Alle inzendingen over Misbruik OR Verdriet

Wat jou als kind Werd aangedaan was Onomkeerbaar, lichaam En geest beschadigd voor altijd - Je hebt er niet aan meegewerkt Maar moest het ondergaan Op straffe van nog veel Ergere dingen - Volwassen ben je nu, Door je pijnlijke vijanden Niet meer belaagd, Niet meer dagelijks vernederd, En ben jij het die belast Met het verleden…

Jouw brief laat ik gesloten tot hij te oud is om nog in te willen zien dat het anders had gekund: uitgesproken wat er is gebeurd in mij Ik vind niet wat jij vindt van mij ik vind alleen jou in mij Ik zie niet wat jij ziet in mij ik zie alleen jou groeien in mij maar dat houd ik voor mij…

Handjes thuishouden Moeilijk is het niet Je denkt er niet over na Maar je doet veel verdriet Handjes thuishouden Ik zei misschien geen "nee" Maar ben ik daarom schuldig Ik was er niet akkoord mee Weet je nog wie ik ben Weet je nog hoe ik heette Ik weet één ding Ik zal je nooit vergeten…

Het alarm ging af in mijn buik, dacht ik maar het loeide al veel eerder op mijn huid voor onbegrepen gevaar Dan ging ik ervandoor sloeg om me heen, of dicht als een ijzeren klem Ik was een wandelend fort vermomd als meisje verlangend naar contact dat ik niet verdroeg zonder noodzaak en harde afspraken Nog steeds wil ik niet…

Jullie leven nog in mijn huid en in mijn buik, mijn cellen weten alles nog alsof jullie geest erin geslopen is Ik ben niet veilig soms worden jullie wakker onder een andere naam dreigend te herhalen wat nooit had gemogen Wat kan ik doen? Wat moet ik roepen? Ik ken jullie repelsteeltjesnamen Ze doen me pijn met onmacht en paniek voor…

Misschien was het een droom, sprookjesachtig echt voor hem toen hij binnenkwam en mij zag liggen op het bed zonder dat ik wakker werd Misschien heeft hij eerst een tijdlang gekeken tot het ineens vanzelf ging en gauw gebeurd was ik schreeuwde en hij verward vluchtte Misschien had hij voldaan willen blijven genieten van mijn schone…

Is er een taal voor mij, wie ik ben? Ik wil me uitspreken om te kunnen bestaan en niet wegkwijnen in een hoekje de viezigheid van wat er gebeurd is niet net doen alsof er niets gebeurd is en er omheen leven om mezelf heen, om het ongemak in mij over de mooie ervaringen die de andere binnenlieten het onzegbare wat hij…

Hij zei lieve dingen om me te laten denken dat hij van me hield en ik heel speciaal voor hem was Ik was zo jong – beschikbaar, in zijn ogen en in zijn handen Eerst lief, heel lief maar een spel dat niets met mij te maken had We deelden een geheim zei hij, en ik twijfelde tot ik het niet meer wist Ik hoopte te ontkomen aan de…

Papa's whiskeygeest komt in mij, het is een droom – die eerst geen droom was.…

Papa blies bellen tegen mijn buik en tussen mijn benen Papa maakte me wakker om te plassen, en masseerde me van binnen ....Op zijn kalender ....zet papa tekens ....voor de veilige tijden ....Ik ben gaan ruiken ....naar angst, aangestoken ....door de geur van mijn zussen ........Dat nodigde hem uit ........Kom maar, het is veilig…

De deur stond open Er is iets gebeurd en ik durf me niet te verroeren Was er een man? Waar zijn haar kleren? Wat is dit voor geur? Zal ik de politie bellen? Haar hand ligt beschermend tussen haar benen Heeft ze me gehoord? Ze kijkt niet op, er is iets mis, moedeloos hangt ze tegen het bed, het laken op de vloer getrokken onder…

in het tuinhuisje tussen onkruidverdelger en de blikken verf staat een aardenkruik het goedkoopste exemplaar een urn op de plank het lijk in de kast het verzwegen verleden een lijk in de vaas inktzwarte uren waarin het kind besmeurd werd in gestolen tijd waarom staat ze daar naast de onkruidverdelger wie wil het weten waarom…

Paus Benedictus heeft, naar is gebleken, Als aartsbisschop en ook als kardinaal Bij kindermisbruik vrezend voor schandaal Heel consequent strategisch weggekeken Toch werd hem wel het pausdom toegewezen Dus John de Mol heeft denk ik niets te vrezen…

jij was de eerste die me zei dat ik bijzonder was, apart vooral mijn lach je handen waren warm en droog, wel nonchalant en altijd in de buurt, ze onderstreepten je betoog je vingers waren snel en langer dan ik dacht ze verleidden me toen ik je ogen voelen zag je maakte me nieuwsgierig naar mijn eigen wensen vond alles heel gewoon…

je kleine witte hand gespreid de vingers die meer vragen dan je dragen kunt je houding is verkrampt door stilte in je ogen je telde toch niet mee jouw waarheid was gelogen ze grepen wel je lijf verzwegen nooit hun eisen belaadden je met schuld en lieten je geweten krijsen ze haalden angsten op die je betaalde met je zwijgen de pijnen…

ik sluier de kou van je huid zie bloemen van ijs ze bloeiden seizoenen vergetend hij nam je onwetend zijn handen bevroren je jeugd verloren je lente kleuren ontdooien als ik je kus, onderkoeld valt de lust neer als ijzel we verliezen elkaar in de winter van stilte erven de nachtelijke kilte…

Verdriet verhulde nonchalante zinnen aan de oppervlakte van gesprek. De klinkers waren hol van binnen en de klanken flets. De onderhuidse zinnen lieten raden waar de pijnen zijn gezet. Ik vroeg naar dingen uit je jeugd. Je keek en zweeg, verzette schouders, deed alsof je niets begreep. Je vingers krampten in een woordeloos gebaar.…

Geestelijke zondaar Pleit ontoerekenbaar ’t Was geweten, echt waar ’t Gebeurde op ’t altaar. De misdaadmisdienaar Vergeven, schoon gebaar.…

het is de stem die niet schreeuwen durft die zal zingen het is de kracht die gebundeld wordt die zal vechten het is de schaamte voorbij de schuld die er niet hoort te zijn in zwijgen geen macht mag zo groot zijn in onbegrensd toelaten geen mens zo eenzaam in misbruik…

Oompje raakt me aan, mijn borsten, ach, vooruit maar -- hij is zo zielig.…

Kun je niet slapen? Dat komt wel Het zijn de klokgenen Kom maar even bij mij Fijn bij mij liggen Dicht bij elkaar Jij bent zo lief Het legde knopen in mij die nog niet helemaal los zijn Ik was een reddende engel die nog niet gewend was aan haar lichaam, een kind dat wel de hemel, maar nog niet de aarde kent Het herhaalde zich…

Met politici blijft het ach en wee Zij maken misbruik van hun hoge functie En maken zich schuldig aan corruptie Zo ook heer Hooijmaijers van de VVD Met onze centen gaat men aan de haal Dat is voor hen de publieke moraal…

vrijheid die je krijgt grenzeloos misbruiken en dan vragen om respect kansen die je krijgt achteloos negeren daarna klagen over kansloos val me niet lastig met je waarheid verpakt in leugens door de ontkenning van elke realiteit…

zee zo oneindig de kuststrook lijkt verdwenen als opgegaan in een nevel het twistend bootje in een eenzame cirkel vaart zo ver van een thuis meeuwen schreeuwen vechten zich een plaats in het bestaan jij roept naar een haven het vuurtorenlicht je zoekt een baken, een zicht waar zijn toch de liedjes de golvende woorden van je…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me! 'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je…

Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Niet te stuiten, het tranendal niet te stoppen de tranen-waterval Het verdriet, zo intens zakdoeken te weinig. Zo hard is de klap dat ze nooit, nooit meer met huilen stoppen mag. Zo snikt ze, gierende uithalen zo weent ze, grenzeloos tegen dit verdriet is geen medicijn dus laat haar, laat haar gewoon maar verdrietig zijn.…

Wie durft zijn telg nog aan een vent te geven Die zegt: ik hou heel erg van kinderen Om ieder misbruik te verhinderen Is elke oppasman al afgeschreven Ik zou mijn spruit alleen nog achterlaten Bij dagverblijven waar ze kind’ren haten…