Alle inzendingen over Stalen

ook dichters lenen en stelen wel eens woorden want wie zonder zonden is schrijft nooit een gedicht laatst nog stal ik een woord om mijn zinnen te beteugelen in een erotisch vers…

In de pijnkamer van onthechting overgave deint en dreint alles weten om niets te weten lessen vergeten alles opnieuw van te voren kleine roofridder hard als staal adieu…

je bent door de wereld van staal veracht je kiest voor liefde boven praal en pracht de liefdemacht iets dat je voelt met de warmte van mensen iets dat je proeft dat smelt als koninginnehoning op je tong je bent door de wereld van staal veracht geboomte gevlochten uit plicht en gewoonte de schaduw die je glimlach verbergt…

Hij stal flegmatiek een windmolenwiek en las vast Cervantes vòòr hij dat deed.…

gebogen zijn je oude takken als verwrongen staal neigen ze naar de grond je versteende stam schiet prille bladeren voor een nieuw seizoen je meester preekt geduld…

Met haar eenvoud drong zij meedogenloos mijn geest binnen Zij stal, gewiekst, ongevraagd, het licht van groene irissen Haar keurslijf ontvlamde gloeiende brokstukken van mijn oneindige schemer…

Hij was iemand van vroeger Had een ribbenkast van staal Liep in honger en kou Zonder zichzelf te breken Maakte geen enkel geluid Hij was overal waar scherven lagen Hij lijmde het licht…

Riante woningen van VVD’ers, met stalen hekken rond het struikgewas, het eindeloze Westlandtuindersglas, het megastallenrijk van BBB’ers …. Daar stelt men zich niet open uiteraard voor vluchtelingen zonder huis en haard.…

Ik denk er maar op los gedachten zijn gratuit Ik ben ze te slim af Ik ben een open boek - na schaamte - het besef De anderen laten me koud - te stom om te bevatten Enkel in een stalen doos voel ik me goed Vrij van straling - vrij van anderen Een stalen karkas om te beschermen van al wat de mensheid heeft gebracht Had iemand anders…

de meidoorn is een stille dood gestorven de traagheid heeft het veld geruimd voor 'snel' de polders zijn gevuld met staal en glas een zondvloed heeft het veengebied bedorven en nooit zal het meer zijn zoals het was…

In de donkere winternacht werd een kind geboren, diep in het dal in een oude stal te Bethlehem. Waar Engelen het kindje door hun lied een welkom lieten horen. Herders spoeden zich naar de stal hun schapen warmde het kindje, dat lag in een kribbe gevuld met stro. Een kind dat was gekomen, om vrede te brengen tussen alle mensen.…

Danken we daarom die ijverige goeie handen eren ze en zalven ze op ruwe randen want ook zij willen, naast het kind, het huis, de plant, de stal en vent ook wel eens bewust verwend op enig rustmoment.…

eenzaam is kouder dan staal scherper dan het mes op de tafel leger dan de fles en de stoel in de kamer waar ik luister naar je lach ruik naar je geur voel je zacht alleen…

Hij stal een bus en reed op stel en sprong die mastodont van Doetinchem naar Vorden. Hij was verzot op openbaar vervoer en dus begon hij met een tienertoer.…

Je kijkt me aan en tussen ons is niets dan verwachting, één blik, staal van begrip, een eeuw is ervoor te kort. Ik stort neer en op het moment dat ik je lippen raak voel ik me totaal in je verdwijnen.…

ik wilde naar Moermansk want dat klonk zo mooi als een cruiseschip met olie of staal het wuiven bij afvaart & moeder die dacht dat ik de taal al sprak maar meer dan vloeken was het niet & rond Texel viel de wind…

Langs sporen van wind lijnen van staal trekt gelijk het web van zwak evenwicht banen van onwetendheid in stralen van licht tot aan de zekerheid liefde die over horizon schijnt.…

Waar geel het land kleurt rond een overall wacht de veestapel op stal.…

In de stalen rivier van jou geest stroomt het water niet meer. Vervuild door de schijnaanpassing die je leven is. Zwemmend met de stroom mee om niet te verzuipen, aangepast aan de golfslag van het water. Maar afgesneden van de oever.…

Onze vingers zijn verstrengeld, als gevlochten staal om in balans te blijven. Zo gaan we de stilte tegemoet.…

Kerstmis is niet meer dat oude liedje De kaarsen gaan nu in het stopcontact De kerststol werd in mei al voorverpakt De samenzang komt van een MP3'tje De stal met kribbe is al menig jaar Vervangen door de meubelboulevard…

Zij wel; met een warme lach, wat je van een stalen machine niet verwachten mag.…

raak je me aan al was je nooit nabij je stal toch wel een hoekje in t grote hart van mij…

een kind is ons geboren in bethlehem's stal. een feest als nooit tevoren het werd bekend overal. kind dat op de wereld kwam voor jong en oud. al het verkeerde van ons overnam ook in deze wereld, al is die nog zo koud.…

Het standbeeld stond gemarmerd leeg met stalen trekken genageld aan de grond voorzien van sokkel geheel gekleurd door grauwe vlekken te kijken met een blik van wazig steen niet naar mij maar door me heen…

Die eerste keer dat ik jou zag, jij brak iets in mij, je stal mijn hart, in mijn gedachten ben je nu overal, in mijn dromen mijn prins, en was je nu ook maar bij mij, zodat ik je kon zeggen wat ik in mijn dromen zei: ik hou van jou, jij ook van mij?…

Of het nou een kantoorpand of een stal is, zoals dat hier bij jullie het geval is, u wordt er zonder omzien uitgezet. Want ook voor jullie geldt dat kraakverbod dus Jozef en Maria, opgerot !”…

Geheel onverwacht, als een dief in de nacht, Snel en gemeen, stal hij jouw leven en ging jij van mij heen. Geen tijd voor bezinning, geen tijd voor berouw, Ook niet voor woorden als… Ik hou ook van jou.…

Waar halen wij in vredesnaam toch allemaal die os en ezel dan vandaan of een stal zelfs hooi of stro is nog te mooi alleen een kribbe en een kind zal in dit verhaal in de doeken worden gedaan…

De allergrootste woningcorporatie geleid door halfmiljoentje-Erik Staal hangt aan een zijden draadje. Het verhaal? Het komt door domheid-hoogmoedcombinatie Wat hadden toezichthouders in de gaten? De directeur deed ‘iets’ met derivaten…