Ommuurd

De ijzige kilte in haar
zwijgt in alle talen
bevroren woorden zoeken
geen plek zelfs de lach
sterft in het harnas

wil zij dan spreken
ooit die ene morgen
of was het gisteren
toen zoute lippen
barsten door het weten

sprak ze geen stilte meer
en sijpelde woede door
gedichte aderen
die laatste steen heeft
geen specie meer nodig

Schrijver: metha, 27 april 2005

methaoudshoornmsn.com

Ommuurd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 852