Alle inzendingen over PLECHTIG OR VERDRIET OR TELEURSTELLING

uit een van de miljoenen mensen op aarde kies ik die ene splinter uit een grote boom die mijn huid tot bloedens toe doorboorde in een rode vloeiende stroom intense pijn die het lichaam laat schreeuwen het onrecht keert zich telkens weer herinneringen die nooit meer verdwijnen omdat ik aan het einde ben van mijn verweer dromen die…

ik zou nog wel geloven, dat ’t hartje winter was wanneer er stormen raasden over stad dan zou ik ’t misschien nog echt geloven was daar niet zwarte leegte waar eenmaal jullie hart geslagen had en ook zou er nog liefde zijn wanneer de lentes zongen want op het smogverziekte feest zou ik misschien nog kunnen lieven waren daar niet te…

Jij domme angsthaas Verstrikt in leugens Pure schijnveiligheid Vol afstand en haat Je verloochent jezelf Lippen zijn verzegeld Verliezen doe je niet Zonder weer te winnen Je zinnen vervormen Mooie ware woorden Verwarren en kwetsen Wie is de mens in jou Maak mij maar zwart Klam je aan haar vast Ik kleur de waarheid Met tranen vol verdriet…

Hoe kon je doen Zoals je deed Wat was daar voor de reden De dingen Die jij mij verweet Jij was zelden tevreden Het heeft mij Zwaar en diep geraakt Gekwetst moet ik nu voort Geen mens ter wereld Is volmaakt Jouw houding ongehoord Een dialoog Was niets voor jou Het kon je nooit iets schelen Gevoelloos lachend En chagrijn Een plaag voor…

de val Dus blijf reeël,beide benen op de grond en je bespaart jezelf wéér een dal Je zult zien dat je dit kunt beïnvloeden zonder dat je er minder van geniet En wie weet blijft het plezier dan over in plaats van pijn en verdriet....…

Ja… jij misschien Want jij ging weg Wat had ik een verdriet Jij redt het wel Zo zonder mij Maar zonder jou IK niet!!!…

Ik weet al lang dat je mij helpen wilt nu ik zo diep in de beroerdigheid zit En ik mij voel als aangeschoten wild dat wenend delft aan haar onderspit Ik weet best dat jij mij helpen tracht dat je mij liefdevol de hand toereikt Ik bemerk dat jij veel geduld betracht als mijn blik jou nu en dan ontwijkt Ik weet zeker dat jij mij helpen zult…

fontijn van zalf op mijn hardnekkige wonden de rode draad gevonden heel paard half weke dagen bleek en doorschijnend wit en schrijnend knorrende magen waar bevindt zich de lans? om eens fris uit te halen naar de banalen waarom is er eigenlijk geen schijn van kans? ik loop door de regen en de stegen waar het stinkt en huilt ze…

In de stilte sliep een mens, moe van het aards bestaan Levend over zijn pijngrens kon hij ’t leven amper aan Grauwe wolken van smart hingen om zijn droevig lijf Door ’t leven niet verhard, huilde hij al een uur of vijf Donkere tijden, kil en stil gleden onhoorbaar voorbij Zonder onderling verschil vierde het eenzaam hoogtij In de stilte…

Wijl de zon reeds rood verkleurend zo achter die verre einder verdwijnt Weent een meisje hartverscheurend omdat zij van pure smart wegkwijnt Wijl haar oog dan rood wil kleuren ziet zij weer die vreselijk lange dag Waarin haar zoveel moest gebeuren onder het oog van het schoolgezag Wijl tranen zouden moeten vloeien stagneren deze welhaast…

Ik laat mijn moede hoofd maar hangen nu ’t zo zeer naar neerslachtigheid neigt Mijn levensgeluk laat zich niet vangen nu zelfs het diepste van de stilte zwijgt Ik staar in zwarte duisternis, vele uren nu mijn hart vreselijk huilt van verdriet Hoe lang moet toch de duisternis duren vraag ik de tranen.…

De langste vijf momenten van mijn leven waren die waarin jij geheel niets meer zei Mogelijk duurde het voor jou slechts even ik wist echter ‘t eind van onze liefde nabij Vijf minuten niets dan je ijselijk zwijgen de koude oorlog scheen dit wel in ‘t klein In je zwijgende woorden klonk ’t dreigen en uit je blikken droop een tankauto azijn…

‘t niet Weken had hij haar reeds bedrogen tot hij het dan bereikte, haar limiet Haar eenzaam, 't kwam aangevlogen van hun liefde scheen ’t het failliet Slechts verdriet had zij opgezogen doch erom huilen, ‘t lukte haar niet…

dit is een waardeloos vers het biedt noch troost noch een verloren stem voor mijn pijn, slechts lege woorden die niet rijmen op betraand papier…

Vol onbegrip Verwacht ik Vol teleurstelling Wacht ik Naar een teken van jou Smacht ik…

Er vindt een kleine intocht plaats vanuit de voorhof van de kerk, de deur kiert langzaam open. Voorzichtig schrijdt de kerkenraad, voorop gaat de diaken, dragend het licht van Pasen. Wanneer de nieuwe paaskaars op de stander is geplaatst klinkt door de stille ruimte: De Heer is waarlijk opgestaan! Ons halleluja juicht! Vanuit…

Warempel ik sta op de drempel der volwassenheid Maar ik weet wel beter Onderhuids prikt reeds de eerste mee-eter.…

En ik beloofde plechtig : Ik kom niet terug eer alle wapens zwijgen. Mijn dromen nog steeds even naief...…

Teleurstelling keer op keer. Vergissen steeds maar weer. Hopen, wachten op dat hij zal komen De Ware Jacob.…

De eerste opwelling was een teleurstelling.…

Hun kinderwens ging niet in vervulling Ze moeten het doen zonder nageslacht Ze hadden het zo graag anders gedacht Maar het werd een grote teleurstelling. “Waarom anderen wel en zij niet?” Dit blijft een onbeantwoorde vraag Eén kind, ze wilden het zo graag God weet van hun stil verdriet.…

En oorlog zag ik in hun ogen Vrijheid schalde in hun lach Tranen willen even niet meer drogen Teleurstelling voel ik, op deze dag…

De lagere school Denk vaak aan m’n jeugdliefde Ik bezoek haar niet Liever de pijn van weemoed Dan pijn van teleurstelling…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Ergens heb je een plekje in mijn hart Maar nooit zal je meer bij me horen Stormachtig kunnen emoties waaien Maar heb de teleurstelling doorstaan Wat is geweest… was mij te eenzaam Het werd tijd om weer verder te gaan… Ik kijk vooruit naar wat gaat komen Sta niet meer stil bij pijn en verdriet Vond mezelf terug in alle zelfrespect Merk dat…