Alle inzendingen over Herinneringen OR Eenzaamheid OR Ex- lief

Herinnering, een eigenaardig ding maar goed voor menige koestering.…

Ex-en-Provence…

In mij woedt de storm Die kan ik jou niet tonen De storm van gevoelens Van herinneringen Van verlangen Van eenzaamheid en angst In mij woedt de gekozen dood…

haar ex-vriendje krijgt een sms: "zonder jou kan ik niet leven" op het nieuws is er dat er een meisje is verdronken bij een beek bij haar in de buurt. haar ouders zijn geschokt en haar ex-vriendje verdwaasd.…

Het tweepersoonsbed is al twee jaar maar aan een kant beslapen Twee maal 365 dagen, 2 maal 52 weken het lijkt zo weinig Mijn lief Foto's van je herinneren mij aan fijne tijden Dan zie ik je lachen op een foto, er staat een datum op twee maanden later was je dood mijn lief Het is niet te bevatten, je glipte onder mijn handen vandaan........…

Mooie herinneringen blijven mij trouw. Ik hou van jou. Liefs je zoon…

voor mijn vrouw de liefdeloze liefde voor mijn ex de liefdevolle sex geen van beide voldeed en ik wil verder…

De laatste jaren dat we samen waren Beiden deden we niets anders meer dan gissen Onze ogen vertelden enkel leugens De waarheid konden we niet aan En na nog een paar momenten van ware verliefheid zijn we beiden onze weg gegaan En toch mis ik je Al wil ik nooit meer met je samen zijn De pijn die je bracht zal ik nooit vergeten Maar de herinnering…

Mijn hart is weer herbouwd En nog beter dan voorheen Vol met liefde en geluk Ben ik niet meer alleen Maar er zijn momenten Dan ben jij weer in het zicht Wel vanaf grote afstand Maar ik doe niet mijn ogen dicht We praten met woorden Zonder enige betekenis Gevoelloos en oppervlakkig Weet ik dat er niets meer is Wat ons bij elkaar hield…

Een opgetogen gebaar; een wind harteloos stil Ik ben nu met jou klaar en doe weer wat ik wil Een onwezenlijk koel; een toorn in mijn hart Weg is ‘t liefdesgevoel pijn week uit mijn hart Een nacht vol kommer ligt nu niet meer klaar Ik vind je nòg stommer na al welhaast een jaar Een herinnering week als schaduw voor licht Toen die…

enkel groter eenzaamheid Ik voelde mij als nooit tevoren zwak ik was alleen voor eeuwig en altijd Toen het duister rondom mij gleed zong mijn hart naargeestig zijn lied Ik weet dat het jou geheel niet speet liefde bleek ’t achteraf..immers niet…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

Dat mijn liefde voor jou onvoorwaardelijk is Krijgt een nog diepere betekenis Door mijn nimmer naar buiten gebrachte eenzaamheid Omdat ik jou, mijn lief, zo vreselijk mis.…

Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben 't Een liefkozing der lippen is gebleven Je naam te zeggen als ik eenzaam ben. -------------------------------- uit 'Pastorale' (1946)…

Achttien jaar vliegeren wij nu samen. Trekken de touwtjes op en neer. Onze vlieger duikt en stijgt, naar onbekende hoogten. Bleek bestand tegen wind en weer. Wil met jou, nog wel 100 jaar samen, aan de touwtjes trekken als weleer. Met de wind van achter, of van voren. Naar onbekende hoogten, keer op keer.…

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

laat mij de oude zwerver zijn die door de straten gaat zonder herinnering en voor de luiken voor de Febo sluiten daar nog even staan HEB MIJ NU LIEF VOOR LATER…

laatste wat nog rest van jou Maar de mooie herinneringen die jij me ooit hebt gegeven zitten dieper in het binnenste van mijn ziel dan de eenzaamheid ooit zal raken…

Ik ben het , met die lach, met dat open hart Ach, je bent sterk, maar zo eenzaam, zo hard en zo ongelukkig Neem me toch terug want ik ben het; die vage herinnering aan wie je ooit was.…

In mijn eigen gecreëerde wereld is nooit sprake van eenzaamheid deze wereld is gevuld met herinneringen aan jou altijd en overal de enige koning die daar heerst ben jij voor altijd…

ons scheen Waar ik jou mijn lief bleef schenken vlak voor Lijdensweg nummer één Waar je mij thans nog kunt vinden is vreselijk weg van jou en iedereen Is in ‘t land der ex-verliefde blinden op ’t adres Lijdensweg nummer één…

op 26 juli werd door ex renners in de media negatief commentaar geleverd op de prestaties van Lance Armstrong.…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Je bent er altijd als ik wegdroom vanochtend verzon je een nacht achter het silhouet van een dode boom schreef je gedichten over de oorlog, met doden en gewonden repte jij jouw woorden, die bijna zinloos onzichtbaar bij me bleven als ware ik zelf die persoon die de laatste zucht uitblies, om die nacht maar niet te dromen…

Hij voelt zicht eenzaam. Verpakt in zijn huis vol herinneringen.…

waar in de stille verlatenheid mijn nachten eenzaam blijven niets van wat gedroomd mij de herinnering schenkt aan die enige hoop in de vertwijfeling van tranen die zachte geborgenheid van momenten samen zijn waar de stilte wijkt in het gefluister van jouw hart ik luister naar het ritme herinner mij die nacht…

je vroeg me hoe mij dag was eenzaam zonder jou dus ik omklem de heerlijke herinneringen aan gisteren de dag daarvoor en weer daarvoor ver terug in de tijd tot in de toekomst…

niet langer in staat te voelen hoe schoonheid groeit open bloeit met liefde stoeit dwing ik mij in het alleen zijn zonder herinneringen omvat de eenzaamheid die het sombere uitvergroot…

Voor een ieder wat wenselijk is Fijne kerstdagen hopelijk met gezelligheid en warmte knusheid en lekker genieten zo samen met familie of goede vrienden het wordt zo gemakkelijk gezegd maar veel van ons zitten alleen of zijn niet uitgenodigd ergens of verloren wat zo lief was of zijn ziek, eenzaam depressief toch hoop ik dat er een glimlach…