Alle inzendingen over bestaan OR nieuws OR liefde

Men zegt de Absolute liefde Kan niet bestaan in een Mens. Maar mijn Liefde voor U, Geliefde Geest der Mensheid, is zonder grens.…

die voor een dromer welkom is ondanks de dood en droefenis een nieuw begin in jouw bestaan.…

glimlach zeggen mij genoeg ik ben blij dat je het leven weer aankan en dat je mij om kracht en hulp vroeg ik ben met liefde een steun en toeverlaat maar je hebt zelf de nieuwe weg gevonden ieder mens heeft het recht om te leven, om zichzelf te zijn, vrij en ongebonden ik wil jou bedanken voor het vertrouwen dat je de pijn en het verdriet…

onder het schilderij het bestaan dagen gaan voorbij dagen als zaagsel houtsnippers verborgen in de houtzagerij onder de grote hoop maar hoop is geluk en geluk is liefde liefde in oneindigheid oneindigheid in zuiverheid ieder ras een kleurenkind kind van Babylon stad van verwachting in verwachting de engelen zijn gevallen lopen door de…

Kom, droog die traan Ik zal je altijd liefde geven Vraag het kloppen van mijn hart En als ik het geheim vind In het eind als nieuwe start Zullen miljoenen ooit gaan zingen In een lied over het waarom Dwars door donder en de bliksem Tot het centrum van het heelal als dan die engel hier weer neerdaalt Straalt de liefde overal Kom droog…

dat iets nieuws teweeg Want liefde is puur energie En die gaat nooit verloren Dus weet dat, wie je ook verliest Altijd bij jou zal horen…

Het beste nieuws dat ik ooit heb gelezen. Het lag dus al die jaren niet aan mij! Mijn vruchteloze speurtocht is voorbij. Er is van zijn bestaan geen fluit bewezen. Nu ben ik door die nieuwe invalshoeken benieuwd wat of ik straks weer moet gaan zoeken.…

Wil liefde vrijgevochten worden? Is het een contradictio in terminis? Blijft liefde die in kooien, beddesteeën leven moet, geen uitverkoren liefde meer? Wordt zij, de liefde zelve, eenzaam? Verdoemd tot het einde van haar dagen? Veroordeeld tot verwijl in angst en vrees?…

De liefde voor je kind is de enige echte Deze liefde is puur en je zal er altijd voor vechten Andere liefdes zullen komen en gaan Maar de liefde voor je kind zal altijd blijven bestaan…

van openheid en liefde hebben wij onze toekomst neergezet…

Een laatste knal verscheurt de stilte, het oude jaar heeft afgedaan, de nieuwe tijden breken aan, de bergen in hun woest bestaan, de dalen waar ik door moet gaan, raken de diepten van mijn klein bestaan ---------------- als ik mijn oog maar op U sla en met uw schaduw aan mijn zijde de grens der tijden over ga, dan mag ik rustig…

En eindelijk begint de heropbouw, iets heel nieuws waar ik me bevind, is aan jou om te ontdekken. Want het enige waar ik het nu over wil hebben zijn die ogen die me nog niet hebben bedrogen.…

vergeten angst vergeten verdriet vergroten woorden tot spijt die niets kan wegnemen tot schaamte die verdiept op mijn wangen donkerrood te bang om te verliezen…

zo, dat ik word geleid door fragmenten van oplichtend gevoel wel in afzonderlijk verblijven in een ontastbaar beklijven het is ook eeuwig, het is liefde wat ik bedoel in het wezen van mijn bestaan…

Onder een nieuwe maan Wandelen we Naar een nieuwe toekomst Jij kwispelt de weg Langs struik en heg Snuffelt aan bloemen En plukjes gras Mijn nieuwe kompas Mijn nieuwe lantaarn In een diepblauwe nacht Een Nieuwe Maan Verlicht mijn bestaan Luna is haar naam Samen Dansen we De vier seizoenen Van het leven…

De weg is duidelijk Hoe hem te lopen Waarheen hij gaat Wat op het pad ligt Hoe daarmee om te gaan Hier begint mijn nieuwe bestaan…

het laatste uur kan zijn geslagen of het eerste van de nieuwe tijd daarom is alles te verdragen zonder wrok en zonder spijt want in het nu bestaan geen vragen…

dagen zo donker, nachten zo lang maken soms een beetje bang `n eenzaam gevoel, een droevige gedachte geen enkele troost die men kan verwachten geen naaste vriend of goede maat `n innerlijk gevoel van alleen maar haat keer om die haat in liefde en begrip maak van je bestaan een heerlijk bezit…

in eenzaamheid verdwijnen kleuren als tranen gaan rillen in mijn gespreide hand in donkerheid doven mijn ogen als strelingen huiveren in de laatste samenzang door uitgeputte woorden verdwijnt het leven als mijn hart stuk gaat springen in wat mij lief is door verwrongen schaduwen zwijgt de tijd als mijn adem gaat rusten in wat voor…

Zijn een illusie of echt Tastbaar Herkenbaar Met veel pijn geboren zijn Tijd vervlogen ontastbaar Leven of strijden Sterven De wereld onze nalatenschap laten erven…

ik besta uit anderen wat zij van mij hebben gemaakt stilletjes komt de pijn en ik laat ze maar begaan ik word gewurgd door mijn bestaan en wanneer ik morgen heen zou gaan laat dan niemand om me treuren want ik leef in grauwe kleuren de wereld draait gewoon wel verder ik ga op zoek naar een bevrijdende herder bij hem vind ik een begrijpende…

Vrijheid heb het nooit gehad, Zit vast tussen muren Alleen door het raam Naar buiten gluren, Praat hardop in mezelf Onzichtbare mensen Om me heen Lijken één voor één In eenzaamheid gestorven Voel me totaal alleen De hoop een stap in vrijheid Te zetten Nooit meer alleen…

Het bestaan is voortaan een woord alleen Een vervolg is er geen Van inhoud is leegte een En gedenk dan alleen nog een koude steen…

Ik heb een vlieger voor je gebouwd, een vlieger van goud. Met een staart van diamanten; voor elk verloren jaar een diamant. De perkamenten van mijn ziel kerfde ik in het goud zoals onze namen ooit zo kort vereeuwigd in een stuk vernield schroot. Ik wou hem doen vliegen, die vlieger, op de dag van onze dood, maar hij woog gewoon te zwaar…

Als na de winter de kachel uit kan, besef je dat de winter, een winter is geweest. Als na een jaar de kalender weg kan, besef je dat een jaar, een jaar is geweest. Als na je pensioen het werk is gedaan, besef je dat werk, je werk is geweest. Als na het leven, het leven voorbij is, dan ben je dood Besef voor je dood dat de dood je dood is…

met onbegrensd verlangen naar ademloos leven dat als droom ontwaakt in eindeloos bewustzijn smelten woorden tot gedachten gedachten tot besef dat het lichaam niet meer is dan een tijdelijk omhulsel van een onstoffelijk wezen…

Besef ik dit is leven het is een deel van mijn bestaan.…

Een zin wordt zinnig en reizen niet minder opdat wij leven of bestaan.…

Al ben ik thuis of verre oorden in een gedicht weet ik mij te verwoorden, kan ik het leven aan en bevestig mijn bestaan.…

Soms word ik wakker, bang dat ik echt besta. Angstig tast ik de muren af, het bed, mijn nek en zoek mijn gezicht, maar ik kan het niet vinden. Trillend sta ik op. Ik doe het licht aan, trek mijn onrust aan en loop alleen op de sneeuw die mijn hart bedekt. Alles buiten is nog steeds zoals het ooit gestapeld is. Maar de wereld die mij…