Alle inzendingen over Oude muziek

Tergend langzaam is dit tafereel loslaten van oud zeer begrijpend lezen het accepteren van twee armen die alles liefhebben van dit bestaan.…

Het oude hoofd, de draden losser spoken van vroeger scherper in beeld De benauwde tuin, onwetend struikgewas Als getuigen van een bevroren tijd de hoge drempel, een blok van hout met ogen die het niet zien de namen allemaal verhaspeld bordjes van zinloos verlangen vlakbij is de eeuwige muziek tien meter verder is de wereld vrij…

Met rustige muziekjes in de stallen (beweert een aantal Britse psychologen) kan men de melkproductie flink verhogen: Klassiek schijnt koeien prima te bevallen. Maar stichting Wakker Dier is minder blij en ziet de beesten liever in de wei.…

Klanken helder als kristal serene rimpelingen in een meer van stilte klanken uit het niets verrezen en éven tot vorm gestold vorm die als een flakkerende vlam plots oplost een tedere wind die manna schenkt die liefde is…

een mistdeken kleedt de aarde windlied zucht klanken gelijk een spelling van woorden dichtverzen over het bedaarde veld thuis speelt de radio het is alsof een componist in melodieën vertelt van vlinders denkbeeldig flanerend rond klokjes, bloemrijke bodes het voorjaar in een notensymboliek ik luister droom nog wat rond zijn jaargetijdenmuziek…

het was niet de droefrode maan die langzaam boven de bergen verscheen niet het zachte ruisen van oude platanen die rust en stilte van schemer beaamden het waren jouw ogen die glansden van zomer op het dorpse terras waar onze lach de spanning verbrak we dansten en lachten in een nacht zonder einde vrijden ludiek de muziek langs…

op papier en van mijn eigen kamer ik ben foppe met een foutje in mijn dna maar voor dichten en schilderen zijn mijn hersens heel geschikt en de rest laat ik maar aan de pigroep over veel meer kan ik niet en daarom zing ik dit lied de muziek veroverde mijn hart vooral neil young de oude bard 't is tijd dat ik er een eind aan brei het gedicht…

als je verdriet hebt luister dan eens naar muziek muziek ter troosting…

een spel van kinderen van de lente, ze zijn jong of oud, het maakt niet uit hun lint is toch het enige dat wappert rond de boom een nieuwe ongekende lente een uitgesneeuwde menigte en te verfijnen muziek vormen beelden van vreugde verwachting, zelfs verwondering van noen tot middernacht geselt verzoening de harten van afgestorven wintergeesten…

Muziek is in mijn huis Ik voel me thuis Van mijn hoofd tot aan mijn tenen Via merg en been richting kruis Muziek is in mijn huis Emoties in mijn oren Weerklinken via de boxen Ik voed mijn stereotoren Muziek is in mijn huis Als jij er bent Ik voel me thuis Muziek die ik jaren ken Jij zorgt voor het ritme Ik leg mijn akkoorden…

De bomen zijn versierd met bloesem en er klinkt muziek uit hun herbewoonde kruinen De straten worden aangeveegd en er klinkt muziek uit radio’s in de tuinen De meisjes trekken rokjes aan en er klinkt muziek nu hun huid gaat bruinen De golven dansen op zee en er klinkt muziek uit stranttenten achter de duinen De glazen klinken…

Wanneer ik bij jou ben, hoor ik de muziek overal spelen. Het is niet het soort muziek, dat je met iedereen kunt delen. Het is het soort muziek, dat je alleen met z’n tweeën kunt maken. Het soort muziek, dat je diep van binnen kan raken. Met z’n tweeën maken we onze muziek. Het ritme, de tonen maken het onze uniek.…

Als je de rechtstaat noemt, lijk je zo zeker en spreek je vroomheid als geen ander preker Want dat wat boos is en schreeuwt en uitdaagt dat wordt door jou verzwegen en niet bevraagd. Zeg eens, voor welke prijs en welke beulsknecht heb jij wat heilig is naar leugens toe verlegd? De portier buigt en knikt eerbiedig en steeds, als jij het parlement…

muziek op het tapijt een verdwaalde kat bij het vaal geschijn van een heilige kaars het is zes in de avond en buiten het duister de straten verlaten is het niet beter gewoon binnen te zijn een oude man vergeten waarom hij ooit begon en zelfs werd verwekt schrijft zijn memoires op geleend papier een latere dag wel eens zal hij…

ach, oude Haagse nozem op je Puch een helm verhult je wilde grijze haren je vrienden kwamen langzaam tot bedaren het is alsof de tijd jou oversloeg nog dikwijls stop je bij die oude kroeg en denkt terug aan glorierijke jaren er klonk muziek van losgebroken snaren je was er altijd zat, maar nooit genoeg je staat daar maar, verzonken in getuur…

Muzikale stromingen die uit de mens voortkwamen ze zouden het geluid van generaties belichamen composities universeel spiritueel Sensueel het schrijven van muziek een ritueel Muziek Een heilig goed in de moderne tijd een uiting van absolute vrijheid De godentempel van de grote muzikanten die die in de tijdsgeest de juiste snaren…

De mooiste muziek ooit. De stilste muziek die hard weerklonk.…

Muziek, zeg je, Alleen maar muziek Wil ik horen, Niet die vlakke stem Met saaie woorden Waarin de logica Alleszins redelijk lijkt - Maar geef me de noten Van jouw onnavolgbare melodie, Geef me je klanken Die op en neer gaan, Die levensecht klinken, Waar geen woord meer aan tippen kan - Muziek, zeg je, Geef me alleen je muziek…

Nu in de sneeuwnacht zijn we allen een een lichaam van sneeuw vlees en bloed samen met de sterren die zijn verhuld door grijze lucht Nu in de witte nacht klanken van de Shakuhachi fluit- sneeuwbloemen van stilte…

Er mogen zijn met alle zorgen maar ook met muziek en vrienden, met ogen die vertellen van vreugde en van herinneringen aan 't kind dat we ooit waren en toen nog onbewust van wat zou volgen. Kan de stilte ons niet meer boeien of wat stoort ons in een vogel?…

Jouw gevoel, jouw muziek Schenkt mij geluk. Zo bijzonder, als een wonder. Jij geeft alles wat in je leeft. Wat goed, dat hij bewaard is gebleven. Heb dank, dat je ons zo iets moois hebt gegeven.…

evenaren hij zaaide angst en moordde voor de lol de zwarte kerkers zaten overvol met door zijn beul bewerkte martelaren maar toen ik laatst die beelden van hem zag vermoeide ogen, rimpels en gebogen vernederd door een bitter hoongelach verscheen een vreemd gevoel van mededogen was dit nou die moordlustige tiran ik zag alleen een broze oude…

Als je later oud bent en gerimpeld blijf je nóg de mooiste voor mij Zal ik nog net zoveel van je houden als ik zo vaak al tegen je zei Schoonheid zit immers van binnen en is niet aan leeftijd gerelateerd En dat is wat ik zo aan jou vanaf het begin heb gewaardeerd Dus kijk je later in de spiegel denk dan maar gewoon hieraan Het aantal rimpeltjes…

jij, zoals je daar staat zo nonchalant misschien stond je anders als je wist dat er iemand naar je keek, ik.…

pijnscheuten schieten door me heen rimpels wanneer ga ik heen? ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden. Mocht ik toch nog wat willen wensen, dan alleen nog liefde en geluk, maar…

ouden van dagen circuleren in de lift de winter buiten…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

Weer is het winter en we beseffen eindelijk de onontkoombaarheid van het sterven. Naarstig zoeken we als kinderen met ademloze ogen naar halmen, sneeuwklokjes. We weten niet of er een lente voor ons ligt en lopen hand in hand het bospad af.…

met laatste groet Ach, hij had ook zo zijn gebreken Vier huwelijken wat denk je daar dan van Geleefd heeft hij neem dat van mij maar aan Kijk dat is zijn jongste net nog maar tien Daar zijn laatste ex die dertig jaar verschilde Ongehoord jonge vrouwen is al wat hij wilde Zou het gemeend zijn van haar dat rouwen Had ze maar niet met zo oude…