Alle inzendingen over bekende plek

Het bekende vertrouwde onderdak binnenste met uitzicht op muren planten in potten, een perzikenboom maar klein en intiem, mijn geboortestad in deze windstilte, dit niemandsland, de zondag, geluid van een tikkende klok, geliefde muziek om bij wakker te worden onbekend moet nog worden veroverd theorie snelt praktijk hier vooruit naar een…

In een stad ons beiden vreemd kwam ik na jaren niet gezien mijn ex weer tegen. Het ging onverwacht goed, ze lachte veel, een hand kroop langzaam door het gras, het mes leek vergeten - Ik begroef mijn gezicht in haar helblonde haar, dat geurde naar warme tarwe. Transparant als een ader lag ze in mijn armen. -----------------------…

Weldadig en in rust verzonken, deze tuin, vooroorlogs ooit mijn vaders geliefde pleisterplaats. Geen sporen meer van hem die ik hier zoek. Maar elke plant, hoe onaanzienlijk ook, wordt hier gekend, genoemd bij naam en toenaam, een belofte van genezing. Kruiden gewassen tegen elk verdriet, met namen zingend van al wat ontstond in zeven…

wij stoppen ermee willen ze kwijt al die bn-ers vooruit met de geit we draaien de knop om een week of een maand ze verdwijnen vanzelf omdat het kijkcijfer daalt geen adverteerders dus weg grote geld zo snel je de kop van een namaakheld…

De lagere school Denk vaak aan m’n jeugdliefde Ik bezoek haar niet Liever de pijn van weemoed Dan pijn van teleurstelling…

De liefde is een stuk heerlijker als deze langskomt voor de tweede ronde. Wanneer je stevig staat op goede gronden, dan is de liefde veel begeerlijker. Want voor de tweede keer klinkt uit twee monden een liefdesliedje heel wat eerlijker. Je vindt het dan ook des te deerlijker dat liefde op de jeugd wordt afgezonden. De liefde is een stuk…

Oude, geliefde volksvertellingen willen voor altijd de geest verblijden van ieder die zijn leven laat leiden door eenvoudig denken vol zuiveringen. Met kunstig spreken of rakend zingen mogen sprookjes eeuwig hun kracht verspreiden, glans om beroemde namen verwijden: lof aan d' eerste geschreven meldingen! Eens verzonnen mijmerende boeren…

Hun actie was ontroerend en spontaan De Nederlandse sterren inviteren Een vluchteling om bij hen te logeren Je hoorde daar natuurlijk bij te staan Ruimhartigheid blijkt vluchtig op termijn Of wonen die BN'ers toch te klein?…

vlak bij de Meir loop ik Veerle tegen het lijf bruin haar scheve baret laarzen jas hoe gaat het? ze vertrekt haar mondhoek even maar alsof het er niet toe doet haalt haar schouders op en knikt we groeten en lopen ieder een andere kant op ik kijk nog eens om maar ze is al verdwenen gewoon tussen de anderen als de anderen en niemand…

De Nederlandse letterkunst kende in Belle van Zuylen en Gerrit Achterberg Utrechtse schrijvers en dichters van een grote waarde en heden met Ingmar Heytze behoudt de stad binnen de letteren zijn plek op de aarde.…

Heer, U ziet mij zoals ik ben Met alles wat ik doe bent U bekend U bent steeds bij mij op elk moment. Heer U ziet mij zoals ik ben Elk woord dat ik uitspreek kent U al En alle woorden die ik nog spreken zal. Heer, U ziet mij zoals ik ben Niets is er voor U verborgen U kent mijn verdriet en mijn zorgen.…

Omdat we op een even etage wonen en de lift alleen de even etages aandoet ken ik maar 24 vrouwengezichten een paar mannengezichten een paar kindergezichten en babygezichten ook twee hondengezichten de oneven gezichten onder onze etage ken ik niet wel hoor ik ze 's nachts soms schreeuwen tenslotte moet er iets aan de fantasie worden overgelaten…

wil je vliegen, hoger vleugelen koersen naar een nieuwe horizon je onderscheiden in het grijs ontsnappen uit wat duf en stoffig is verdwijnen uit het nest waar je begon verdicht dan stukjes leven lees ze uit op kleur en weet dat boodschap vorm en toon je maximaal applaus zal geven en vooral heel weinig hoon zuiver zacht zal je de roos…

EEN LOOPING IN DOPING Armstrong, de bekendste bekende de bekende bekent bekent nu ook de onbekende... What's in a name, als het om doping gaat?…

Midden in de drukte Hier ben ik één Ik verlang naar een plek Hier is de eenzaamheid, maar ik ben niet alleen Liever alleen, op de plek Die plek die alleen ik ken De plek waar ik niet één Maar waar ik alles ben…

Af tril je kriebelend tegen mijn lies en toe weet ik dat waar je ook bent -mijn zwakste plek blijft je bekend- in puls toon jij geen kuis doch kies Zo anders was `t niet lang gelee waar je heftig genoot, gedonder leek tijdens `t werk, in de kerk of op de wc Hoe vaak bij mij het schaamrood piepte als ik weer ongewenst zwanger bleek je schellend…

tal van andere woorden bomen ritselen nieuwe ruis kleur en geur belanden in totaal verschillende handen hun vreemdheid schrikt mij af maar geruststellend blijft je lach tot aan de open plek waar de intens blauwe lucht zich weer als hemel presenteert…

Die men wil behouden, behoeden Zich bewust van andere invloeden Europa als plek waar verschillende culturen en geloven Naast en met elkaar moeten leven Maar kan dat echt Er is het speelveld van het internationaal recht verdragen en Contracten wat leeft er bij de mensen Onder de oppervlakte…

Op aarde een plek zonder strijd…

Ik ben in termijnen van ijdelheid - het met verf doordrenkte vod, een aan staren verknocht lijk in morse belerende zonnen. Ik ben in verhaal het aanzetstaal dat de penselen streelt - in tekening het marginale, clichématige deel. In portret - de rimpels om flinterdunne lippen, in gevoel, koperpoets lekkend, de lijst…

leven Nooit meer vergeten Zonder dat ze weten Je eigen leven weggegeven Een plek waar je iemand anders bent Een plek waar ware liefde schijnt Een plek waar beminning verdwijnt Een plek waar niemand je echt kent…

Ik draai mijn rondje, maar ik vind nergens mijn plek. Wordt het niet eens tijd dat ik dit ontdek? Maar ook een zwerver zet zijn voeten in het zand. Redt graag een slachtoffer uit een grote brand. Zo een uit miljoenen met een eigen ziel heeft toch vaak een handje aan het grote wiel. Onze wereld is een grote verscheidenheid.…

Al was het een verrassende vertoning Toch vond men het in Spanje ook wel cool Dat hun equivalent van Hennie Stoel Gaat trouwen met hun eerstvolgende koning Al lijkt zo'n link niet eens zo ongewoon: Een Stoel is toch familie van de Troon?…

De lichten achter onbekende ramen gaan langzaam één voor één uit, een kerkklok die op de achtergrond treurend de komende nacht inluidt. Ik ben op weg, op weg naar huis, echter wanneer kom ik eindelijk weer eens thuis? Ik voel een koude wind langs mij gaan, zie mij eenzaam voor een lege etalage staan. Duik met mijn hoofd nog dieper in de kraag…

Als uit de verte Ken ik jou Een horizon niet Aangeraakt Toch zo bekend Zelfs zonder oogopslag Onzichtbaar Vaak gezien Als uit de verte Zie ik jou Fata morgana Onontdekt Toch zo bekend Zelfs zonder woord Stilzwijgend Veel gezegd.…

Afgelegen in een dor land Alles strak op elkaar geplant Geen zicht van wat voor je ligt Opgeslokt in de menigte Lijkt de toekomst ver van je vandaan Weet je niet welke weg je moet gaan Losbreken van deze gevangenschap Zet je voor jezelf deze grote stap Mensen bloeien waar ruimte is Mensen groeien waar ze de ruimte krijgen Staan als…

Wie weet waar je bent, op een plek waar niemand je kent. In een elfenbos op een piratendek. Wie weet waar je bent, in je eigen land, zonder grenzen of lijnen Wie weet waar je bent, in je hoofd met je ogen dicht.…

Zwevend als een vogel Hoog, ver boven iedereen Met de snelheid van een kogel Vlieg ik over alles heen Dwars door het vuur Maar nog steeds levend Omringd door engelen, liefdegevend Hier geen problemen, geen pijn Hier voelt alles fijn Hier kent men geen verdriet Maar deze plek, bestaat voor mij nog niet!…

klaarover op de kleuren van een zebrapad Ik brandde duizend kaarsen toostte op je mooie kont schold je naam als ziekte in een desolate werveling Je vult mijn bank vertelt over wat je doet en al wat ik kan denken is waarom op die manier Nog maar één ding kan ik doen een trui voor je breien oranjegroen met een eindeloos gat op die plek…

Zuigt met wilde lust en passievolle, rode vlek pronkte vrolijk, in haar warme nek ‘ze is te jong,’ zei moeder ‘hier een kleurig sjaaltje, die vent, da`s een loeder’ ‘camoufleer, bedek!’ ‘rustig aan,’ zei vader, ‘plaats het in een helder kader!’ rolde zijn col en toonde zijn nek ‘vannacht moeder, jij bent alles, behalve een…