Alle inzendingen over Pijnlijke passie

om hebt gebeden tranen tot je bezweek die grote dingen maken me klein het klinkt onbegrijpelijk verschillende dingen door elkaar mengen maar woorden omgevormd een geheime boodschap houden mij in de realiteit die is allesbehalve gemakkelijk maar woorden die kalmte brengen als het in mijn hoofdje stormt een kleine voetstap uit mijn pijnlijke…

Vervager der dagen, zo stadig in 't jagen, Hoe vliegt gij, hoe vliegt gij zo trage? Nooit susten u 't rusten, of zoude 't u lusten Een minnaar, een minnaar te plagen! Wanneer ik verlange, dan tracht gij uw gangen, Dat valt mij, dat valt mij zo bange; Ik achte, te smachten, dit beiden, dit wachten, Dat maakt mij, dat smaakt mij zo wrange…

de shampoo maakt van mijn al kleine wereld een pijnlijk tranendal…

Onbezonnen in een waas van naïviteit Vol van verroering raakte ik mezelf kwijt Stukje bij beetje gaf ik mezelf aan jou Vervuld van liefde en bovenal trouw Mijn kwetsbaarheid getoond zoals nooit tevoren Innige warmte, tederheid ik was in jou verloren De passie vurig en vragend om meer Het pijnlijke afscheid telkens weer Het emotiespel fel…

donkerrode roos pijnlijke scherpe doornen symbool van liefde…

na de bruiloft van papier spon zich het katoenen huwelijk tot het houdbaar lederen waarvan het fruit en de bloemen zich inmiddels rijpen laten in een houten verband dat jullie hartstocht om, voor, naast en met elkaar gelijk haar oorspronkelijke passie dat pact ook mag suikeren dat jullie liefde om, voor, naast en met elkaar tot wollen…

Van dat ik je liefheb wil jij weten in alle woorden die ik zeg als een kleed om je heen mag slaan met vingertoppen op je naakte huid een liedje zingend in je oor mijn neus kruistekent in je haar Het is koud buiten het brede bed Warm onder het donzen dek zijn wij de liefde aan het bedrijven met passievolle, gloeiende lijven alsof er nooit…

hand in hand lopen wij door straten te schandalen gevangen in spanning verlangend naar passie verward en bereid samen te dromen negerend dat morgen verdwaald in elkaar werkelijkheid daar is en afscheid zal komen…

De passie is over, Als liefde voorbij is. Dan ga je weer zoeken, Naar het ongrijpbare verlangen, Om opnieuw van iemand te houden. En blijft de liefde naar het verlangen, Nog even ver zoek.…

NIEMAND zo mooi om te zijn niemand die je kent niemand zal ooit weten wat ik denk niemand zal mij begrijpen niemand kan mij troosten niemand zo mooi om te zijn verdwijnen in het onbekende!! alleen over straat NIEMAND weet wie ik ben wat ik voel ik weet een ding ik ken niemand ben NIEMAND…

Zwarte lange krullen dansen passioneel klinkt de muziek blote voeten voelen aarde ritmisch in de donkere nacht wijn schenkt alle bekers vol hout knettert in het vuur ogen kijken toekomst in onder het licht van volle maan…

de stervende zon die oplost in een stille avondzee waar de dag zich verliest en hun verschijning begon elkaars armen strak dragend naar opzij hechtend als zijnde één voelen zij elkanders bloot ervaren zij zich als gemeen in voelbare spanning van zuigende emotie tasten zij elkaar de wangen het opstuivend zand bekoelt een prille passie…

Minnevuur, middaguur, driezitsbank en de boterhammen bleven staan Passionele woorden, vurige kussen en de middagzon zag het aan Vingers zochten, streelden lief wild eerst heen en weer, werden later op klamme huid meer en meer brutaal eenrichtingsverkeer en de tijd vloog veel te snel Voor de spiegel, later gekraste initialen in mijn…

in een vlucht vol fantasieën rees ik gewichtloos boven mijn lichaam uit ik zweefde alsof ik in een extase leefde kronkelend, naakt begaf ik mij op een groene maagdelijke weide tussen vonkelende sterren baadde ik gewillig in exotische hittegolven gepassioneerd en vurig taste ik toe…

Getoonde billen tonen jouw lust Met gedreven passie en wulpsheid Zo dring jij ongeremd in menig libido Grijpt ongecontroleerd om je heen En als geilheid je slachtoffer overmant Sluit jij je passief af in het zoekend zijn…

Door magische sferen Zal ik verkeren In een trance Vol expressie Waarin het vuur Der passie Zal branden Uit liefde Voor het ongerepte…

Twee mensen op de Boulevard Zon en wind speelt met hun haar Genietend van wat vrije tijd En natuurlijk van elkaar.…

De werkelijkheid is kaal en brandend leeg Zo zingt de dromenwever Kom in mijn rijk , Schone vrouwe, satijnen engel Vergeet de buitenlanden Zie het palet van avondkleuren Zij geuren naar rozen en jasmijn zoals je haar, zoals je lippenrood, dat de wolken openbreekt Weet je hoe mooi je lied is, de tere boog van je hals, het verhaal van…

kom laten we gaan dansen want ondanks alle energie brandt veel te klein ons vuur dus drijft er weer verdriet onder het spelen van het droevig lied op mijn gedachten bij je binnen en sprookjesbeelden die wij deelden lijken kille straten, eenzame stations van koud vertrek van veel gemis dus koester je maar aan het vuur van mijn nog niet…

Evenwicht zoeken kras zijn naam in een verlaten oud bankje met ziel en zaligheid plus een gepassioneerde tinteling stort je in een roes bedwelmd de ultieme overgave aan het deinen van de wilgentakken neerhangend langs de sloot o schoonheid laat jouw geur me niet verblinden bij het opstaan in de morgen pas in het broze duister voel…

in een rode gloed ontwakend laat de passie van de nacht het bed terug hevig kraken en zelfs al wordt er na nooit meer in geslapen toch zal men nog zwichten voor oogverblindende gezichten…

Rust niet maar daag me uit, daag me uit op een morgen op een morgen zonder regen bij een regen zonder bui Laat je lendenen niet rusten niet de heupen die ik kuste niet de branden die ik bluste op je warme huid, -'t zag er zo onschuldig uit- Maar stoei me, stoei me en vermoei me, alsjeblieft, rust niet rust niet maar daag me…

weleer is waar de passie naar de vrijheid lonkt die onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoek ik een gedicht dat zwicht als voorwaar er niet toe doet is sámen sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij…

Je lieve zachte ogen vertellen me erg veel 'k Lees pijn, verdriet, een dicht gekropte keel. Droeve gebeurtenissen verbrijzelen je, je kon nooit delen In tederheid en warmte, mogen we samen helen. Massa's mensen genoten van je zang en je gitaar Volle zalen, ambiance, na de optredens wat stil gestaar. Je brandend verlangen, je intense hunkeren…

waar we samen krasten in oude notulen van voorbije nachten en vergeten passie nogmaals de dubbele oxer namen foutloos zwegen…

ver van beslagen ramen smelten zij innig samen in de branding van een lustige kust vol diepgang…

wanneer we vertoeven in warme wind horen hoe zijn lach passie vindt weten wij weelde kennen wij ’t graaien in zuchten verdwalen met zicht gericht naar betovering tot de gloed onze open harten toedekt en wij dagdromend de nacht verder waaien…

Als je mij jouw hand reikt Neem ik deze lieflijk aan Kijk ik je aan en zie Hoe jouw ogen mij beminnen Raak ik je aan en voel De hartstocht mij verlammen Kus ik jou en hoor Je ademhaling versnellen Begeer ik jou en ruik De geur van pure passie…

We staan op en ergens raakt onze passie verstrengeld.…

Zin je op te peuzelen Uitgehongerd Lief lijf koesteren Haren verstrengeld Begeerte wordt waanzin Uitgehongerd.…