451 resultaten.
Pauw
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 136 Jeroen die in een vraaggesprek trots kwekt
Dat hij wel meer dan 200 mevrouwen
Op rij tussen de lakens heeft gevouwen
De interviewer buigt in diep respect
Een rokkenjager en een vrouwengek
Of seksverslaafd en naar de Jellinek?
Jeroen Pauw doet een boekje open over zijn
liefdesleven.…
Wintersilhouet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 204 Misschien zag ik wel
de schaduw die je aantrok
als een zware jas
zo een die je slechts draagt
in barre winters
schuifelend over gesteven lakens
in een wereld zonder kleur
op weg naar huis
maar besefte het pas
toen de thee
waarmee ik op je wachtte
koud geworden was…
Orgastisch wit
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 351 een bal
rolt rood
tussen spanning
en verwachten
ik ken je
vele nachten
passiezacht
nog ongekleurd
tot in het
ochtendlicht
orgastisch wit
de lakens geurt
en jij
uitdagend rond
de bal terug speelt
als rood verlossend komt…
alleen thuis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.064 ‘s nachts wordt alles vals
in het zwakke maanlicht
zie ik een deurknopwals
mijn anders o zo tamme leeuw
rolt met zijn ogen
en verslindt de kikker
in één geeuw
dan komt mama thuis
alles wordt weer stil
ik hoor enkel onder
mijn lakens nog een gil…
Rauwe liefde maakt dichters zoet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 282 Het is radiostil alles staat klaar
voor de komst van de dichterkiller
gechambreerd wachtend en schrijvend
schone lakens in zwoele verlichting.
vermomming van rode lippen
geprepareerd om de pen te verlaten
nam hij zo in detail en haar zinken
was gewillig van het teveel
zij schraapte hem uit haar keel
en was hem niets verschuldigd.…
Papieren amitie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 zijn het regendruppels
die de wangen kussen
zelfs na al die tijd
tekent donkerte zichtbaar
ook al ken ik jou (zo lang)
ken je mij nog altijd niet
het zijn schuurt
met het opgaan in de mist
geruisloos dat dan weer wel
al verdrinkt het hart
iedere nacht opnieuw
onder vers ingestopte lakens…
dagzoom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 de droom staat naast het lichaam
versoepelt de vlek op de muur
die er daarnet nog zat, de rest
is een gat van steen, achtergebleven
in een ontwaakte huid, nader dan
de rok, verder weg dan ooit, met
een opgekropt kussen, ontwortelde
lakens als moment in vergetelheid…
Veren in de wind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 onder veren
kussen dons
bedolven liefde
sneeuwt om ons
en drijft
tussen de lakens
in bed, kasteel
verover mij
je silhouet
danst schaduwen
en ik streel
een glimlach
uit de nacht
wacht
op het ontwaken
van de dag, dan
verdwijnen wij
alleen
de wind weet waarheen…
Nu de nakende morgen haast voelbaar wordt
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 857 nu de nakende morgen haast voelbaar wordt
tussen deze lakens
wikkel ik mij nog een laatste maal
in de doolhof van jouw handen
waar ik mezelf kruimel
tussen hart en levenslijn
er teder knoopjes leg
opdat jij me sneller terug zou vinden
en ik wacht -nu al…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 908 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Ik herinner me
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.441 Verblindend witte ochtenden
de geur van opwaaiende lakens
het rammelen van wasknijpers
in een klein emmertje.
Koorts en koele handen
een schaal met stukjes appel
mysterieuze gezichten
op het behang.
Veel later,
het fletse besef in je blik
bij elk vertrek:
je was
geen partij
voor de verte.…
Zwoele luchtstroom
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 495 Laat het raam maar open, lief
zodat haar hortende zuchten
ons nachtelijk bewegen
kan strelen
ze is geschapen
voor het bedwingen van de vuurtongen
die in likkende vlammen
de atmosfeer aan de wanden plakt
en in de ochtend
zal haar koelte zich neerzetten
in onze vervlochten klamheid
tussen verdwaalde lakens…
Eden
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 868 tussen blauw en wit
groeit hartstocht
in een sidderen van
verlangen
gehuld in koele lakens
bloeien blossen
op haar warme wangen
ze is terug
ze mag er weer zijn
handen voelen
een appel aangereikt
ze happen beiden
gulzig
wanen zich opnieuw in het paradijs…
De Bout
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 de eerste strijkwas
is gedaan
de tweede, die
komt later
ik pleer wat hier
ik pleer wat daar
plet weer alle kreukels
ach, kon ik bij politici
harrewar wegstrijken
dan hachelde ik de bout
op al die strakke snoeten
steeds zie ik dode kinderen
verpakt in witte lakens…
achter glas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 479 't leven heeft
losgelaten
gisteren
toen de zon
mild scheen
haar gezicht
tussenin
na nachten
van gewilde slaap
er zal nog meer
geschreven worden
morgen of overmorgen
als zij het jonge afscheid draagt
verder weg van vandaag
't leven heeft
losgelaten
wit op hemelsblauwe lakens…
grijze vrouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 695 de dag staat
aan het raam
een grijze vrouw
met vermoeide ogen
de dromen liggen
bijna afgedraaid
tussen de lakens
een laatste restje
zoete sluimer
uit de diepte
komt langzaam
het weten boven
drukt op mijn borst
de grijze vrouw
van weer een dag…
warm verlangen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.525 lakens verward
en in de lucht
vibrerende tederheid
eenheid van wulpse vreugde
handen, kussen gevuld
met een zoet aroma en smaak
jij, een geopend geheim
ik beken:
wit helder
straalt jouw lijf
in warm verlangen
mijn hart beschermt
de nacht.…
Ingewikkeld,
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 379 haar zakdoek doordrenkt
de uren glijden voorbij
de dag is zoetjes aan
overgegaan in de avond
alwaar zij haar onschuld
al even is verloren
ligt ze hulpeloos gewikkeld
in wit gekreukelde lakens
haar ogen koud starend in
het lege niets dat haar
omarmt en troost biedt
in de kille schemer…
duizelend bellen blazen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 357 in haar smalle gezicht
het teken van de vogel
of het vermoeden van vleugels
dat wonderen verricht
zoals het ontspringen
van de dans
in bleke dagen
het logen
van woorden
in de witte kamer
van de avonden
het duizelend
bellen blazen
in de blauwe ruimte
van de nacht
waar wij de lakens uitdelen…
als dode mussen...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 als dode mussen in de
tuin de gestorven
woorden
onbesproken
zwarte lakens
waaronder het veilig
schuilen is
op een dag verduistert
de zon
de avond valt uiteen
in sombere
nachtgedachten en
besluit ik de sterren
terug te hangen
in het heelal
waarna de slaap
ongehinderd binnensluipt…
Laven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 jij telt de sproetjes op mijn wangen
ik kus de twinkeling in jouw gezicht
verstrengeld tussen witte lakens
laven we ons in het ochtendlicht
onze handen die liefdevol strelen
geen plek blijft ongekust
kronkelend van hartstocht
monden we uit in serene rust…
Philip Seymour Hoffman
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 133 Op het doek
eerlijk als het mes
scherper dan de naalden
tussen zijn lakens.
In de dialoog
de ogen toorniger
dan zijn blik in de schaduw
van zijn zwerfsteeg.
Tussen zinnen
zijn zuchten
dieper dan zijn
slaap ooit was.
Onbaatzuchtiger in openheid
dan ieder in de werkelijkheid.
God, wat verlang ik
naar zijn hevig levende wanhoop.…
Kasteel.....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 210 aan haar venster
staat te wachten
Het 'teveel'
niet of nooit
binnen handbereik
naar aardse nuchterheid terug
De lakens in dekens
verknoopt en verward
onder het bed
op zoek naar sloffen
Kasteelheer...
in het diepst
van m'n gedachten.…
Nachtgedachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 691 en wat dan nog
aan de overkant van middernacht
woont een bleker zwart dus wacht
ik geduldig tot de dingen weer
gestalte krijgen en zich aarzelend
kleden met de kleuren van de dag
en ben ik nu zelfs voor mijn
wakkere ogen nog onzichtbaar
straks herken ik weer de plooien
van mijn lichaam als een vermoeide
afdruk tussen de lakens in dit…
Sterrenzang
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 675 Sneeuwkristallen
streken
langs haar slaap
naar beneden
in een droom
die droomde
tussen hoofd en kussen
Een nacht vol sterren
dwaalden
tussen handen
vingers stilden
de donkere trilling
het naarstig weerzien
De ochtendzon
ontwaakte
raakte betovering
tussen nu
en de lakens
van verleden…
Het spoor omlaag
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 327 het steeds weer laatste woord
klopt kussens
uit elkaar
stort puin, onverstoord, op wartaal
van het te kleine bed
dat
tot twee gescheiden
het licht wijzigt over
stenen bogen
de tijd wordt kort
om nog van binnen uit
te verstaan
ik huis onder
strakke lakens en dien
de dodenhoek van het heengaan…
dit is de dag
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 2.031 de nacht deelt zwarte lakens uit
het draagt liefde in witte rouw
dat langzaam gedragen word in
in de laatste uren van leven
het lichaam brak af in
de mond der leegte
dit is de dag die einde neemt
in de tederheid van leven
uw naam nu noem ik niet
uw dood moet een streling zijn
voor het oog…
Met vingers van rozen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Lakens die geuren
Naar wind en zon,
Naar wolken, water
En gemaaid gras,
Naar tjilpende vogels,
Bomengroen en kamperfoelie.
Licht uit, draai me
Op mijn zij, echtgenote
Draait mee, lepeltje
Tegen me aan,
Trusten, lief.
Wegzakken en zalig
Dromen tot de dageraad
Me wakker maakt,
Me aanraakt met haar
Vingers van rozen.…
Woeste hoogten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 175 Het noorderlicht van
gloeiende zuchten
tussen lakens,
oogstrelend in
verlangen,
krioelende vingers
klauwen en knijpen
krassen en grijpen
naar hoogtes
en hoger
tussen sterren
van roze en
hemellichamen
en verder dan dat.
En wij die ergens daarboven
orgastisch kwamen,
om daar in
oneindig zwart
tijdloos
te zweven.…