel
alfabet, gemorst,
verwaaid in de
branding van de
toekomst, verstart
alles wat zeker was,
verrijst zijn eigen
horizon in een
nog te ontdekken
heimwee naar
een troostende kleur
het kernpunt
van het menselijke
karakter, ontstaat
een glimlach achter
een ondoorgrondelijk
masker, dat we even
gezamenlijk…
verliefdheid
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 186 de dag weet niet wat de nacht nu gaat doen
ik hou van de lach in je stralende ogen
je twinkel behaagt, dat is niet gelogen
het donker laat zien wat de klaarte niet kan
je neemt me goed vast, wat is dan je plan
de maan beslist in naam van de zon
bedeesdheid ging falen en durf overwon
mijn hand reikte ver… en jij nam het aan
we voelden gezamenlijk…
Spiegel van mijn ziel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 506 De spiegel van mijn hart
toont in een strakke lijst
mijn liefde voor haar die
'k nog slechts ken door haar
woorden en een beeld van een
mooie foto; digitaal
De spiegel van mijn ziel
daarentegen, toont in een
sierlijke lijst de gezamenlijke
schoonheid van twee mensen
met een getekend, deels
geschonden, herstelbaar leven
in een mooi verhaal…
En ik maakte kennis met
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 227 het oude fotoalbum
ik kreeg een kijkje in het verleden
van een oude dame
gezamenlijk bladerden we door
haar fotoalbum
op haar gezicht een glimlach
soms in haar ogen een traan
jarenlang was het vergeelde boek
dicht gebleven
ik maakte kennis met haar mensen
leerde gezichten kennen
pas bij thuiskomst
realiseerde ik me
dat een ieder die…
- Aardse Bondgenoten -
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 161 Wilskracht draagt de kracht, de macht
en ook de laatste hand en adem
die ik je in vertrouwen gaf,
is uiteindelijk langverwachte adel
die zich bloedend wentelt in hervormingen,
een gezamenlijke inspanning van woorden,
aardse bondgenoten zijn zo ironisch machtig,
werken soms zelfs als meedogenloze krachten
die in alle financiële richtingen…
Onomstotelijke waarheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 171 Gerommel
Een fase van schuilen tegen
De elementaire kracht van
De natuur
Gezamenlijk
Gaan vijf eeuwen voorbij
Over de brug met
Vier pijlers te water
De aarzeling
Schroom van de schaduw
In het mooi' licht
Vanaf de tel. Dit ogenblik
Na rust. De liefde. Het moment
Andermaal
De schildering. Het verlangen
De kunst.…
Procureurlapje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 157 Meer dan honderd
Mensen die hun leven
Achter zich gelaten
Hebben maken zich
Op voor het hoogtepunt
Van de dag - het warme
Middageten in de grote
Zaal, voor de gelegenheid
Sierlijk aangekleed
Om hen die hier gezamenlijk
Komen eten het gevoel
Te geven dat ze er in
Ieder geval nog bij horen -
Samen met mijn oudste zus
Zit ik…
Woud
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 439 fluistering,
indringend en niet te verstaan
Als de maan die tussen de bomen door,
licht schijnt op de verduistering,
Waar de stemmen over gaan
Is gekerfd in het zwarte hout
Deze bomen met hun tekens eeuwenoud
Door maanlicht als van goud
Zijn onzichtbaar en eeuwig verbonden
via een roodgloeiende band
Tastbaar en door engelen gesmeed,
door een gezamenlijk…