Alle inzendingen over bereid

Niet bereid om te buigen Nooit te nimmer zal ik zuigen Sluit je uit Afscheid Zo die ben ik kwijt Niets is wat het lijkt Ben gekwetst…

de schemering oogverblindend is vaak de waarheid doofstom, tot dromen toe bereid hoeveel huizen zijn er al ingestort eer de oerschreeuw werd gehoord de dageraad pak wat stenen van het grindpad in niet verklaarbare vormen gevat een wereld op zich met vele kanten net als ik of mijn hoogbejaarde tante…

Het is licht ontwaken in mijn slaap raap bereid me de runen van het pad dat de leegte me zal weerspreken in het vaderhuis het kruis sinds de verbanning ben jij de koningin zing verse hartenkreten als mistige hoorn en toorn in het netdichten met de stille twijgen in herfstlicht is het goud te zwijgen.…

hadden elixenmengers leven en dood in de hand gebeurde koken van kruiden met magie en mysterie alleen in het oeroude land of zijn de zoekers naar cel en de genen de ontdekkers van heden waar alchemie ooit de weg voor bereidde lijkt het einde van lijden in zicht…

ik had je keurig moeten kelen je warme bloed proeven in kleine slokjes, als een grote kasteelwijn, je zorgvuldig bereiden, delicatesse per delicatesse en je opeten, aan een feestelijk gedekte tafel, met kaarsen en een bloemstuk dan had ik je rustig kunnen verteren en was je niet zwaar op mijn maag blijven liggen…

Het blijft toch vreemd dat onze goegemeente Vaak een half etmaal lang verstoken blijft Van een traagsonnetteur die langzaam schrijft En ons voorziet in niets - geen woord, een leemte Kom Daantje, hebt gij weer geen vers bereid Laat ons niet twaalf uur in onzekerheid!...…

er is geen stad over Petersburg waar Rogoschin's mes ligt steeds bereid steeds bereid bereid Nachtstappen naar de uiteindelike Heimat daar eten zilveren schalen gogolgnomen rijstepap Wolga steppe…

O Bernhard, steun ook mij, een trouw adept, gij die bereid zijt, hen die slaan te helpen, ja zelfs degeen met geld wil overstelpen die dóórslaat als hij op de kleintjes mept, Prins, hoor de bede waartoe ik hier overga: betaal de drank die ‘k dagelijks achteroversla.…

als het zicht is opgesloten in een cocon van duisternis zie je enkel een zwart verleden en vlucht je voor gemis als je niet mijn roepen hoort als zuchten van genegenheid is het ontvangen verstoord ook al ben je er toe bereid het is de levende dood die de geest besmet met verwachtingen in nood of het uitzien naar niets alsmaar terend…

het is maar een kleine ijskristal gevormd door afstand te nemen van meer dan pilaren konden dragen sterk en vastberaden bereid om wat te smelten maar niet meer tot een plas de kristallen om haar heen bewaken de oplossing gerijpt door ondervinding haar druppels vallen ’s nachts onzichtbaar voor de vrieskou en sterven een warme dood…

als het kookpunt is genaderd en de stoom de tuit ontsnapt bereid ik drank van verse kruiden terwijl mijn hart naar adem hapt warm mijn handen aan jouw adem leg mijn vragen in jouw schoot verlies de angst om te verdwalen omdat jouw hart mijn hart omsloot…

kleur ik werkelijkheid of is de verf bereid daar vorm aan te geven er grijst tweeledigheid in diepere nuancering het penseel mengt componenten tot geheel schaduw en contrast kleden ieder met balans die bij hem past alleen het witte doek blijft maagd waar het om dromen gaat…

Ze lopen op de markt en bij de straat En zijn bereid de wereld te beloven. Maar vóór dat alles klakkeloos te slikken, Pak eerst een speld om daar doorheen te prikken.…

al bijna ingedaald raak jij steeds meer de buitenkant van leven het vol bewegen zal beginnen na ontsluitend afscheid van lief binnen de babykamer is opnieuw behangen en bereid je als bewoner te ontvangen alles ademt al jouw sfeer wachten is op het verlossend huilen voor de eerste keer…

't Nestje zacht en warm bereid 't blanke lichte zachte nestje, 'n stuk van buurvrouw en van 't bestje van tante en die overmeid..…

Menswaardig gaan dat was jouw wens geen redden meer aan dat was jouw grens geen hulp op tijd dat was jouw schrik gelukkig een arts bereid met respect en begrip prachtig ben je in slaap gevallen zo vol vertrouwen, zo rustig we weten zeker dat zo dood gaan je goed is bevallen.…

je woorden aaien langs mijn wangen strelen zich een weg naar beneden en nestelen zich naast mijn lippen die ik stijf dichtgeknepen houd ik wil niet proeven met welke saus je déze keer je gerecht hebt bereid onsmakelijkheid voert de boventoon door het allesoverheersende ingrediënt dat volmondig naar hebzucht smaakt…

Wonder verward weer, Voel 'k mijn geheugen: „Liefde, gij Godheid — Liefde, gij leugen, Tot uwe diensten ben ik altijd Lachend bereid.—…

Menswaardig gaan dat was jouw wens geen redden meer aan dat was jouw grens geen hulp op tijd dat was jouw schrik gelukkig een arts bereid met respect en begrip prachtig ben je in slaap gevallen zo vol vertrouwen zo rustig we weten zeker dat zo dood gaan jou goed is bevallen…

Ga maar lieve schoonzus geef je maar over aan Hem neem Zijn uitgestoken hand en luister naar Zijn lieve stem Hij heeft voor jou een plaats bereid in Zijn hemels paradijs neem Zijn hand en volg Hem maar op het einde van je reis Hij zal je verenigen met hem je verlossen van pijn en zorgen laat maar los wat hier nog rest er wacht je daar…

Unilever stopt met het gebruik van zogenaamde plofkippen bij de bereiding van onder andere kippensoep. Het leven van een kip is voorbeschikt, De meesten hebben het niet best getroffen, Zo 'n soepkip staat te zijner tijd op ploffen, Je snapt toch niet dat elke kip dat pikt.…

voor meer heeft hij te weinig voet aan de grond. met tussenpozen telt hij beren in de hemel. ze gaan nooit onder, blijven schijnen. in zijn hoofd glimlacht een vrouw. zij kent zijn weg heel goed. de tijd vergeet zijn tellen op te passen. alles is toch bereid.…

onderhuids kriebelt het weer er ontstaan rimpelingen die een oceaan niet zouden misstaan voorzichtige vonkjes levenslicht sprankelen zich naar buiten om samen een vuurtje te stoken vlammen laten zich aaien door een zachte zuidenwind die bereid is aan te wakkeren want gloeien is niet genoeg om de hitte te bereiken die jou kan laten smelten…

als nevel optrekt geeft de aarde schoonheid bloot ontwaakt in mij heftig verlangen mij neer te vlijen in haar moederschoot deinend op het wuivend graan een bloem om kleuren te bekennen appelboompje, bereid zijn vruchten af te staan grazig als een grastapijt waarover prille pootjes rennen als nevel optrekt krioelen krolse beestjes nog dauwdronken…

Gelukkig dat de Nederlandse staat Soms toch bereid is krachtig op te treden Tegen het onrecht dat er wordt geleden Zelfs als een moeder-overste 't begaat Die hield zich schijnbaar aan de wet van God Maar overtrad toch maar 't vervoersverbod -------------------------------------------------------------------- (Kloosteroverste Maria heeft…

Stoicijnen bereiden hun eten met zout Honden likken hun wonden. Wil je het werkelijk weten?…

Ja tegen neen is als neen tegen ja is nu even niet het voorgeschotelde sprookje dat Karel al kende de Grote het verhaal wordt verteld als vertaling van een Europa dat tot zijn buitengrens groeit dezelfde letters een ander begrip ook andere letters een andere smaak maar geen toegang tot de keuken waar de pot is bereid onsamenhangend…

er gaat zwaar geschut over onbeslagen tongen onverteerde afkeerbrokken bokken in venijnig zuur van jaren slikken en indikkend zwijgen onder hoge druk bereid rijst rasgeprikkeld rauw verweer bewasemd borrelt bitterheid misbarend op uit onderbuiken afschrikwekkend is verbetenheid van verre af te ruiken…

Van alles wat bestaat, ben jij graag bereid te vertellen: die onvoorspelbaarheid, geen onderdeel van een systeem te zijn; dat zal ook meegeteld hebben: onder beleg zal het zijn weg vinden, zullen wij onvermoeibaar lering trekken en elkaar versterken.…

er sprong een vonkje uit de edelsteen die jouw slanke vinger droeg ik zag het alleen je handen waren bezig afscheid te bereiden tastten naar je jas en in je blik vonkte je weer jij bent mijn diamant voelde al in jou begroeten de lange vingers in mijn hand ze vonkten speels een nieuw ontmoeten…