Alle inzendingen over Haar

Ach jee, ach gos wat is er aan de hand Luus heeft op een nare manier haar arm verbrand Het ging simpel, zo van 1-2-3 Even wachten tot de pan op ' temp' was maar potverdrie Een knal, die ze van haar leven niet vergeet Een slok vet op haar arm, ohhh dat was HEET Meteen koelen onder een lauwe straal Bellen naar de ehbo, oh wat banaal We zeggen…

Koninklijke Hoogheid Prinses Beatrix Van '(h)arte' gefeliciteerd met het behalen van uw 80ste levensjaar U verstaat de kunst van mooi en moedig ouder worden ook al gaat dat met kunstgrepen U verdient een appeltje, een appeltje van Oranje en als het toch moeilijk wordt gewoon doorbijten!…

Ze rust veel op haar zijde al het blijde van de diverse zangvogels de bloeiende bloesem in zich opnemend. In ’t echt en in gedachten loopt ze soms in de tuin bezoekt vertraagt aan zee menig duin en stiltegebied dat alles met haar euthanasie in het verschiet. Ik zie een stuk onbetreden daar beneden. Hoe verder ze wegloopt van deze plek…

Hier mag jij je stoel aanschuiven, een welkom met compassie voelen geven ook wij je hoekstenen om kamers in je hart en een thuis mee te bouwen. Hier zeggen wij laat het vuil op de mat de straat buiten en jouw talenten bloeien. Wij vragen aan je hoe is het nu echt vullen geen gedachten voor of over je in, we vragen: vertel je verhaal eindeloos…

Pas een nieuwe baan, en vandaag een grijze haar: er verandert veel!…

Ze had veel onderliggend lijden Gelukkig wel de eerste prik gehad Over 4 weken de tweede tegen Corona Wij, zij en ik, zijn beste vrienden op afstand Kennen elkaar geestelijk door dik en dun Ik wilde en mocht haar dus vragen “Welk cijfer geef jij je leven” Ze aarzelde niet en sprak “Een tien voor het leven door Jan” Jan is haar man, verzorger…

Ik zou je iets willen geven een grote warme deken Een toverdeken die je om je heen slaat die jou met zijn warmte helemaal omsluit afsluit van deze boze wereld die je hoofd leeg maakt je onrust wegneemt en je hart verwarmt In de deken is geen verdriet geen werkelijkheid geen tijd alleen kriebelige warmte In gedachten telkens…

Twee moordwijven zijn aan het doe-het-zelven Ze sluiten deur en ramen met veel spijkers Ze houden immers niet van pottenkijkers Waarna ze met cement het lijk bedelven De arme man, het heeft hem zeer verdroten Maar de bekisting zat echt als gegoten…

achter schuttingen hoor je de verhalen hun eindeloze rondjes draaien: dat moet - mag niet - hoort zo in ordelijke aangeharkte tuinen bezweert men het kwade de mond van een onwaarschijnlijke eenling geluidloos gesnoeid daar gaat Kubra zo langzaam komt ze vooruit borsten buik en billen krachtig gepantserd in een kuras men sist schampert…

Soms kan je zo langs me heen kijken en toch blijf ik je zien Ik zie je graag Vlaams voor ik hou van je En van wie je houdt die wil je zien en mee gezien worden Soms denk ik was je maar wat minder knap en wat meer handiger Die gedachte komt primair voort uit eigenliefde en walst de puurheid plat de puurheid van jouw liefde, jouw…

Boer Jan zoekt een vrouw maar is trouw aan de rouw blijft dus trouw aan zijn vrouw “De kaarten waren al de deur uit” wat een feest moest worden werd een trieste herdenking “Ik ben wie ik ben, er zijn al genoeg anderen” intense vertrieste eigen werkelijkheid van niet aan te vangen te verwerken verdriet Maar boer Jan krijgt een vrouw dit seizoen zij…

Door helder sprankelend stromend bronwater verkwik ik wat of meer door de waterval-muziek van Chopin Het afscheid van tante Lucy het bijwonen van de dienst is confronterend raak Ook zij heeft 't moeilijk met het loslaten van een leven zonder leeftijd Tranen ontvallen haar ogen maar worden opgevangen  door de glimlach van haar lippen…

O die politici! Kluchtig hun optreden Denkend dat niemand Hun kunstjes doorziet! Flaters weerleggen ze Eenmaal-en-andermaal: "Nee hoor, echt dáárin Herken ik me niet!"…

Elisabeth II geeft het goede voorbeeld Een moeder laat haar kind niet alleen Laat haar zo beschadigde zoon niet los De zichzelf zo beschadigde zoon niet los Natuurlijk heeft ze hem, haar zoon Alle hoeken van het paleis laten zien Natuurlijk heeft ze hem ook gestraft Natuurlijk heeft ze hem ook geleend Want het blijft haar kind Haar…

Ik ben wel een oud mens van 98 jaar, zelfs een behoorlijk oud mens in mijn 99ste levensjaar zeg maar een oude doos maar ben nog niet dood, geen kijkdoos met van die ogende kleine gaatjes waar je doorheen kan staren, turen ik heb ook geen gaatjes in mijn hoofd ik heb heel veel nog behoorlijk op een rijtje zelfs bekoorlijk van tijd tot…

O, Nederland let niet meer op zijn Saeck 't Is volgens 't NRC maar al te waar Ziedaar, C.M. de V. en woordenaar De stikstofuitstoot wacht een schone taak 'Far niente', denkt Carola, en 'ik pas' Met dank aan Caroline van der Plas…

Ik lag vroeger na school uren op de grond met de telefoon die tussen mijn oor en mijn schouder wiebelde Aan mijn linkerkant een bord koude rijst, mijn schoolboeken rechts van mij de telefoonsnoer draaiend om mijn vingers Ik praatte met vrienden die dezelfde taal spraken We spraken tot diep in de nacht met gezwollen kelen en longen. Speelden…

Een lichte maar opmerkelijke beving Wat scheurtjes in de muren hier en daar Maar toch wat ongerustheid en zowaar Veel media in Landgraaf en omgeving Zo stil maar toch zo sterk was ook de schok Aangaande het vertrek van landgraaf Kok…

Hoe lang ze haar Al kende, werd haar Gevraagd - kennen is Het woord niet, Antwoordde ze, en Bevriend zijn we evenmin Toch is er wel een band Ontstaan, door de jaren heen, Herkennen we moeiteloos Elkaars diepere gedachten, En begrijpen we van beider levens Oorsprong, doel en zin…

Op het Haagse Plein voor ons parlement post je elke maand een dag met een roze poncho aan Wat vrolijk dacht ik een kleurrijke parel die daar stevig staat omringd door je makkers Toen sprak ik je aan je moeder zit al jaren vast in een cel in Rwanda je kunt haar niet spreken Zij draagt er zo’n roze poncho het vrolijke gevangeniskostuum…

De koningin in spe Amalia Verdeelt de koningsliedjes: (heel) (erg) (slecht) Die foto van mezelf, is die wel echt? En nog zo wat parafernalia Ook doet ze al miljoenen coaches na: ‘Dramalia nog erger dan W-A!’…

Kijk terug op De ruim negentig Jaar van mijn bestaan ' k Overzie de wegen Waarlangs ik ben gegaan Zie de pieken en de Dalen, de mooie en De minder mooie verhalen - Soms was het wat, Soms helemaal niks En ' k zie dat Ik jegens allen In mijn leven Wel wat steken Heb laten vallen…

Voor hoe lang moet ik op reis gaan, om eindelijk thuis te kunnen komen? Hoeveel mensen moeten me erkennen, voordat ik in mezelf geloven kan? Is leven zegen of een vloek? Wat moeten ik doen, wat laten? Vragen die ik vinden wil. Antwoorden die ik zoek.…

Daar ging ze met een forse plons te water ze had de zenuwen van te voren, dus niet later. Als een mes, scheerde ze door het bad alsof ja alsof ze het diploma al op zak had! Vier banen gekleed, zelfs met een jas ze deed het alsof het dagelijkse kost was. Eventjes was ik haar kwijt, mijn kleindochter die prachtige meid. Maar ze zwom…

Dat Onze-Lieve-Heer is opgestaan, Is voor bepaalde klanten aanstootgevend, Dat Hij eerst dood was en vervolgens levend, Daar doet de HEMA voortaan niet meer aan. Dus net als Zwarte Piet en Sinterklaasje, Is Hij uiteindelijk alsnog het haasje.…

Toen die actrice dat aroma rook, Deed dat haar denken aan haar eigen schede, Aan iedereen deelt zij die geur nu mede, Als kaars, ik dacht meteen: dat wil ik ook! Dus wát heb ik mijn vrouw cadeau gedaan? Een kaars die ruikt naar mijn geslachtsorgaan.…

meisje van 15 kijk eens even naar jezelf als kijkt een spiegel je aan alleen jij kent jezelf beter dan wie dan ook zie die stralende ogen boven een wondermooie lach naast soms tranen daaruit die natuurlijk mogen vloeien laat nooit je pa en ma gissen waar je gaan wilt of staan anders zullen ze je missen zoals goede ouders doen vertel…

de gade van onze vorst heeft een hart voor poëzie. wat een verademing zogezeit immers de vragende man aan tafel had haar met een bundel verblijd. zij sprak en likte als het ware aan een slagroomwafel; dit had iets van intens bidden voor een stevige maaltijd maar de toon was al gezet, vóór de “alledaagse” diepgang enkele woorden van ’n…

een verjaardag weet je is geen dag als alle andere het is een dag om te vieren wie jij bent en wat jij doet ofschoon een jaar ouder nu ik zal nog steeds vertellen dat je een jongedame bent met dromen ook en wensen al dagen soms de kinderen die ook zelf verder groeien lastig en uitdagend tegelijk geregeld de ouder in jou uit naarmate…

Oranje tegen het gastland: een hachelijke confrontatie, niet zozeer voor de kamerleden als wel voor kabinet en knvb. Met dank aan Coenraedt van Meerenburgh en zijn snelsonnet van vandaag _____________________________ De zaak is helder, namens 't koninkrijk Zat Conny met een mini one love speld Die als symbool tegen 't zere been niet…