Alle inzendingen over afscheid / galgenmaal /oktober

O dagen, dat weer d'aarde is uitgeweend, nu gouden oktober klaarde, ik ril en peins, o dagen, dat 'k met Haar werd vereend: wat schreit er toch in u? wat schreit er toch in u?…

Vroege herfst Oktober in de tuin het vermoeide groen na al die inspanning nog een laatste gebaar nog wat resten kleur hier en daar in het vochtig lage licht het vroegvallend blad van de kersenboom de geur van voorbij ik huil.…

groen licht voor een blik op de velden tussen uit de kluiten gewassen mais dwalende ogen ontwaren samengeschoolde warme wollen schapen in de schaduw van een boom oktober mag duren…

lucht azuur bleu en denk … blauwzuur vernietigt ongedierte ontsmet bloem van ochtendbrood zie laatste spiegelbeeld kwast vlijmscherp mes - kan ook elektrisch - kleurt aangezicht rood of polsen snee warm goudbruin toast met beker - galgenmaal…

Ze blijven daar waarschijnlijk nog wel sober Tot aan de derde dinsdag van oktober.…

draagkracht erboven gegaan niets langer dragen kan niet verder dragen verdragen uit bundel "geen gemakkelijke zoektocht" opgedragen aan de ggz-client oktober 2005 isbn 90-809885-1-0…

betere gezondheid lichaam en geest samen werken aan genezing eenwording uit bundel "geen gemakkelijke zoektocht" opgedragen aan de ggz-client oktober 2005 isbn 90-809885-1-0…

Kent oktober dan ineens vorstverlet? Logica welke niemand meer begrijpt. Komt december zal de twijfel staken, Om voor lentekriebels plaats te maken.…

Leegte die naar Eeuwigheid ons Uit doet zien Zegt de kunstenaar Die Schepping maakt Uit de heimwee Van zijn hart Dank aan beeldend kunstenaar Gerard Koster, Eenrum Dagblad van het Noorden, 12 oktober 2012…

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk. Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen. Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk over de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot. De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen. Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood. Uw ziel is klein. Ik kon het niet…

Nu we vandaag voorgoed Afscheid van jou hebben Genomen en weten dat We je verschrikkelijk Gaan missen - is er Terwijl ik aan jou denk Opeens dat blaadje Dat ritselt in de wind En is het alsof jouw Hand van liefde me van Zo ver zachtjes aanraakt…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…

Geluid dat verstomde, Lawaai dat niet langer is Zo lang eigen, Zo lang vertrouwd, Donker dat de dag Verdrijft al voor Ze begonnen is - Verlies, leegte, Een gat in onze kring, En als we afscheid Van je nemen is er Toch weer licht, Zon die alle donker Verdwijnen doet, Het maakt ons afscheid Van jou een beetje mild, Bij…

Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles? Dat moet ik wel zeker weten Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

de zon gaat onder maar weg is ze niet ze blijft ons verwarmen zolang wij met liefde de wereld omarmen laat mij die zon zijn elke dag laat mij je troost zijn ik zend je mijn stralen mijn eeuwige cirkel mijn groet mijn zonneschijn…

Ik neem geen afscheid er is ook geen reden toe misschien maakt het dragen van de dag mij zo moe veel meer dat afscheid vooruit duwen niet over de schouder kijken nee, nooit afscheid.…

In Oktober lonkt de herfstzon naar rijpe rozenbottels. Onder de notelaar raapt de bezigaard de gevallen vruchten. 'T zijn okkernoten. De groene schaal ontbolsterd de krakende noot, en zie: vier klamme kamertjes in een notedop.…

Het nieuws van 4 oktober, donderdag: Een rijkeluisbuurt is weer uitgekamd Een mammoet die een olietanker ramt Een rups verdrinkt na falen vlinderslag Van wolvenhuil tot vale gierenlach 't Is ieder jaar weer werelddierendag…

Ik stel je wakker worden zo lang mogelijk uit. 4 oktober 2007…

september drijft in regenbuien naar oktober de wilde eenden zijn er nog alsook wat schokkend nieuws als vals getij licht en donkervallen argeloos in stervend gebladerte en wij maar belachelijk doen in een mengeling van eigenheid realiteit en dromen…

het quotum van MRI-scans is al op in oktober tegen de pijn kunt U -uiteraard tegen betaling- extra pillen krijgen het aantal ligdagen zal volgend jaar verminderd worden in verband met Kerstbonussen van de ziekenbazen “Occupy een bed” wordt patiëntenleus…

Ik ben het niet, Dus ik ben, Zegt Matthijs, Wat volkomen logisch Is voor de mens Die voortdurend op Zoek is naar zijn Eigen Ik, de mens Die hij was, Die hij werd, En die hij Zijn kan n.a.v. documentaire Mark Schmidt over leven met autisme Nederland 1, NCRV, maandag 8 oktober 2012…

Dit is de dag dat Bello bijten mag, De haan mag kraaien en de mug mag steken En ook al heeft ze op de mat gezeken, Het zij de poes vergund op dierendag. Maar morgen schop ik weer naar hond en kat, Ik wurg de haan en sla de muggen plat.…

Aarde, laat uw' lenden open-, onder schare en riester, gaan; laat de zaaite, erin gedropen, regen, locht en zonne nopen om, gekeend, weer op te staan. Doch, wat zal ‘t der zaaiten baten, regen, locht en zonneschijn: arbeid, in en uit der maten; 's mensen doen en ‘s mensen laten, heet ze God niet leefbaar zijn! Grimme nachten, bange…

voel je niet aangesproken niets is minder waar vandaag mag het spoken wij zijn daar in het oude pand met buiten een vlag twee sleutels en een rand wat rood en wit geeft dat mag een lint van licht dit omwille van de vrijheid het is je plicht zonder enige vorm van strijd…

Met mijn ogen dicht zie ik Heel helder voor me wat voor Vandaag het belangrijkste was: De storm te doorstaan die Allerwege aangekondigd was - De boomstam die kranig groeide Uit mijn gepijnigde ziel niet Ten prooi te laten vallen Aan de nukken van het weer, Het rukken van de wind…

Omreden van ras Slechts discrimineren Hoe hoog Moet men val- len voordat Het besef dan doordringt Dat wij allen mensen zijn...? Heel veel mensen in een AZC Afrika, continent niet te behappen Wit is geen kleur, maar de eigenschap van sneeuw Zwart van rouw om zoveel Van droogte, honger, kindersterfte tot oorlogen die Veel doden,…

slierten Schuift over prikkeldraad Ik blijf, sidderend, wenend In de aardkorst geschroefd De beul toont zijn striemen Bewijzen van een oud gevecht Ik zie het litteken, gekarteld wit Ik wil weg, duiken in de schemering Het broeierig purper Ik sta hier, een versteende stronk De dag breekt open De beul gromt beleefd Gunt me nog wat Een galgenmaal…

Zie het niet als sterven de bladeren van oktober in goud verschrompeld. Ik streel ze als streel ik bejaarde zomerhanden na een wuivend vaarwel tot stille rust vervallen en tot mozaïek vergaan. Al bedekken zij in schoonheid de graven in het park zie het niet als sterven.…