inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.155):

toen ik je ogen voelen zag

jij was de eerste
die me zei dat ik
bijzonder was, apart
vooral mijn lach

je handen waren warm
en droog, wel nonchalant
en altijd in de buurt, ze
onderstreepten je betoog

je vingers waren snel
en langer dan ik dacht
ze verleidden me toen
ik je ogen voelen zag

je maakte me nieuwsgierig
naar mijn eigen wensen
vond alles heel gewoon
zo doen toch alle mensen

je opende de val die
ik voor je moest bouwen
eerst leuke dingen doen, pas
later ging het me berouwen

toen wist je goed
hoe alles was begonnen
ik was de schuldige, jouw spel
was eerst door mij verzonnen

maar ik was kind
jij bond met angst mijn handen
stal mijn onschuld en mijn jeugd
met het voorkomen van de schande

Schrijver: wil melker, 15 september 2003


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.023

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)