Alle inzendingen over Hugo de Groot OR uitvaart OR dood

Maar Hugo, bel nou toch gewoon Mark Rutte! Die kan volop uit zijn ervaring putten.…

, de vrouw met de schoonste billen op deze planeet trok me mee langs het koord en ze smeet me op het grote hemelbed en ze bedreef de liefde met mij, terwijl de toeristen applaudiseerden! geil gilden!…

Geen koffie meer met cake maar bier en wijn Met troostclown, slagroomtaart, verfijnde catering Ook funk- of jazzrock zorgen voor verbetering Een uitvaart moet thans meer een party zijn Het wordt dan wel flink balen in je kist Als jij je eigen afscheidsfeestje mist…

In Amsterdam is Hugo overleden De ouwe heer van Jelle en van Aaf Als Stoker en Piet Grijs was hij niet braaf En ooit voor Elco Brinkman te omstreden Maar taalliefhebbers maakte Battus blij Met Opperlandse woordenspelerij…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Dat Hugo, Maarten, Jan en Adriaan elk op hun eigen, subjectieve wijze met boeken al of niet hun moeder prijzen dat is de trouwe lezer niet ontgaan O moeders, doe wat terug voor úw icoontjes en schrijf eens boeken over moederszoontjes!…

transparant als glas Om dan met bovenaardse pen Te glijden langs wie ik echt ben Buiten al wat ik schreef en las Ik liet een prachtig oeuvre na Nu worden al mijn woorden beelden Die nooit worden gepubliceerd In onaardse grammatica Op doeken die ik niet penseelde Zie ik Wie heeft getriomfeerd Dag Dramaturg Die ik herken Zeg dat ik dood…

Wanneer is al het COVID-leed geleden IC-bezetting stijgt weer, ook vandaag De Nederlander worstelt met de vraag Is dit de derde golf, of nog de tweede Mark, Hugo, wij zijn echt coronamoe Dus sta nu snel versoepelingen toe!…

Ze belde op en smeekte met een snik: “Zeg Hugo, mag ik nóg een boosterprik?”…

Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd Zeker als ik genoten van de tinten De Sure en de Ourthe ; zilveren linten Oktober heeft daarover flink gesnoefd Is prat gegaan op Goedlands grote bossen Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan Van voren in de akkers, eigen graan Notenlikeur, inheemse druiventrossen Het Letzenburg waarvoor zovelen…

Een ontsnapte gedetineerde had zich in een koffer verborgen om zo haar vrijheid te waarborgen zoals de inrichting concludeerde Hugo was haar voorbeeld, onbetwist want hij ontsnapte in een boekenkist. …Een Duitse gedetineerde is op kinderlijk eenvoudige wijze ontsnapt uit de penitentiaire jeugdinrichting waar ze opgesloten zat….…

De Jonge trok de stoute schoenen aan Gaf aan het CDA te willen leiden Misschien komt Keijzer toch nog tussenbeide Maar wij zien eerder Hugo in die baan Als hij het wordt straks moeten we maar hopen Dat hij niet naast zijn schoenen zal gaan lopen…

Het valt mij zwaar, ik zal je echt gaan missen Wat deden wij veel mooie dingen samen Tot het moment waarop wij afscheid namen Hoe konden Mark en Hugo zo beslissen? Hoe leef je nu in mijn gedachten voort? ‘Adembenemend’ is het juiste woord…

Miljoenen mensen zijn er al gekomen ter viering van de uitvaart van de paus. Er vloeien tranen en er klinkt applaus bij al die vrome pelgrims daar in Rome. Het Mekka van de katholieke kerk bereiken is nu onbegonnen werk.…

Het droombeeld waar ik Zo lang naar verlangd heb, Dat mij nachtenlang In haar fluwelen greep hield Zonder ooit dichterbij Te komen, is langzaam Uit het zicht verdwenen - Uitvaart zonder bloemen, Zonder sprekers, alleen Een ik dat zielloos achterblijft…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Uw uitvaart ? Wel, men stript u na dit leven van al wat bruikbaar is: hart, lever, nieren, uw ogen, huid, bot, longen en wat klieren. Het beetje dat dan over is gebleven kan in een molshoop worden neergelegd. Een korting lijkt mij hier dus wel terecht.…

Laat geen muziek klinken, wanneer mijn dode lichaam, naar de grond toe gaat. Wie uitvaart ben niet ik, maar onze illusie, dat eeuwig leven bestaat. Sta alleen maar even stil. Luister naar het fluisteren van de kerkhofbomen. Zie niet naar gisteren om, wanneer een merel fluit.…

Tot nu toe was de keus alleen uit twee: Wil je een graf of urn na je verscheiden? Mijn moeder zei altijd: ‘k wil geen van beide! Nu is ook ‘resomeren’ een idee. Na al die moeite die het leven kost, Wordt aan het einde alles opgelost.…

Muren vol met kogelgaten onder het puin, een lichaam, dood het dak aan flarden geschoten 't verdriet van Beslan is groot. We zijn met stomheid geslagen willen, maar kunnen niks doen dit mag nooit weer gebeuren stilte rest ons nog.....…

We leven een tijdje en dan gaan we dood. De dood hoort eenvoudig bij het leven de dood is hevig in hem opgestaan Hij moest eenvoudig gaan. Na een laatste zucht lag hij rustig het hoofd in zijn schoot Gerrit Komrij, bij dood en leven vind ik je GROOT.…

hij is zijn broeders hoeder beiden hebben dezelfde moeder, weggemoffeld in wazig kleed door de vensters van haar ogen beziet ze waanzin vanuit haar raam haar ene zoon roept Allah is groot en uit dezelfde naam schiet haar andere zoon hem dood en dat allemaal voor de profeet die alles uit zijn duim heeft gezogen…

hoe tragisch voor een mens als elk woord blijft steken in zijn hoofd en de weg naar buiten niet meer vinden kan hoe de geest in hem geruisloos brozer werd, nu hij nog kon zijn lot in eigen handen hield het verdriet van België thans vrijuit stromen mag (n.a.v. het overlijden van Hugo Claus)…

Zijn uitvaart als van Di was ongehoord. Ons wacht nog slechts een enkel ding: Wacht maar tot ik dra mijn zakken vul Met popmuziek in “PIM, THE MUSICAL”.…

heldere momenten het scheppen is hem door geboorte ingehaald op zoek naar een nieuwe lente slechts het sterven heeft hij nog vertaald onder witte lakens der dramatiek op een aards baldakijn van staal de meester van verbeelde woorden van kijken omzetten in linnenbeelden en van woorden naar strofen hij koos voor een spoedige dood…

Aards geworteld ontbindt hij hemels duivels Met de schwung van hoekige elegantie herschept de forse dandy bont en strak zijn en onze literaire wereld Wellustig dartelend schilderen zijn schrifturen dat grimmig pretpark tussen hemel en aarde Met beeldende taal smeedt de lettersmid dagelijks lood tot lezersgoud In zijn jeugd reet de oorlog…

De golven spoelen rimpelend aan Het water vult de stenen mazen Elk poeltje is weer anders, zie ik Vanaf het bankje van mijn bestaan Mijn handen rusten leeg op het hout Hun groeven tonen mij de diepte De zoete zomer is herinnering Zonder te ruiken, proef ik het zout Op mijn wang welt een traan De kou rilt door iedere spier Laat het water…

Je schaterlach weerklinkt in mijn hoofd Schemerlicht maakt je nog mooier dan mooi Ik bekijk je, gevangen, vanuit mijn kooi Aldoor heb ik ons betere tijden beloofd Even ga je jouw weg en ik volg die van mij Onze weg in het midden vervaagt intussen Het ongeloof is de passie aan het sussen We laten elkaar los, voel: je bent vrij! De stilte…