Netgedichten

netgedicht (nr. 12.170):

den trap... afgedaan

zo schots als rots
natuurgeweld in handen van
een stielman zonder waterpas
met treden uit bomen met
hun namen onuitspreekbaar

hangt de trap uitdagend
aan haar muren ankers
trede voor trede een
eigenzinnig verhaal

voor iemand nieuw
telkens weer gecharmeerd
door de aanblik van een kasteel
en niet zozeer het gebrek
aan middel en vakmanschap
bij het tot stand komen
van deze laatste scheve trap