Netgedichten

netgedicht (nr. 12.608):

Ik herinner me

Verblindend witte ochtenden
de geur van opwaaiende lakens
het rammelen van wasknijpers
in een klein emmertje.

Koorts en koele handen
een schaal met stukjes appel
mysterieuze gezichten
op het behang.

Veel later,
het fletse besef in je blik
bij elk vertrek:

je was
geen partij
voor de verte.