Alle inzendingen over actualiteit/natuurgeweld/sterkte/weerstand/

Natuurgeweld alom beschreven ieder leven telt laat het overleven. Zonder scrupules geen enkel pardon steeds meer bomen verdwijnen uit de zon. De schaduwzijde nodig zoals men zegt terwijl aan de zonzijde natuur het loodje legt. Bedreigde dieren straks is het te laat beelden die sieren enkel nog de gevoelige plaat.…

Ik wens je heel veel sterkte toe en hoop dat jij de kracht krijgt om met je leven door te gaan... Vraag niet over het waaróm Maar vraag alleen maar Waartoe!…

Een goede gezondheid dat is wat ik wens maar eerst veel sterkte met het beter worden!…

Kwetsbaarheid Een zwakte En sterkte tegelijk Één blik vergeten Onomkeerbaarheid Gesterkt door liefde Verzwakt door pijn Herinneringen vervagen Een rookgordijn…

zo schots als rots natuurgeweld in handen van een stielman zonder waterpas met treden uit bomen met hun namen onuitspreekbaar hangt de trap uitdagend aan haar muren ankers trede voor trede een eigenzinnig verhaal voor iemand nieuw telkens weer gecharmeerd door de aanblik van een kasteel en niet zozeer het gebrek aan middel en vakmanschap…

De warmte heeft de overmacht en kleeft zich vast aan de aarde In een klamme vochtigheid broeit de zindering voort Het glooiende landschap verdwijnt in een dor geelkleurende woestenij Niets ontzien de stralen van de koperen zon en laten een spoor van verzenging na De warmte heeft de overmacht Voert de boventoon van natuurgeweld Langzaam…

loodzwaar de stilte rondom ergens zweeft de weergalm van een dichtgeslagen deur de storm lijkt voorbij maar dreigend de lucht in haar roerloosheid gevangen in het vacuüm van verwachting gerommel in de verte als snelle stappen op de trap nadert de ontknoping in natuurgeweld met bonkend hart gewapend voor de confrontatie wars…

Als de lucht zonder weerstand uit je keel kan stromen Zonder klank er zomaar uit kan komen Zeg je meer dan duizend plaatjes in de mooiste verfilming Dat noemt men dan de verademing…

De mensheid huilt zeeën van tranen door dit natuurgeweld, met een kracht waar niets tegen was bestand.…

Hij is het zwijgen rechtop de hemel in; de wind, de hitte en regen hieuwen zijn stam en takken, zijn wortels als houten fonteinen wellend uit de bronnen. Alle seizoenen krijgen kwartier, hij is het opgetaste korte en lange jaar, in de zomer fluistert nog de witte sneeuwjacht in zijn blad en bronzen herfst omarmt stormend zijn schors in de meimaand…

in weerlicht slaat de hemel breuken in het graf opent zwavelzurige verdoemenis die onverlaten wacht ongekende kracht dondert over een verlaten aarde storm en hagel trekken woeste sporen in aangerichte schade stilte vol geladenheid de dodelijke spanning zijn wij nog niet kwijt…

Zij weet inmiddels alles van natuurgeweld. Hopend op een prachtig gezin met nieuw leven, zal zij niet op haar nestje willen verroeren. In het begin zal zij haar kroost veel liefde willen geven, maar eens zullen zij voor zichzelf moeten zorgen. Het is een hele zorg om ze groot te krijgen.…

Augustus: twintig, vijfentwintig graden! Dus in de tuin fijn zand gestort als strand, een palmboom en twee parasols geplant en in de vijver kun je pootjebaden. Geen Griekenland, Slovenië, Silezië, wij zitten veertien dagen in Tuinesië.…

Hardheid biedt verlangen weerstand. Vergeving eindigt op geween.…

hoeveel weerstand kan ik nog weerstaan?…

Ik ben blij dat je haar accepteert Zweven van geluk Jij terug in mijn leven Je hebt nu gezien wat het betekent Om niet bang te zijn om zwak te zijn Je sterkte ligt in stilte Ashani was wijsheid puur Zal ze ook altijd blijven Voel nooit pijn wanneer anderen je aanvallen Jouw sterkte ligt in hun onmacht Zie je hoe het werkt?…

De dunne snaren zijn veel te strak gespannen bieden weerstand aan alles wat hen beroert Het piepen gaat over in hartbrekend janken noodgedwongen stel ik de gevoelige snaren bij…

Woorden vinden naar het hart van de werkelijkheid langs de weg van de meeste weerstand.…

De dagen zijn lang, te lang voor haar Nog ampel twee weken tot kerstmis Ze denkt vooruit: aan 't nieuwe jaar De lege stoelen, het zware gemis. De dagen zijn lang, te lang voor haar De nachten vol kommer en kwel Ze denkt vooruit aan 2016 Ach: eenzaam, verdrietig en wel: Geen boom, versiering of anderszins Geen vrede in haar hart Geen kerstbrood…

beste ik weet het, het is daar stil heel stil misschien een beetje te stil daar bij jouw thuis of op straat ik hoop dat je nadenkt dat je nadenkt over de wereld dat je nadenkt over de actualiteit dat je nadenkt over wat je belangrijk vind dat je nadenkt over je geloof maar vooral: dat je denkt aan jezelf gun jezelf rust dit is geen speech…

Liefste ik bood geen weerstand, gehuichelde liefste waarom spreid je je vingers niet over de draaikolken, de opspattende kermisvissen in mijn armen. ------------------------------- uit: 'Lilian Sugar Baby', 1990.…

hoe dikwijls was ik niet verdwaald in het leven begaf ik mij bekaf op onbegaanbare wegen en ontmoette er hindernissen op mijn pad klauterend over dwarsbalken van weerstand en springend voorbij greppels van wanhoop moest ik wel toezien hoe de dood mij quasie onverschillig doch nauwgezet als een schaduw bleef volgen vooralsnog met de hakken…

Voor één deel bepaal je jouw lot zelf, voor het andere deel ook. Als je boven de tegenstelling kunt uitstijgen, ben je heel ver op weg. Omkijken is niet wenselijk dan moet je het pad opnieuw afleggen. Respect voor de ander is alléén mogelijk, als je hem accepteert zoals hij is, dan leer jezelf accepteren. Er is een pijn die vaag en onbestemd…

met dank aan H. Lodeizen de onrust voor 't onbekende het lange wachten op dat wat je nog niet weet maar vreest het grote ongewisse maakt onzeker doch wanneer de boodschapper eindelijk komt lijk ik verslagen en is uitputting zeer nabij maar ik ben buigzaam als het riet en tegenweer maakt mij veelal zoveel sterker...…

Met een depressie dromend in de wintertijd met een storm op komst staan kale bomen paraat om windstoten te doorstaan.…

Ik vervloek mezelf om niet gezette stappen om mijn angst grip te verliezen om ondoordachte grappen om uitstel zonder echte reden om zwijgen als ik vragen wilde om zoeken in te ver verleden om denken dat ik wachten moet om stoer alleen zijn in mijn schulp om doofheid voor een goed advies om afweer tegen elke hulp om passie die ik binnenhoud…

Weerstand tegen het onvolmaakte heden. Verzet tegen een onvoltooid verleden. Weerzin tegen wat nog komt. De lat die steeds maar hoger ligt. Doelen die verdwijnen in de mist. Wachten op verwachtingen. Onvoltooide dromen. Zie! Een duif vliegt door de straat. Luister! Wind suist door de hoge bomen, als muziek die dove oren streelt.…

Van dag tot dag, om onze weg te korten, Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…

Mijn smartphone kwam verpakt In enig plastic en karton Met deze telefoon ben ik Op zoek naar Pokémon Ik kan me niet herinneren Hoe ik ermee begon Of dat er ooit een tijdperk was Waarin ik zonder kon Ik wil een Pokémon! Jaja, een Pokémon! Ik wil een Po-po-po-po-po-po-pokémon! Ik speur langs heide, bos en beemd Alsmede het gazon Ik vind…

vrienden levenspartner, familie, kennissen, lieve buren en bloedeigen kinderen om je heen "You always walk alone" Iedereen sterkte met zijn of haar zwakte!…