Alle inzendingen over Kilte OR Stilte

Nu jij niet meer bij mij bent wacht de nacht met vreemde stilte ik was jouw stem zo teder gewend omring het duister nu met kilte ben ik alleen, o nacht zo lang hoor ik slechts in tranenzang hoe dwaas ochtend zal aanbreken zonder jou in mijn vizier eenzaam is het wachten hier dat mijn hart niet meer zal hopen.…

Slechts nog stilte en kilte om je heen, alles koud als steen. Grijze wolken die voorbij drijven. Hoe kan je zo vertrouwen krijgen? Geen steun en toeverlaat, een warme hand doet je dan alleen nog maar verstijven.…

Vandaag ken ik slechts eenzaamheid en verdriet ook al schreeuw ik het uit horen doe je me niet het is ook zo afgezaagd jouw aandacht is te veel gevraagd ik huil wel in stilte ik alleen voel de bittere kilte op het raam groeien de ijsbloemen de kou doet hen vanzelf groeien maar dat kan jou niet boeien.…

Deze onmenselijke kilte die in wonden snijdt betiteld ons afscheid een pijnlijke stilte Je blijft voor me staan niets kon ons scheiden dat wisten we beiden en toch moet je gaan Huilend tegen de maan hard blijven lopen hoe heb ik kunnen hopen dat het goed zou gaan Vertrokken als een speer alles om me heen ik voel me zo alleen dit…

Vraag me niet waarom in deze stilte vind ook ik geen woorden meer ze zijn verslagen door de leegte van het bodemloos verdriet vraag me niet waarom in deze kilte voel ook ik geen warmte meer ze werd gedoofd op het moment dat het zonlicht ons verliet vraag me niet waarom ik kan je echt geen antwoord geven het blijft ’t mysterie…

Taal heeft iets van stilte de rillingen gaan over je lijf van kilte uit het woordenboek springen zinloos de woorden. Pas als de schrijver er mee aan de slag gaat worden volle zinnen geschreven. Plots wordt taal dan leven. Het is aan de dichter een tweede laag aan de zinnen te geven.…

Traag zoeken je vingers het klavier van de accordeon je huivert als verlangen klinkt in de verweven tonen die zingen wat jouw heimwee voelt ik baad me in de melodie waarvan de klank mijn stilte raakt jouw zuiderzon verwarmt de kilte schamper kleingeld op de bodem van een doos (Fotograaf Regine)…

De kilte verdween daardoor om mij heen. Een warme gloed ging door mijn lichaam van top tot teen. Die foto bracht bij mij veel te weeg. En even later was er een stilte die alles over steeg...…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Een witte zegen van stilte daalt over het land. In de botten van mijn hand kruipt een tochtige kilte. Volle, grauwe wolken luchten wriemelende witte mieren. Ze feesten en vieren de vlokkendans der zuchten. Miljoenen piepschuimbrokken verliezen het Noorden en landen als klankloze woorden op een grenzeloos kussen van vlokken.…

In jouw ogen lees ik Zonder woorden Van het afscheid Dat gaat komen Als jouw lippen Eindelijk De woorden spreken Onze band Voorgoed Verbreken Onze harten Van de warmte Beroven Het verdriet Tijdelijk Verdoven Rest ons niets Dan samen schuilen Samen huilen In stilte Om de kilte Van het afscheid…

Beloften worden snel gedaan zonder erbij stil te staan Wensen worden lang gekoesterd tot ze door kilte zijn overwoekerd Emoties worden tot bedaren gebracht in de koude, donkere stilte van de nacht Varen wij dan wel op één lijn zou het een droom kunnen zijn Hebben wij oog voor de realiteit of is het een schijnwerkelijkheid waarin wij ons…

Men breekt de stilte door wat vertier. Een kilte, een leemte omrand soms Door champagne en veel bier. Drank vloeit rijkelijk tussen zinnen Die ongezegd zijn gebleven en een Hunkering, een diep verlangen blijft In het leven.…

Mijn geest echode in de stilte. De kelk was half ingeschonken. De warmte veranderde in de kilte. Een ijle lucht resteerde de kamer. Door mijn waterige ogen zag ik jou. Terwijl jij verder reist naar jouw rust Zag ik door de spiegeldeur de mooiste vrouw.…

wat ik zou willen is tegen je gillen schreeuwen je muren omver dijken breken om commentaar los te weken de stilte is wurgend kilte nabij mijn bloed lijkt bevroren waarom gebeurt dit met mij initiatief is verloren spanning is weg geduld slechts een fractie van vroegere actie waarom wacht ik op jou…

Stilte, uitbundige stilte zweeft vloeibaar in het zwerk over mijn woning en mijn kerk vult oor en oog met kilte op slagpennen met goud vernist gleden schrijnend de wonden binnen verscheurden de lach en het beminnen en hamerden op de satijnen kist de lamp Gods is niet gedoofd al verliest de hemel haar heldere stippen en is ook de dag van…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Nooit was ik bang voor de mooie stilte Leegte rondom mij gevuld met rust Maar vandaag brengt ze enkel vreemde kilte Verdwenen de engel Ogen niet gesust Wie ooit een gast in mijn huis was jaagt mij nu in vreemd gebied Al waar ik in geloofde verandert in glas en maakt krassen waar niemand ze ziet…

De ijzige kilte in haar zwijgt in alle talen bevroren woorden zoeken geen plek zelfs de lach sterft in het harnas wil zij dan spreken ooit die ene morgen of was het gisteren toen zoute lippen barsten door het weten sprak ze geen stilte meer en sijpelde woede door gedichte aderen die laatste steen heeft geen specie meer nodig…

Gezeten in een treincoupe stroomde het landschap voorbij het voelde als een afscheid was dit de laatste reis voor mij Stemmen die mijn oor niet bereikten omhulden mij met stilte schimmen trachtten mij aan te raken doch ik voelde alleen hun kilte Onmerkbaar voor de anderen met het wegsterven van de cadans komen lichaam en geest weer samen…

toeven in uw licht is schaduw schuwen toch voel ik me zo vaak diep naar binnen gericht o ja, daar is de stilte gepaard aan liefde toch leidt die weg evenzeer naar kilte waar het hout zich kruist spijkert zich de adem zoals lijden en hoop mijn ziel bestuiven daar woon ik, mens, die ongevraagd in het aardse huist…

Nee, geen aarde en gras op onze graven of een hand die bloemen legt, beton zal het zijn, stilte van een urn, kilte van onvruchtbaarheid rond stof en botten ons zwijgen stijgt boven raketten gesis uit, als toestemming zingt boventoon wij, van eigen toekomst moordenaars kyrie eleison, kyrie eleison…

Zal met ons samenzijn ook je warmte verdwijnen Zal de kilte van je ogen de stilte onderlijnen Zal de mist duister hangen over de weg die wij reden Of zal je mond nog lachen om mij en ons verleden Zal met ons samenzijn ook de verbondenheid vervagen Zal je langzaam vergeten wat we ooit in elkaars ogen zagen Tot geen gedachte nog een…

Zwemmend in gestolde tijd zoeken wij de virtuoos voorbij innerlijke strijd bolwerk van de bolleboos kruipend als een bedelkind bevangen door de kilte spinnen wij het labyrint van de immense stilte hangend aan een zijden draad vangen wij de laatste bloei in het licht van dageraad dobbert onze reddingsboei.…

ik sluier de kou van je huid zie bloemen van ijs ze bloeiden seizoenen vergetend hij nam je onwetend zijn handen bevroren je jeugd verloren je lente kleuren ontdooien als ik je kus, onderkoeld valt de lust neer als ijzel we verliezen elkaar in de winter van stilte erven de nachtelijke kilte…

, riep ze woedend in mijn oor Maar ik was doof voor haar kilte Mijn wachtwoord was stilte Ik moest de klas direct verlaten en haar overspannen achterlaten Een stilte om nooit meer te vergeten Sorry juf, bestraft voor niets moet u weten…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Waarom hier die stilte waar ik niets aan heb. Laat mij verdwijnen uit de kilte. laat me verdwijnen. Wegzinken in dit boek, één worden met de woorden en lijnen...…

Geestelijke warmte, fysieke kilte, geestelijke charmte, fysieke stilte, ogen kunnen niet verder kijken, handen kunnen niet verder reiken, waar ik graag naartoe lachte, bereikt geen begripvolle gedachte, handen door het haar, lippen aan het oor, geeft geen gebaar, die ik graag hoor, is 't lijmen en repareren of isoleren en camoufleren?.…

Tussen mijn aarzelende zinnen, mijn stilte. Ik schud naar ja, maar staat het aan? Ik wil niet vluchten in de kilte. Ik wil veranderen. wat niet veranderen kan.…