mijn droom met de rode fiets
de wind speelt
met de blonde krullen
van het meisje
in de fietsenstalling
haar ogen diepgroen
als zij mij een knipoog geeft
of onhandig tegen het zonlicht in kijkt,
ze glimlacht wel naar me
ik wil vragen of
ik haar haren
aanraken mag,
haar gouden lokken
draaien met haar gedachten mee
ze is een denker
ze loopt langs me
zegt 'hoi' maar
in gedachten is ze dichtbij en
streel ik een haarlok
weg uit haar gezicht
net op tijd zeg ik 'hoi' terug
ze grinnikt als een jongen maar
daar is ze te zacht voor ze
stapt op de fiets en
fietst weg
meisje zonder naam,
je stal mijn hart met je
gouden krullen je
groene ogen je
zachtheid en je fiets
meisje zonder naam
ik wil niet weten in welke klas je zit
waar je woont of
wat je nummer is
ik wil je niet verliezen
blijf gewoon mijn fietsenstallingmeisje
mijn droom met de rode fiets
Geplaatst in de categorie: liefde