Gedichten

gedicht (nr. 3.920):

Hortus Botanicus, Leuven

Weldadig en in rust verzonken, deze
tuin, vooroorlogs ooit mijn vaders
geliefde pleisterplaats. Geen sporen meer
van hem die ik hier zoek.

Maar elke plant, hoe onaanzienlijk ook,
wordt hier gekend, genoemd bij naam
en toenaam, een belofte van genezing.
Kruiden gewassen tegen elk verdriet,

met namen zingend van al wat ontstond
in zeven scheppingsdagen. Zij bieden
voor de pijn van heimwee en verlies
een staalkaart aan van balsems: melkkruid,

honingklaver, engelwortel, zilverschoon,
zachte dravik, bitterzoet, nachtsilene,
guichelheil, vlinderzegge, ogentroost.

---------------------------
uit: site Reine Wellens.