Alle inzendingen over Heine;

na iedere donkere nacht komt een lichte dag maar de onrust blijft zoals ook nieuwsgierigheid naar het gewenste einde terwijl de zorgen doorgaan om nieuwe besmettingen de strijd tegen het virus is als zandkastelen bouwen terwijl magere hein beukt als zware storm op strand die met getijden stromend steeds weer de gaten slaat die jij…

droom het mijn roeping was als anderen al sliepen tot in laatste uurtjes studeerde ik het vak in mijn hoofd en hart omdat ik zorgen wilde voor de mens die lijdt de tragedies die ik zie zijn van klein tot groot als er iemand wegglipt stemt het mij verdrietig de glimlach van een baby vrolijkt mij dan weer op de strijd met magere hein…

De ijzeren Hein is niet impotent hij heeft gerend. Hoe verwerk je de nachtzwarte randjes van leven waar onmacht omstanders ook geen raad meer geven.…

Ze zijn ongrijpbaar maar verloederen zijn geest zodanig, dat hij steeds met grote vreze vreest, dat Knoken Hein hem elke dag kan komen halen. Een doffe borstscheut verontrust hem nog het meest. Het lijkt een teken dat zijn hart eerdaags zal falen of dat de kanker in zijn longen zit te malen; je dagen zo te moeten slijten is geen feest.…

De hele nacht door eenenveertig-vier, ik dreef op eigen zweet de sponde uit en Hein die hield de deur al op een kier. Zo lang ik leef neem ik nooit meer zo’n spuit.…

plagen De mooiste lentedagen konden niet behagen Ze deugden nooit, noch aan het eind of het begin Voor zijn omgeving was het nauw’lijks te verdragen Hij deed niet anders dan de boel in treurnis jagen Door iedereen met zeikerijen te belagen Mijn Lieve God, hij was de ramp in zijn gezin Pas op het allerlaatste einde zijner dagen Toen Knoken Hein…

Je wilt misschien geen weduwmaker zijn, Sterf dan alleen, en breng je beeld naar Hein!…

Arme bejaarde, zo vol van een diep verdriet, hou toch zicht op nog heel leuke dingen: er ligt nog veel vertier in het nabije verschiet, dat jou kan meevoeren als je er voor open staat, zodat je het lied uit volle borst mee kunt zingen, totdat Magere Hein met jou het toneel verlaat.…

tracht te ontknopen het is het wazige verlangen dat aan de deurpost van welzijn is blijven hangen, verder dan de kruipruimte tafelen schimmen zich op hurken tot het einde hen verlost allesbehalve zekerheid zijn manieren de koningsrituelen die gevuld met kwakzalverij de pest trachten te vermijden zoals velen de voorbode van magere Hein…

Jans Pommeranzeke Van Nieuweschanzeke Heeft dan wel sjanzeke, Kan het niet zijn Grietje en Hanzeke Van woudestein, Ook niet Roodkapzeke In 't bosravijn 'Nee,' zei het ganzeke, 'Niet Pommeranzeke Grietje of Hanzeke Geen Halewijn 't Is ook geen meiseke Of Mainzelmanzeke, Visselke, schrijverke Sietske of Hein...'…

Ik sta nog vol in het leven, gebruik crèmes om mijn ponem superglad te strijken, welke sores dan ook, oj, het is mij om het even, zolang Magere Hein nog niet om de hoek komt kijken.…

to heaven’ Het is de 222e droom welke ik noteer en gaat over die hemelse trapleer Dan een dag daarna Wordt mij een wonder gewaar Ik pendel Amethist, Lapis Lazuli en Sodaliet Eerder droeg ik die drie tezamen niet Deze stenen die gelinkt zijn aan de bovenste chakra’s van mijn energetisch lichaam Op dezelfde dag reken ik af bij Albert Hein…

Bevriend met Holst, Greshoff en Hein Boeken was hij getuige van dé literaire kringen, zelf deed hij ook veel bijzonders uit de doeken en wist hij in Italië het nazisme te ontspringen.…

. ------ We gaan Somalische piraten arresteren We zijn tenslotte zonen van Piet Hein Die om den donder daar niet bang voor zijn Dus zullen we de boeven mores leren 'Gij snoodaard stá, ge bent er gloeiend bij ! U bent géén Hollander ? Dán laat ik u weer vrij.'…

Zo tussen door geef ik ze Eens lekker van katoen, En wel op een manier, Piet Hein het zou gaan doen. Zo blijf ik agiteren, Men geeft mij steeds weer stof, Ik pak mijn ammunitie, En ik schiet,.........uit mijn slof. Romeinen 12:19…

klankrijmen in dubieuze tweestrijd men ziet geen metaforen bij de zot ik zie vreugdevuur op alle pleinen we dalen af in vergeten mijnen roestvrij stalen zenuw leidt er is geen gebod en geld is God laat mij maar roepen in woestijnen korte rokken en klare wijnen een muze die mijn pen verleidt onzinnen kennen geen plot obesitas bij magere Heinen…

Altijd weer eb na vloed en dag na nacht - ons refrein is Hein ..................................... Naast Endegeest een koppel grauwe ganzen - ze geven geen sjoege ...................................... d'Eglantier in liefde bloeyende schramt wie haar bottels wil ......................................…

~Zeg jongen even geen gedoe, we gaan naar Opa Hein~ ~Me neus, daar ga ik niet naar toe, die ouwe sjaggerijn~ ~Ach joh, het is nu vaderdag, kom op, we doen het maar En heus het kost je niet je kop, die ene keer per jaar~ ~Ga maar alleen, ik ga niet mee, te lezen valt er niets Al had hij enkel ~De Privé~, dat is tenminste iets En zijn TV die is…

Om ernstiger tijding dezer rampspoed te voorkomen sluit men alle metropolen af de wegen en de luchthavens gaan dicht de havens en de poorten gaan op slot Een doodse stilte heerst nu op het Plein Één miljard Chinezen met een mondkap voor hun neus vieren geen Nieuwjaar maar moeten vrezen Voor de komst van magere hein…

Kanongebulder dat nooit zwijgt En jij en ik worden bedreigd Door mag're Hein Of als de honger ons verdreef Al wat ons lief was achterbleef Och arme ziel Een kilometerslange vlucht Je buikje bol van waterzucht Naar het asiel Door Mammielief besmet met aids Of Pa mishandelde je steeds De zielenpiet Of reeds als vrucht geaborteerd Is…

Nee, zei het ganzeke vol hartepijn geen Pommeranzeke Grietje of Hanzeke meiske of manzeke Sietske of Hein Nee, zei het ganzeke zonder venijn, wie brak nou het lanzeke? Beer Bolkestein! Danzeke sjanzeke, op mijn liedekijn pak nou je kanzeke o beertje mijn 12 juni 2019…

maar laat ik toch een indruk geven niet Nederland, maar Lage Landen bij storm en vloed bij eb, als 't giet en waterwegen in 't verschiet en o, vergeet de geuzen niet zij waren, nog voor Tromp en Ruyter Barentsz, Hein en Bontekoe Europa's vrachtvaarders in botters langs Skagerak en Kattegat voer men, kajuitloos in 't vooronder naar…

Heine citerend. Krijsend omwille van mijn meest geliefden! Mezelf vervloekend en toch de zwarte diepte induikend, hopend op duikersziekte, als de grootste gek op aarde, wenend, de tranen vermengend met het koude zeewater, dodelijk gewonde wolf, als een karaktervolle koning opgezogen door de woeste, goddelijke zee.…

We worden ouder, gelukkig maar, er zijn er zat, die 't niet halen gezin achter moeten laten omdat: Magere Hein hen kwam halen! Dus, we worden ouder, prijzen de dag elke dag opnieuw omdat, als je daar de waarde niet van ziet, beleef je immers het leven niet?…

het erf van gepluimd en dapper siddderend en met een dreun ter aarde Respect voor dit ontzagwekkend natuurgeweld overtreft alle andere aandacht voor menselijke invloed Een kosmoligische seconde verstrijkt als een oneindige macht van gevoelde tijd, van angst en vertwijfeling Striemende hagel snijdt in horizontale nevel als de zeis van Hein…

" klinkt uit de toren Mag hij zich Doorman noemen noch Piet Hein Ik breng een ode aan de Watergeuzen Divers pluimage, zelfs een admiraal Als helden vochten zij, mannen van staal Odysseus' makkers tussen sterke reuzen Neem nou Heer Lancelot van Brederode En Bloys van Treslong, Van der Marck Lumey Zij stonden voor Den Briel in voorste…

In de grond is magere Hein een lekkerbek. In de mist over de graven: een kamertje bij haar thuis. Grijze duif staart naar de buis, herkent haar niet. 'Ik heb maar twintig graden en de televisiegids geeft geen goede programma's. Gij slaapt toch niet met die man van beneden? Hoe kunt ge!…

Toch teveel want feitelijk moest het lager zijn Ik pers niets meer door mijn keel doch van ver nadert magere Hein Ik heb volgehouden tot het einde zie mijn lichaam maar eens bloot Het lijf onder mij dat wegkwijnde ligt thans in een mooie kist..dood…

Ze waren slim, deden dom Weinig mocht en alles kon Niks verloren Liegt het geraamte De zwarte zon, mijn schaamte Nee geen engeltjes Magere Hein Zit op schouders van bengeltjes Roept mijn naam Krassend geluid Huid voor faam In stilte schreeuw ik het uit Je was hier eerder, altijd geweest Het stroomt, blijft kleven Daar stonden wij in…

uitbraak voelde ver van hun bed Ze sliepen de slaap der dommen En droomden zich onbesmet De ziekte woedde onstuitbaar Woekerde in Tehran en Milan En bleek niet meer alleen maar Een rampspoed te Wuhan Beschikkingen werden genomen Om het leed draconisch te keren Die de Jobstijding moesten intomen En de verschrikkingen bezweren Dus toen Hein…