Alle inzendingen over Over een slak

Het is net onkruid al die regelneven Oma’s recepten gaan zelfs in de ban Gebruik toch pesticiden als het kan Het werkt, al wordt ‘t milieu ermee vergeven Ik leg echt niet op alle slakken zout Maar dit gemier bestrijdt natuurbehoud.…

'k ben zo duf als een konijn, Zo suf als een wezel Zo traag als een slak Kortom: vandaag overvalt Oma me met " klagers geen nood" Want het kan altijd erger.…

De Ruyter loopt gevaar, is het gerucht, Ik zwijg en slaak een diepe zilte zucht.…

Als ik naar een schildpad kijk of soms naar een slak dan denk ik die zijn goochem die nemen hun gemak. Dan denk ik bij mijzelf die nemen fijn de tijd voor wat enkele meters zijn die een daggie kwijt. Ze lopen niet te stressen ze doen heel rustig aan hoe kan ik van ze leren om ook zo kalm te gaan?…

Langzaamaan wordt het killer, zie ik daar een vallend blad Wordt het gras minder gemaaid, loopt er op het pad een slak. Langzaamaan, regent het vaker, wordt alles natter, kleffe boel Maar ach de herfst nadert, we moeten mopperen, dat is wat ik bedoel.…

Er zijn dagen: vroeggeboren slakken. op het hete middaguur zoeken zij de schaduw en smelten sissend in hun eigen slijm dan later het uur waarop de maan gebaard wordt maar nog niet ademt en niet huilt. toch helpen schallende cymbalen. ----------------------------------- Uit: Gedichten 68, 1968.…

Ooit een slak zien rennen? Ooit een zelfbevrijd mens, overspannen aan het werk zien gaan?…

dromen ik vond ze in het groene mos onder de stilte van een beukenbos bladstil hangt het licht zacht lispelt de wind het groene dak koestert mild de rust van oeroude bomen wij liggen naast elkaar wachten tot de avond komt dromen voor de nacht heb ik voor je meegebracht een holte in een trotse boom twee eekhoorntjes minnespelen een slak…

Escar go, draai en keer het om De reactie is soms krom Als een spiraal Op elke slak zout leggend verhaal Gaat hij chambreren Schuimbekkend paraderen Een spoor laat hij zeker achter Zijn huis wis en waarachter Draai en keer het om De slak zonder huis, Stom Is de spiraal met naakte waarheid Kokend gezouten ingepeperd Met boter kruidig op…

geef je over geef je aan geef je over aan 't bestaan laat je strelen door de lucht laat je dragen door je adem slaak bij vlagen een diepe zucht laat je vallen in de armen van de adem die je omgeeft laat je vallen geef je over want dan weet je dat je leeft…

"Ik ben beduust", zei Slak, die tot zijn buurman sprak: "Vertel me wat het was!" "Het is een noes etude, een opmaat tot prelude. Het was toch niet te ras?" zei Schild, een iet verlegen, "Ik noem het: Sterrenregen en groeiend, groeiend gras."…

Een 'hoofd der school' stortte in het water En wilde een noodkreet slaken ook, Maar was in twijfel, wàt te roepen, Terwijl hij al meer onderdook. Zou 't 'Help!' zijn? Of, was 't meer taalkundig, Te roepen 'Hulp!'? - Een moeilijk iets. En midd'lerwijl verdronk de meester; Want door die twijfel riep hij niets.…

Het ademt aarde door zijn flarden ondergrondse baarden Door snorren snurken de zwammen vlokken en sporen Onder zijn hoeden hurken slakken slurpend aan het vlees In de lamellen liggen larven log achter de luwte En de regen met het mos heeft zijn herfstroes ingestopt…

liggend in bed happend naar lucht, starend naar het plafond slaak je een zucht. jij, mijn vader, nooit begrip voor mij gehad en nu... nu heb jij het, jij. ongeneeslijk, smachtend naar toch een sigaret. ook al voel je nu de 'maar' woede hier en toch heb ik meelij...…

Herstellende nog steeds van zware worteldiarree galoppeerde hij de nacht door over glibberige daken Zeven kleuters speelden 's ochtends met z'n allen heel tevree met de zachtoranje sneeuw om er een sneeuwpop van te maken Er was genoeg gevallen om een vreugdekreet te slaken…

ze weende want ze kreeg een kamer en vier hoeken waarin ze zich kon opsluiten zelfs toen het helemaal over was voor zijn voeten schreeuwde zij om traagheid en het naakte van de slakken die de zonde lieten neervallen en verkleurden tot purperrood ------------------------------------- illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008…

Wat nu niet meer kan opeens zal later zo noem je haar mond en mijn mond ooit slakken zo langzaam ergens zo langzaam buiten de tijd waren wij haar handen de cirkel paar woorden een zomeravond vraag mezelf en niet haar wanneer ze misschien nooit meer wacht op haar en wie ik dan ben…

Stap voor stap zet ik voetje voor voetje plaats ik, zucht na zucht slaak ik traan na traan pink ik weg, al loop ik niet achteruit, mijn lijf gaat dat wel, stap voor stap, voet voor voet, zucht na zucht en traan na traan!…

Het is zomers buiten zonnestralen verlichten de lucht toch zo koud van binnen diep in mij en slaak een zucht wat is de reden dat jij bent weggegaan naar het dal van de doden of juist de tunnel des lichts zo ver weg bij mij vandaan misschien was het je tijd wel zoals je zelf zei maar ik heb je nooit gelooft enkel de kou die jij hier…

Het is warempel echt bij elke tak Er zitten gaatjes in het bladerdek Ja, heel veel gaatjes, gemaakt door slak Waar is hij, de ‘bladperforator’, De aanstichter van onheil in ‘t gewas? Hij moet er zijn. Ik voel ’t aan m’n water Ah, daar is ie, verscholen in het gras Ik dacht dat slakken langzaam waren Maar zo niet hij.…

Als langzaam de staaf van genot slinkt Tranen vallen als regen Een slaak van pijn weerklinkt Als langzaam het vocht der vruchtbaarheid druipt vermengd met bloed Een rust opkomt als de dood Sterft het slachtoffer duizend doden en ontbeert het genot voor een hoopvolle toekomst.…

ik zie het dons zweven in de ochtendzon wanneer het licht zich over je huid verspreidt ik wil je minnelijk raken, voel al warmte opkomen in mijn lijf samen met jou zal ik de eerste lentezuchten slaken de winternacht met mijn ogen bevechten als ik de schaduw nog sluimerend aanwezig uit jou verdrijf…

'k zag een vogel op een tak gulzig gluren naar een slak die mijn zonnebloem met grote slokken vlug naar binnen wilde schrokken op de muur wachtte de kat tot de vogel gegeten had overviel hem dan pardoes met de lenigheid van een poes of hoe ieder wezen door te eten bijdraagt tot de voedselketen…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

Dreigende wolken bevolken de lucht en als de wolken vurig gaan ontvolken dan slaak ik van opluchting een zucht bliksemschichten doen de wolken kolken gieten af de overlopende wolken-pan dan 'weer' wachten op het vuur van de zon of het weer slaat onverwachts wederom om!…

Opgelucht en velen met mij, hij is weer in de lucht, 'k leg mijn vingers op de toetsen en slaak een diepe diepe zucht.... van opluchting. Fijn dat jullie er weer zijn!…

Als men terugkomt is men een ander denkt men terwijl men het huis sluit het licht ingepakt de zomer verzegelt het tuinhek prijst om zijn ijzer deze slak op de drempel zal er nog zijn de ijskast zal blaffen de hitte blaten de hond zal zuchten en zijn sterven hervatten als men terugkomt denkt men ------------------------------------- uit:…

Als ik op het gras lig onder de bomen en ik kijk naar boven kijk ik ook naar binnen bij mezelf Zie ik een wirwar aan natuur wel ook wat dode takken die mogen best gesnoeid worden kan de rest beter doorgroeien Opgelucht slaak ik 'n zucht sta ik op en roep: "geef hier die schaar"!…

Als men terugkomt is men een ander denkt men terwijl men het huis sluit het licht inpakt de zomer verzegelt het tuinhek prijst om zijn ijzer deze slak op de drempel zal er nog zijn de ijskast zal blaffen de hitte blaten de hond zal zuchten en zijn sterven hervatten als men terugkomt denkt men ------------------------------ uit: 'Vallende…

Vogel voor aap, de slak zegt gaap, hij maakt een vlies, valt dan in slaap. De slak is blij, want vogelvrij, de lente wekt en zo keert steeds het tij.…