Netgedichten

netgedicht (nr. 59.500):

Vervloekt

Ik vervloek mezelf
om niet gezette stappen
om mijn angst grip te verliezen
om ondoordachte grappen
om uitstel zonder echte reden
om zwijgen als ik vragen wilde
om zoeken in te ver verleden
om denken dat ik wachten moet
om stoer alleen zijn in mijn schulp
om doofheid voor een goed advies
om afweer tegen elke hulp
om passie die ik binnenhoud
om plannen waarmee niets gebeurt
om zijn dat niet tot leven leidt
omdat wie liefde kent, niet treurt.

Schrijver: Ludy Bührs, 17 april 2016

ludy.roumen

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

wilskracht

daden

weerstand

3.0 met 6 stemmen

202

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Hans Rauch
Datum:: 19 april 2016; Zo herinner je je meer dan dat je hebt meegemaakt
en heb je meer meegemaakt dan dat je je herinnert.
Kei gaaf Ludy.

Naam:: Cor van Vliet
Datum:: 18 april 2016; Ludy wat een mooi indringend en toch ook kwetsbaar gedicht is dit

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 18 april 2016; Gedicht met eeuwigheidswaarde - ik hoor er de onderliggende toon in van Prediker, wiens teksten niet alleen in de kerk maar ook in de popmuziek doorklinken. Een feest om te lezen.

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 18 april 2016; Er zijn maar weinig mensen, die zichzelf vervloeken, Ludy, je bent een unicum. Je spijt heb je gemeen met alle mensen en liefde kun je beter ten eerste in jezelf zoeken, voordat je de hort op gaat!...

Geef je reactie op deze inzending: