293 resultaten.
Onder je huid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 358 Als je bij me binnenkomt
dan ben je niet alleen
ik zie het aan je ogen
ik voel het om je heen
en als je laag na laag onthult
en open voor mij staat
word jij,
ben jij
mijn prooi,
een soepel beest
dat gromt en kronkelt in de grond
vol lust, zich dieper graaft
ik dans hooghartig, neem je mee
en breng je naar de rand
ogen vol spiegels…
net zo makkelijk
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 174 ik vertrek van het treinstation
wat langzaam kom ik op gang
maar met inkt onder m'n voeten
schrijf ik toch al glijdend een
trillend maar best soepel gedicht.
ik vertrek en denk licht om de
orde niet te verstoren maar stevig
genoeg op de glinsterende rails,
zwaar genoeg om stevig te staan.…
Intieme dromen
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 68 ik zag
de groen
blauwe baaien
met hun
opgeschuimd
wit tapijt
hoorde de
lokale tonen
van muziek
nog in lange
uithalen
gevangen
in een speels
en sensueel
ritme dat in
meebewegen
snel en soepel
antwoord gaf
nog stond de
zon te hoog
was het zand
te heet om
heerlijk vrijuit te
kunnen dansen
maar in de
donkere ogen
had…
Een heerlijk gedoetje
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 40 ik had
de ezel
in de zon
gezet
het linnen
vochtig door
ochtendlicht
spande meteen
schildergerei
om me heen
gelegd dan
kon ik er direct
soepel bij
in een degelijk
ouderwets
boers tableau
een stukje dijk
geknotte wilgen
in een lege wei
halverwege de
boerderij met stal
wat verdwaalde
bouwvallige
oude schuren
een heerlijk…
Bewogen afscheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 95 ik had
je handen
zien ontluiken
toen jij naar
mij wuifde
met de intense
warmte van hart
en ogen in een
bewogen afscheid
in je soepele
gebaren las ik
de taal en tekens
van je ziel
die zonder opzien
te baren vrijwel
altijd binnen
het begrip van
ons mensen viel
in perspectief
vonden zij de paden
gaven veerkracht
aan onze passen…
Jouw liefdesvlag
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 90 de handen zijn
gestrekt vingers
lang en soepel
het directieve
heel select vrijwel
niet te missen
maar overreding
heeft empathie nodig
om te groeien
tegenspraak blijft
door agressieve
elementen niet boeien
eenheid wordt
gesmeed door
harde woorden
van de menigte
die zich verenigde
onder jouw liefdesvlag
meegaandheid
is elkaar…
Intimiteit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.500 Onbegrepen in licht rood van verlangen
strelen haren over soepele huid
speels verlangen kriebelt voort
om tergend te zijn voor haar.
Waar water langzaam seipelt
druppelt liefde tussen benen door
ongeacht de ogen, de blik, de wil
niets kan het nog onderbreken.…
Comfortzones [1]
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 , het leven
dat achter ons ligt en de voorkeuren
die zich bij het gelukkige gebrek
aan doldriestheid moeilijk laten overtuigen
van andermans smaak en wijsheid
- zeer, zeer welwillend aangehoord
en zonder toegefelijkheid charmant
bevonden, ja, verlangend naar meer
inhoud en meer samen in de fase
die voor ons ligt, onze keuzes zacht
en soepel…
ontregeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 247 het kan gebeuren
dat iets binnen mij gaat schuiven
en voor ik weet wat geschiedt
troost ik een kind
mijn armen omsluiten
tranen en verdriet
veilig met warmte
hoop zonder verplichting
aangedaan door kalmte
valt mijn hele systeem plat
het vlees zacht en vrij
om soepel te doorstromen
tot de prikkels weer komen
de werkelijkheid slaat…
Het ultieme sirenelied
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 81 ik heb je
aangekleed
terwijl jij
met je staart
soepel door
het water gleed
mijn liefste
zeemeermin
die mij heel
verwonderd
aankeek van
hoe moet ik
nu landen op
scherpe randen
van rotsen met
natte zilte handen
wij zijn samen
opgezwommen
naar de uitkijkpost
in de haven
heb lenteachtig
zeewier bedongen
om je schoonheid…
Vakantierdroom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 ik heb mijn handen
gewassen met zand
op het strand van de zee
het was warm en rul
gleed door mijn vingers
als een soepele waterval
pas later bracht
water houvast ik speelde
met vorm en ballast
tot het zand verdween
de bodem golfde
en wit schuim verscheen
ik bezag de rimpels
van nat en herfstige kou
droogde ze gauw in de zon…
roekoe roekoe roekoe
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 664 in rode bieten, knoflook, peteh bonen
lombok rawit of Madame Janet
vanmorgen in de spiegel keek
lachte om het gezicht van oude lappen
met maquillage herstelde wat gisteren
perfect glad en soepel was
oude foto’s heb bekeken
die melktanden waren pas wit
die oogopslag zo open
ik moet hebben gehuild
de wangen waren nat
de tortelduiven…
Brommer
gedicht
3.0 met 29 stemmen 7.477 soepel door de bochten danst
En iedereen
iedereen hoor je denken
Wat een gaaf figuur zeg!
en wijzen
nee te laat
de hoek om
de hoek om.
-------------------------------------------------
uit: 'Aan de over van iets staan', 2001.…
Dansende
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 576 Volksdans traditioneel op volksmuziek
Een dans met vele kleuren
Flamenco Spaans ritme
Gracieuze handen en zigeuner geuren
De wals, romantisch langzaam draaien
Het hoogtepunt tel twee
Soepel zwierend golft mijn lichaam mee
Levendig, snel en sensueel
dat moet de tango zijn....…
Waarom de aarde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 336 Van de aarde waaruit ik
Vanmorgen moeizaam geboren word
Ontstijg ik de aardse gebondenheid
Die mij het soepele bewegen belemmert
En die mij het liefst met gebogen hoofd
En stramme spieren voort doet gaan
Als ik verwelkomd word door
Het eerste koude morgenlicht
Van deze nieuwe dag waarin ook
De pieren die mij omringen hoopvol
Wakker…
Toen we nog regenboogden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 178 Alles ging nog kleurrijk soepel
toen we nog regenboogden
boven schaduwen van alledag
maar nu de zware regen
ons landschap teistert
zit jij veilig verscholen
achter je onweerswolk
laat toch je zon weer schijnen
verwen mijn koude huid
met je warme liefdesgloed
zodat de kille winter toch
langzaam zal verdwijnen
kijk diep in mijn ogen…
ongehoorzaam lichaam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 bij het ouder worden
heb ik 't sterke vermoeden
dat mijn lichaam langzaamaan
wat ongehoorzaam is geworden
zo sta ik vaak voor hindernissen
bewegen sporten minder eten
want voor je 't weet ben je versleten
daar stond ik vroeger nooit bij stil
omdat m'n soepele lijf destijds
gehoorzaam was aan de bevelen
kom daar vandaag nog maar eens…
De sprong
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 43 Als de grond drassig is
van tranen
spring ik over de plas
Er spat nog modder op
Ik veeg het af
en loop door in ferme pas
Als de grond droog
van zonnestralen
verharding geeft op paden
houd ik in
om stil te staan
me te beraden
hoe in hemelsnaam die sprong
zo licht, zo soepel
genomen leek
Omdat ik niet ontweek?…
Haar dromen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 270 ik kende
haar dromen
een metafysisch
gaan en komen
van vorm klank
en kleur die haar
streelden en zacht
met haar speelden
tot zij eindelijk
moe en slaap
de overhand kreeg
zich heerlijk soepel
uitrekte en de
laatste pluis met
gratie en elegantie
vaarwel wuifde
om de volgende
dag uitgeslapen
te beginnen met
een schone lei
alleen…
zachtjes zwevend
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 2.508 zachtjes zwevend
geeuwtjes gevend
laat poes zich even strelen
soepel spinnend
muizen minnend
mag ik haar ruimte delen
kattig kroelend
wollig woelend
geeft zij kopjes langs mijn been
bazig blazend
ruziënd razend
stoeit zij met mijn grote teen
verdraaid veerkrachtig
parmantig prachtig
loopt zij dan weer weg
zachtjes zwevend
geeuwtjes…
Schaduw
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.443 u zetelt van god
gezonden vorstelijkheid
elke wens een bevel
ogenblikkelijk gehoorzaamd
in de geruststellende geur
van uw haar
de pepermunten smaak
van uw lippen
de jasmijn van uw avondkleed
laat mij de tuinier zijn van uw
tepelhof het onkruid wieden
dat u schuwt als brandnetel
giftig wurgklimop
slechte raad
laat mij u kneden
tot soepelheid…
Ode aan Chesil Beach
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 195 Nog net zie ik jou lopen
Verdwijnend aan de horizon
De wind trekt zachtjes aan je kleren
Lopend door de winterzon
Jouw dure schoenen
Stappen op de harde kiezels
Die kleine barstjes trekken in het soepele leer
Je attitude zo rebels
Eens begrepen we elkaar compleet
Deelden we onze dromen
Waren veilig bij elkaar
Niet verwachtend dat het…
Voeten in de klei
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 in ver kijken
gaat het lichaam wijken
schiet zien tekort
als ogen
in wolken dwalen
bepaalt kleur de horizon
de grens waar
lucht en aarde elkaar
raken is een blokkade
soepel zweeft geest
over de belemmering
vindt ruimte in buiten
het universum trekt
maar is varen op een
door aarde gegist bestek
met voeten in de klei
is loslaten…
TIJDSBELEVING
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 248 Het gaat grotendeels aan haar voorbij
Het vuurwerk, knallende champagnekurken
Het feestgedruis, rumoer en cocktailjurken
‘t Komt allemaal op jachtschepen langszij
Zij heeft alleen iets met het jaargetij
En met tegen de eeuwigheid aan schurken
Of soepel als een peuter op zijn hurken
De tijdstroom zien met al zijn muiterij
Zijn dokken, loodsen…
Trawant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Inspiratie gloort aan de horizon
glooit licht schommelend
van dal naar piek
soms ongekend de hoogte in
daar soms zwevend termiek
soms peinzend zoekend
naar een anker
dan weer soepel glijdend
op het wit van de sneeuw
bewegend van de bocht naar idee
en vice versa
soms ook zoekend daar
naar die enorme ruimte
daar in dat hooggebergte…
Axel Geza
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 484 hoog op de poten
elegant in zijn draf
wat hebben wij
van hem genoten
hij is niet meer
Axel Geza ging
en wel terug naar af
in zijn jeugdige jonkheid
zo soepel en ongedwongen
haast springerig van aard
lief, de onhandige staanders
van deze edele Vizsla
waarvan de schoonheid
telkens werd bezongen
na zoveel jaren is hij gegaan…
Onwetend, maar overspel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 18.433 Hoe zij zich voorbereidt op de thuiskomst van haar man:
zij schuift een stoel tegen de zon,
wrijft haar lichaam soepel,
stemt haar inwendig orkest,
legt onder haar korte zomerjurk
een geur van naaktheid uit.
Zij schudt haar hormonen op.
Diep in zichzelf kijkt zij of de tijd
haar niet teveel heeft aangetast.…
Waarom de aarde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Van de aarde waaruit
Ik vanmorgen moeizaam
Geboren word, ontstijg
Ik de aardse gebondenheid
Die mij het soepele
Bewegen belemmert en mij
Liefst met gebogen hoofd
En stramme spieren voort
Doet gaan -
Als ik verwelkomd word
Door het eerste koude
Morgenlicht van deze
Nieuwe dag waarin ook
De pieren die mij omringen
Hoopvol wakker…
donderteken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 donder wentelt het mes
op de wetsteen flikkert
de wolk gedrenkt in
voorgevoel van wat
wordt voorgeschreven
onder het soepel buigend
lemmet keert een witte
siddering runentekens
heet staal ritst aan
de donkere hemel
voorteken dat de aarde
moet lezen
het brengt een kentering
aan de lauwe adem van
de avond het schrift
scheurt…
Pijnlijk vermoeiend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 267 Het lichaam scharniert minder soepel
En pijn mergelt het leven uit het
Verstijvende been. Het proces van
Aftakeling is onzichtbaar voor de
Wereld om je heen.
Met pijn vermoeit reuma zich door
De dag. Geen dagje zonder, geen
Vrijwaring van die pijnlijke lach.…