Netgedichten

netgedicht (nr. 70.390):

Verward

Misschien
was het een droom, sprookjesachtig
echt voor hem

toen hij binnenkwam en mij zag
liggen op het bed
zonder dat ik wakker werd

Misschien
heeft hij eerst een tijdlang gekeken
tot het ineens vanzelf ging

en gauw gebeurd was
ik schreeuwde
en hij verward vluchtte

Misschien
had hij voldaan willen blijven
genieten van mijn schone slaap

Een stem vroeg waar we waren
ik liep naar buiten, door de tuin
en keek de straat uit