inloggen

Alle inzendingen over Toekomst OR filosofie OR natuur

12200 resultaten.

Sorteren op:

regen

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 174
wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Vertraging

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 53
Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

t

netgedicht
3.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 183
natuurlijk blijven wij dichtbij hangen aan wijzers als stralen van de zon geef maar een datum waar wij kunnen doorgaan met sterven de toekomst is zuiver maar achteruit is uit de maat raak mij nooit meer aan aub de wegen zijn bepaald met een t…

Mijn zoenoffer!

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 182
Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Mensenkind...

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 187
Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

Martin Luther King

hartenkreet
4.4 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.755
Niet-gewelddadige weerstand en wilskracht de filosofie die deze man tot grootse hoogten bracht sprak de legendarische droom met zijn swingende doordringende stem liet hij Washington trillen en de woorden van zijn droom doorboorden het verschil woorden van een droom uitzonderlijke spreekvaardigheden persoonlijke moed nog klinken zijn…

Ubuntu

netgedicht
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 150
plaats komma’s vóór een eindpunt trek lijnen vóór de grenzen van barbarij overwin ravijnen van schaamte kijk de angstaanjagende zwarte zwaan in de ogen ontmoet in open velden anderen voel door hen je menselijkheid…
J.Bakx17 september 2021Lees meer…

ik vier je - van harte

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 224
jouw nu heeft een agenda een verwachting en filosofie voor en van het goede leven een open oor ook voor echo’s van de lessen uit het verleden een hart en hoofd vol wensen voor de wereld om jou heen die jij nodig hebt zoals zij jou in alles wat je hebt en bent dankbaar voor de ontmoeting intens of vluchtig misschien de triggers en de knockouts…

Merkel-waardig!

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 84
Ze komt uit het oosten ze kwam met een wijsheid ze komt met een boodschap ze zal blijven komen met een boodschap ze is verleden, heden en toekomst ze spreekt zeventig minuten ze schets Duitsland in 2040 ze is een echter visionair ze is een echte leider ze is natuurlijk; Angela MERKEL-WAARDIG!…

Springende lente

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 142
Een veulen doet voor- zichtig haar eerste stappen de natuur ontwaakt. Een ijverige mier met een boomstam op zijn rug bouwt aan zijn toekomst. Wollige schapen plompverloren in de wei warmpjes bij elkaar.…

verleden, heden en toekomst

hartenkreet
4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.178
of gecremeerd In de natuur of in stijl Iedereen is anders, Iedereen heeft een ander verleden, Iedereen heeft een andere toekomst: Het is zo, het was zo.…

Spin

hartenkreet
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 391
Als de Zwarte Weduwe heeft gepaard Nuttigt ze haar man Zo is de natuur, nietwaar?…

Sneeuw

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 717
Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

Avondrood brengt

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 158
een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

de nevelbrug

hartenkreet
3.8 met 15 stemmen aantal keer bekeken 181
In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein

hartenkreet
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 130
Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Namen, namen, namen

netgedicht
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 177
Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Maxim3 december 2021Lees meer…

Plaatsen, passages

gedicht
2.8 met 58 stemmen aantal keer bekeken 20.543
Ga nu maar liggen liefste in de tuin, de lege plekken in het hoge gras, ik heb altijd gewild dat ik dat was, een lege plek voor iemand, om te blijven. Zomer, nu alles in me terugkeert zie ik het paard weer, liggend met gestrekte benen, als was zij dood, met wieltjes, en de grijze, veel te dikke buik, waaruit een kraai pikt, dons en haren…

Disparu

netgedicht
4.6 met 16 stemmen aantal keer bekeken 427
ergens moet je beginnen met verdwijnen in geschriften ik probeer mijn tuin waar de hondsdraf aardbeien vergaloppeert er is echter altijd dat stokje omringd door narcissen dit jaar en uitgerekend nu loopt het zaad van mijn koffieboontje voorbij met zijn vriendin ik ben nog niet beneden of ik wil alweer naar boven naar binnen…

Nieuwe kleuren gaan nooit stuk

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 282
de straten gaan verloren bedekken zich in kleurig goud laten tijd in herfst verkleuren zoveel moois en toch vertrouwd ik staar naar buiten kijk in jeugd en ideaal kijk naar morgens die nog komen die er zijn in waar ik sta alles voelt naar nieuw verlangen ademloos verstopt geluk in een tel ontsnapt gevangen nieuwe kleuren gaan nooit…
John Kroos12 oktober 2006Lees meer…

de tijd rekt dagen

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 262
de tijd rekt dagen laat seizoenen op elkaar van mijn jeugd naar ouddom rijken zo grijs haar de wind doet strijken tot een stil verloren herfst gebaar aanschouw ik jaren voor de kachel vonken starend naar veel meer vlammen die niet willen doven die mij nog in groei beloven naar een zomers roodvol wederkeer…
John Kroos24 oktober 2006Lees meer…

de stilte lengt

netgedicht
3.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 255
de stilte lengt de dagen nieuw naar zomers vol gevoel klein zoals intens geluk kan zijn het vijverwater valt in druppels nieuw uiteen schittert lucht als bellen vol plezier klettert leven slechts tot hier in mij gaat alles verder met vleugels als verlangen water als gezangen voor mij en wie het hoort..…

regendruppel

netgedicht
3.6 met 13 stemmen aantal keer bekeken 437
opgevangen regendruppel in zoveel vormen reeds bestaan zon verdampt en opgestegen eengeworden wolkenpracht afgesplitst en neergedwarreld licht gesmolten hemeltraan neergevallen buienregen kristallen druppel zielsverwant boodschapper van elementen houd ik al is het maar heel even het universum in mijn hand…

4 landschappen

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 366
landschap de vochtige grond de dampende aarde de baarmoeder van een kreet na de stilte de nacht als sluier de maan in de kring de man erbuiten verzonken in de dans van onvergeeflijke woorden de auto’s op de snelweg krassen monotoon de runen in het duister landschap…

Waar de hemel aarde werd

netgedicht
3.6 met 8 stemmen aantal keer bekeken 559
Dode vogel in het hoge gras Waar eens zijn koninkrijk vol wormen was Schone kunstvlieger van Spreidt zijn vleugels nimmer meer Zijn laatste vlucht Een enkele reis Waar de hemel aarde werd…

Recht zo

netgedicht
3.3 met 10 stemmen aantal keer bekeken 535
Wij hadden het over de wind zand en golven van een verre kust dichtbij gebracht en glazig zoals ik jou in jouw ogen lees geen ondertiteling nodig heb in welke taal dan ook Toch bleef daarna het zweven wat meeuwen op een verwarmde wind Zij schreeuwden, weet je nog? Van jou en mij een foto in zwart/wit omdat het beter blijft dan onbetrouwbare…

ZWARTE ZWAAN

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 574
Gracieus en rustig zwom in de vijver Een schone o zo mooie zwarte zwaan Naar mij toe zwom zij met veel ijver Toen zij mij daar zo stilletjes zag staan Met haar slanke hals omhoog geheven Keek zij mij een ogenblik doordringend aan Onzer beide geesten leken voor heel even Vervlochten tot hetzelfde dierlijke bestaan Haar ogen leken door mijn…
Propaganda22 december 2008Lees meer…

tegenstrooms

netgedicht
3.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 211
vissen zwemmen niet tegen de stroom in ze zijn wijzer geen enkel golfje zie je bij vloed anders dan de rest zich bedenken omkeren…

Zo mooi zij

netgedicht
4.1 met 12 stemmen aantal keer bekeken 509
Zo bijzonder is zij niet althans volgens haar maar als ik haar beschrijf in een winter te Heverlee schudt zij de rood geverfde haren uit rinkelt met ringen om haar middelvingers De borsten in haar trui ajour zich voortzetten zonder genade door het spleetje van haar kin Zij leest het nieuws voor van de morgen in de ochtendkranten zeeft…

Wat kan meer omkluisteren dan naar zee en d’ aard te luisteren.

netgedicht
3.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 224
Op ’t land bindt men de laatste schoven, trekt verse regels dichtbij het stille huis ik kijk naar ’t stro, t’ opstuivend pluis d’ aard waarover deze boeren staan gebogen. Wittere wolken zullen vandaag zeker winnen ‘k hoor vallende stengels als stemgeluiden fluisteren open mijn hart en ziel om gekluisterd te luisteren laat ‘t tij ontginnen…
Meer laden...