Alle inzendingen over Oude vlam

Binnen Antwerpens schatpaleis waar Schone Kunsten bewaard worden blaast door elke zaal en gang een stille maar steeds wakende adem vorst met wijze kennis alle tijden zoent eerbiedig grote oude werken der reeds lang geroemde meesters waait over herschapen wanden die een nieuw leven begonnen zijn bemoedigt jonge Vlaamse kunstenaars van het bruisende…

Is vuur en vlam. Liefde is als een warme zomerbries. Is voor eeuwig nagloeien.…

Ik, verbouwereerd toen je plots de benen nam genadeloos mooi, een aanstekelijke... vlam doch... je bleek een lichtekooi!…

wij ontwaken temidden van de vlam de eeuwige vlam zo rood en heet een rozen doorn die prikt in vuur en vlam zo heet maar in het midden en begin is ie blauw koel en vind geheimen verborgen in `n eiken kist wij zijn geboren of hebt gij u vergist na sissen in verborgen symboliek u prins zegt allen u dit wij zijn broeders en zusters…

Bij het aansteken van een sigaret Heb ik even niet goed opgelet De vlam in een keer daar Verbrandde al mijn haar Vandaar mijn hoed maar opgezet…

Een flakkerend verlangen beschijnt het hart en hoofd, ziedaar de hoop gevangen in een vlam die nimmer dooft.…

je zou erbij zijn in de vlam van elke kaars en iedere zonnestraal die door de glasramen scheen en toch kon ik je enkel horen in het luiden van de klokken…

je zou erbij zijn in de vlam van elke kaars en iedere zonnestraal die door de glasramen scheen en toch kon ik je enkel horen in het luiden van de klokken…

Dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar mij toch de muren murmureren niemand snoert hier Job de mond…

Warmte, licht en kracht het is net als een kleine vlam. Soms is het sterk dan weer zwak het is de hartslag van mijn hart.…

Kus de vlam van mijn rusteloze hart... Omhels het vuur van mijn innig verlangen... Voel de hitte van mijn brandende liefde...…

evenaren hij zaaide angst en moordde voor de lol de zwarte kerkers zaten overvol met door zijn beul bewerkte martelaren maar toen ik laatst die beelden van hem zag vermoeide ogen, rimpels en gebogen vernederd door een bitter hoongelach verscheen een vreemd gevoel van mededogen was dit nou die moordlustige tiran ik zag alleen een broze oude…

Als je later oud bent en gerimpeld blijf je nóg de mooiste voor mij Zal ik nog net zoveel van je houden als ik zo vaak al tegen je zei Schoonheid zit immers van binnen en is niet aan leeftijd gerelateerd En dat is wat ik zo aan jou vanaf het begin heb gewaardeerd Dus kijk je later in de spiegel denk dan maar gewoon hieraan Het aantal rimpeltjes…

jij, zoals je daar staat zo nonchalant misschien stond je anders als je wist dat er iemand naar je keek, ik.…

pijnscheuten schieten door me heen rimpels wanneer ga ik heen? ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden. Mocht ik toch nog wat willen wensen, dan alleen nog liefde en geluk, maar…

ouden van dagen circuleren in de lift de winter buiten…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

Weer is het winter en we beseffen eindelijk de onontkoombaarheid van het sterven. Naarstig zoeken we als kinderen met ademloze ogen naar halmen, sneeuwklokjes. We weten niet of er een lente voor ons ligt en lopen hand in hand het bospad af.…

met laatste groet Ach, hij had ook zo zijn gebreken Vier huwelijken wat denk je daar dan van Geleefd heeft hij neem dat van mij maar aan Kijk dat is zijn jongste net nog maar tien Daar zijn laatste ex die dertig jaar verschilde Ongehoord jonge vrouwen is al wat hij wilde Zou het gemeend zijn van haar dat rouwen Had ze maar niet met zo oude…

Een leegte Niet te vervullen Met mijn tranen Misschien Eens zo vol Van leven en geluk Bruisend en nu Een leegte…

Ik moet nog leren......oud te worden met een jong hart.…

wie heeft je nog nodig, geen hond want die is ook al dood 60 zoveel uren te vullen met niks bezigheidstherapie vrienden zien sterven aan vreselijke uitwassen tumoren, drank en levensmoeheid 60 nu kan je eindelijk rusten alles is oud en versleten de zetels, de potten, je gewrichten jij…

Wij zijn al jaren gelukkig getrouwd hopelijk worden wij samen oud en blijft onze geest nog goed ook al is het in voor- en tegenspoed het zou zo mooi zijn oud worden zonder belemmeringen of pijn het is een wens ook al is het niet weg gelegd voor ieder mens ik denk er ook maar niet te vaak bij na en zie het wel als ik er voor sta.…

Als puber verlaat ik m'n dorp met oude mensen een wonder geschiedt Als ik volwassen terug kom zijn ze jonger geworden…

Dan plots, de kus weer gemeend het liefdespel vertrouwd de heftigheid wat minder er is weer tijd.. we zijn oud.…

stap niet af niet zolang het niet meer klopt tot de strop ons onthoofd tot jij niet meer geloofd loop verder tot die kloof val dieper in jezelf toe maar, geloof. maar, lief geloven in alles en nog verder als dit is pit nog verder als een woordenboek dit is geen koek maar poèzie zoals wij ooit keken vanaf de toren van goud naar…

Zij, zij is terug, zij Van ver voordat ik dichter werd Wat moet ik met haar Ze ziet er goed uit, lijkt gelukkig Heeft verwerkt, keert versterkt terug Niet langer gedwarsboomd Droomt zij een voormalig paar bij elkaar Waar was je vraag ik, ik had niet verwacht Je ooit nog terug te zullen zien Diep weggeborgen zegt ze, zwart gemaakt…

men vermijde te allen tijde te dementeren want het medelijden is snel vervangen door ongeduld in het heim van Alz…

doodnormaal Niets extra's of meer De tijd tikt verder elke maaltijd weer Haar hart pompt keer op keer Het heden heeft zij niet meer in machte Was zij maar jong en lachte Oude vrouw ooit een jonge meid Ingehaald door de tijd Het is een onomkeerbaar feit.…