Stiltes
Er vallen stiltes, die er vroeger niet waren,
gaten die je niet op kunt vullen,
hiaten in gesprekken, je stokt in een verhaal,
kan het niet meer afmaken, weet niet meer waar
het over gaat.
Ik denk, wat nu, wat moet ik nou,
je verhaal afmaken, je hiaten opvullen, moet ik
zeggen dan waar 't over gaat?
Dan ineens trekt er een glimlach over je
héle gezicht, je stráált en zegt op
vertrouwelijke toon heel zachtjes,
ik doe maar alsof hoor, da's véél makkelijker.
O ja, waar is ook alweer de w.c.?
Geplaatst in de categorie: ziekte