6241 resultaten.
mijn droom met de rode fiets
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
324 de wind speelt
met de blonde krullen
van het meisje
in de fietsenstalling
haar ogen diepgroen
als zij mij een knipoog geeft
of onhandig tegen het zonlicht in kijkt,
ze glimlacht wel naar me
ik wil vragen of
ik haar haren
aanraken mag,
haar gouden lokken
draaien met haar gedachten mee
ze is een denker
ze loopt langs me
zegt 'hoi…
zonnestraal brengt ons samen, de wind verbreekt het weer..
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen
324 Zon brandend op mijn huid,
Jou in mijn zicht,
Je staat precies in de zonnestraal..
Zo verlegen en met trots kijk ik naar jou,
Mijn vleugels komen langzaam tevoorschijn,
Ik vlieg zwevend naar je toe..
De zonnestraal van mij,
De zonnestraal van jou,
Het maakt ons een geheel..
We houden elkaar vast en laten liefde aan elkaar zien,
De voeten…
Op zijn plaats
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen
1.810 Sterker dan ooit,
positiever dan eerst
ben ik je niet vergeten
Ik heb het verdriet
een plek kunnen geven
En nu is het goed.…
Lopen op water
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
216 Het is niet alleen
een wonder
om in ijle
lucht of op water
te lopen,
gewoon
op aarde
is dat ook!…
Ongrijpbaar verlangen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
519 Als je eens wist
Als je eens dacht
Als je eens wilde
De wilskracht mist
Onwetendheid door macht
De "wijzen" die jouw gedachten stilden
De energie in mij gaat verloren
In wanhoop vindt dat zijn kracht
Mijn laatste hoop gezonken
Enige redding is het gevoel te smoren
Ook al wordt de pijn niet verzacht
Bitterzoet is wat wordt gedronken…
Ouwe moer
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
59 Wie schrijft die blijft, heeft dan ook niets te maren
Wie niet schrijft mag niet klagen dat hij blijft
Wie klaagt dat hij mag blijven maar niet schrijft
Die heeft geen last van schedels zonder haren
Er ligt een burnout zielloos op de vloer
't Is vast de duivel en z'n ouwe moer...…
Meesterwerk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
960 De beker wordt fier omhoog geheven
op meer dan één oer-Hollands meesterwerk,
daarbij wordt het vermoeden heel sterk
dat zelfs Rembrandt van Rijn, zo gedreven,
z'n paletten en penselen nooit moe,
eveneens voor de wijnroes is bezweken,
en vaak diep in de kelk heeft gekeken,
maar zoiets, nee, dat geven we nooit toe.…
Rembrandt een rare kwast
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
477 fris van de lever
op en top klaar voor de sport
voor na het evangelie
die kwast van ene Van Rijn
liet echter de man weder opstaan
in kadavergroen licht
niet eens bovennatuurlijk
maar uit zichzelf
dames natuurlijk hevig ontsteld
wordt het niet eens tijd
de blauwe knoop te zoeken
voor wonder boven wonder
op de zelfportretten
van die Rembrandt…
Zij zijn niet dood
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
622 ik rembrandt licht
vermeer de zachte lijnen
in de haren van de
dienstmaagd met
baleinen die een kan
met verse melk schenkt
speel met kleur
de wind en schaduw
in gordijnen het
glas in lood van
een half geopend raam
weerkaatst haar gaan
rubens ook
de zachte vormen
die in schaars bedekken
een welkom roepen aan
de meesters en gezellen…
Stiltes
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
1.639 Dan ineens trekt er een glimlach over je
héle gezicht, je stráált en zegt op
vertrouwelijke toon heel zachtjes,
ik doe maar alsof hoor, da's véél makkelijker.
O ja, waar is ook alweer de w.c.?…
ego's
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
458 Versteende stilte zo dichtbij
Zo veraf
Als er zulke mooie versteende momenten, successen
Zijn als ook de historie verstild, versteend
Zonder rustiek “zijn”, zonder universeel weten…
Energie als verlaten straten,
als verstilde dagen,
als verstilde …..
ego’s…
Golfslag
netgedicht
2.0 met 17 stemmen
2.419 Een bootje op zee, een golfje
naar mijn hand en kleine vingers
daartussen
watervalderal ze dansen over elkaar
en twee paar ogen
schitteren
meer dan de TL kan zien.
Witte tegels spiegelen
de druppelwals, knipogen
minieme pareltjes
en tussendoor klinken
de vertrouwde hiklachjes.
Ik reik naar de handdoek
maar zij
grijpt mij onverbiddelijk…
grote ego's
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
731 De ego's van nu
gevuld doorregen
en opgediend
als warme happen
in een slechte snackbar
eenvoudig weg te doen
in plastic bakjes
en te overgieten
met kleffe bende
hun thuisfront
hun ideaal
hun passie
om gevreten te worden
zonder ooit
te aanschouwen
wie hen verorbert
of wie hen uitkotst…
's avonds
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
1.005 ‘s avonds hoeft zij niet meer lang te wachten
nog even en de wereld is in rust
als elkeen welterusten is gekust
en toeft in dromen die de dag verzachten
dan blijft zij hier alleen met haar gedachten
haar wakker lichaam van zichzelf bewust
de stem van het verstand die zachtjes sust
en spreekt van hoop met haar verborgen krachten
nog draalt…
Carrousel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
1.588 voorzichtig
tasten handjes
in de rondte
kleine vingers
die naar alle
dingen graaien
kruipen lachen
rollen
stiekem lachen
met een duimpje op
en in
de kamer
is de wereld
een draaimolen
van avontuur…
Baby's
netgedicht
4.0 met 28 stemmen
1.640 Ze heeft wat van haar broertje en
toch ook weer niet,
wat trekjes van haar zusje, als je
haar goed beziet,
de lengte van haar moeder, althans
dat lijkt zo jawel,
de eetlust van papa, die werkt
namelijk súpersnel
zijn bord weg...
En toch is dit kindje van twee dagen
oud een wezentje waar de héle
omgeving onnoemelijk van houdt.…
Euro's
netgedicht
3.0 met 63 stemmen
3.862 Hij kwam
men zag
hij overwon
en nu op deze dag
lijkt het een munt die
‘t leven alleen maar duurder maken mag
Een puur product van Europese politiek
Bedacht door hen die eenheid wensen
Maar de gewone man
die hem gebruikt
wordt ziek
wordt er steeds droever van
Een dwingeland voor alle prijzen
Die alsmaar stijgen
tot groot verdriet…
Ziek
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
295 Je mag homo’s voor zieken uitschelden
Dat bepaalde vorige week de rechter
Daarop protesteerden de homo’s echter
Door zich massaal ziek te melden
Toen ik maandag op mijn werk verscheen
Was ik helemaal alleen…
Baby´s....2
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen
1.604 Ja en daar ben je dan,
zo mooi en perfect,
zodat ik het bijna niet geloven kan.
Lang zwart haar,
alles erop en aan,
52 cm en 3600 gram zwaar.
Het laatste meesterstuk,
weer een meisje,
allemaal blij met dat stukje geluk!…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen
2.034 Liefde
Je loopt hand in hand
Door het bos of langs het strand
Liefde
Al die vlinders in je maag
Het is een hele kietelplaag
Liefde
Met die knikkende knieën en zweethanden
Ren je samen langs de bosranden
Liefde
Alle dieren in het bos dansen met je mee
Met anderen of met zijn twee
Liefde
Altijd bij elkaar zijn
Samen krijgt niemand je meer…
Hoe, Wie, Waarom der schepping
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
408 in de aarde onder mijn voeten
in de natuur om me heen
liggen versluierd antwoorden op
hoe, wie, waarom der schepping
alles wat er is, ligt aan de streng
die heden verbindt met de oerknal
de oeroude navel der schepping
waar de onderzoekers in afdalen
zolang niet alle vragen beantwoord
is er ruimte voor dogmatisch geloof
voor het paranormale…
Flamingo's
gedicht
3.0 met 19 stemmen
6.785 Ze zijn er bijna niet
zoals heel slanke vrouwen
na heel licht verdriet.
Met hun poten als met een dun pincet
pikken ze preuts hun tenen
uit het water op, o, ze
zijn zo roze
als de gedachten van een maniërist.
Ze zijn vraagtekens achter al ons weten
en zo fraai dat we even
niet meer om een antwoord geven.…
Maatbeker van herinneringen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
276 Waren het mijn oude vrienden of
de schaduwen van ongrijpbare
taferelen uit het verleden die
mij de rust niet gunnen om uit
de zwarte veren van nacht het
jeugdig elan te herbeleven?
Zijn het de gedeelde beelden ontstegen
uit de zoekgeraakte schimmen, die zich aan
het gemoed klampen, in een laatste poging
zich van het duister te ontdoen…
Bluspakket
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
186 Hún papa had een bluspakket
hij was hen goed gezind
zij voelden zich veilig
Hij had sinds kort een blusdeken
een nablusdoek
een dooflapje
en een Gebrauchsanweisung
die hij aan tafel voorlas
(hun eerste duitse woordjes:
'farbe' en 'grau')
Alle papa's doden risico
was het zelfgesneden
imago dat ons mensen
van goede wil aankleefde…
Te licht bevonden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
131 Het leven lang
Heeft men over
Mij, mijn werk,
Over wie ik was en
Wie ik werd
Eindeloos
Gewikt en gewogen -
En hoe vreemd toch,
Waar de kinderen
In de klas louter
Lovend hun oordeel
Uitten, werd ik
Door het werk en
De mensen die in
Mijn werk werkten,
Die zich soms
Collega's lieten
Noemen, dagelijks
Gewogen, en altijd…
Eigen schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
154 Zie mijn eigen schaduw niet meer,
Twijfel over mijn bestaan -
Hoofd vol loden gedachten,
Gedachtenstroom stroperig
Tot stilstand gebracht
Buiten bruist het leven
Binnen leeft de dood…
het ritme van een schaduw
netgedicht
3.0 met 15 stemmen
416 met het kussen op het hoofd gedrukt
ontstond de wil om te overleven
lijf en leden, 't vrouwelijke
luidde de pijn in, de duisternis als
een wijde cirkel in waan
naar latere jaren, de rug gedraaid
om te kunnen dragen, in het verlaten
van het kind en opzij gevallen dromen
van het niet meer kunnen bewegen
uiteindelijk
gedoofd, de mond…
's nachts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
105 de maan, slechts als een kleine sikkel,
sluimert in haar glimlach tussen
talloos twinkelend vertier
hier, op deze koude aarde
ligt het water onder vorst
de bomen hebben zich teruggetrokken
in hun schaduw, met schorsen als
een harde korst op eeuwenoude
wonden
maar daaronder kruipt het leven
zevenspikkelig omhoog
gevangen door een wrange…
Onvoltooid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
1.082 Hoe onvoltooid is onze liefde
herinner je je nog
dat je bij me binnenkwam
met schildersdoek en glunderende lach
omdat ik van je houd, zei je
verf en kwasten, kleurig palet
wij tweeën op het doek
en ik, ik voelde me koningin
en filmde al je bewegingen vol ijver,
gaf je m'n dik gebreide witte vest
met capuchon en noemde je
mijn Rembrandt…
Net een sonnet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
1.129 Ineens moet ik aan Rembrandt denken
en zijn streling van het dierbaar licht
de inval waar ik telkens weer voor zwicht
hoe hij schoonheid weet te schenken
ik tracht te evenaren in beweging
aan de luxaflex bij jouw fraaie silhouet
als schaduw op ons witte liefdesbed
waarboven ik zo af en toch nog spring
jouw bruidsboeket bloeit er o zo mooi…