Alle inzendingen over buitengewoon OR wijnfles OR haico

Een dagje subtropische temperaturen Hete romance op het zoute Zeeuwse strand Verstrengeld in de zwoel brandende zomerzon Passionele vrijpartij in het natte bronzen zand Golven breken op de sierlijke lijn van haar rug Vlug grijpt ze me vast, houdt me stevig beet Hartstocht blinkt in de glans van haar ogen Haar wilde blik vervoerend tot…

Vergeet maar dat ik heb bestaan En laat me verder gewoon met rust Mijn leven zal alleen maar beter gaan Daarvan ben ik me volledig bewust Laat me los, ik wil niet meer Ik wil niet meer op mijn tenen lopen Schenk je geslijm maar aan een ander Mij zal je niet meer slopen Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren Ze zijn nietszeggend en zo leeg…

Ik lag gewoon te genieten van de zon Op het warme Scheveningse strand Droomde hoe romantisch het zijn kon Met jou, samen, hand in hand Plotseling lag er een hand op m'n schouder Vingers streelden m'n zonovergoten huid Ik draaide me om, m'n hart sloeg over Dacht: mijn God mijn droom komt uit Je knielde naast me neer in het zand Keek diep…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

.; zij die zo inspirerend o.a. bloemen schildert en hij die zo buitengewoon inlijst!…

Getooid in een cape Een masker dragend Buitengewone krachten Aandacht vragend Op zoek naar erkenning Zelden verkregen Een vertekende schaduw Als licht door de regen Het goede voor ogen Het masker evenzeer Op zoek naar zichzelf Niets minder niets meer Wel kunnen vliegen En toch onbemind Het hebben van dromen Hoort nu eenmaal bij…

weet je zeker dat je een god bent een protagonist die de zon uitzetten kan in één vingerknip dat er woorden zijn zonder klank en ritme die geen kleur verdragen woorden die schuchter zijn weet je zeker dat er dagen zijn die in het niet vallen omdat ze niet buitengewoon zijn dat er nachten zijn waarin je slechts in een rechte…

Beenderen en stof waren eens een meisje dat vertrouwde op God, die talent gaf poëzie, wetenschap, rijm en reden sierlijkheid en recht van lijf en leden Een leven in vreugde, deugdzaamheid een buitengewoon briljante geest niemandalletjes en zondeloze daden Zij was alles wat een vader zich kon wensen, belofte van een vrouw een kind van…

Ik vind het buitengewoon haar oranje, opgestoken haar de met mascara bewerkte wimpers haar geblankette gezicht Hoe kwetsbaar men kan zijn verborgen achter kleur en vorm Zij pakt mijn hand en legt die om een borst zo zacht dat zij tastbaarder en breekbaarder wordt in het kloppen van een onstuimig hart "van mij" deelt zij mee en schenkt…

de bomen bezemden, wild geworden, met hun wintertakken de wolken weg en even leek het of de hemel keukenzeil geworden was of een ijsvloer: de wereld stond op zijn kop hier voelde ik me om de een of andere reden nu eens buitengewoon prettig bij --------------------------------------- uit: 'De bril van Chabot', 2008.…

het wonder zit in het alledaagse zegt Jan hij ziet het in de eenvoud van de buurjongen die in al zijn gewoonheid een buitengewoon bijzonder man is Jan gaat in zijn droom terug naar de kwekerij de bron waar zijn onbeweeglijke vader met de gieter een broesje aan de planten geeft het wonder zit in het alledaagse zegt Jan…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Een uitgeslapen onderzoeker zegt Dat mensen onvoldoende nachtrust nemen En dat zij daardoor vragen om problemen Zo'n slaaptekort blijkt buitengewoon slecht Dit zal op schrijvers vast veel indruk maken Omdat zij meestal voor hun welzijn waken ----------------------------------------------------- Victor Spoormaker, een wetenschapper in Utrecht…

jij had altijd al iets met schoonheid en exquis je bewegen was als immer buitengewoon gracieus verfijnd tot in detail en harmonie met het heelal waar volmaaktheid danste en jij met voeten lachte op iedere pas waarbij jouw blik de kleuren van je partners begeleiding lazen en wij samen parelend de dansvloer van hemel…

in de beuk, groot gegroeid sinds onze geboorte, we prentten ons de stilte in, de taal die niet went en 'op jouw jas ben ik altijd veilig' besloot ze ze, de muze danste in haar lichaam, ving me het licht van haar ogen op in een kom, schraapte het beenmerg uit haar botten, ontbloot een mes dat ik later van haar leende om de kurk uit de wijnfles…

Juni, in de wieg al beeldschoon en buitengewoon met 21 - als je huwt... ...tussen hagen seringen en je bruidssluier lang op het pad, je boeket gemêleerd van het fijnste, vanzelf en natuurlijk pril blad de lucht is voor jou gedrapeerd in lichtblauw en het goud regent uit bomen en tekent…

Buitengewoon Opsporingsambtenaar Te behalen bij de LOI in drie maanden Mijn god wat een ellende Uw naam Ja- hij zei U Maar! Niets maar! Een boete van zestig euro Adres! En het kind schreef driftig Zichtbaar trots Zijn bevoegdheid BOA? Ja!- Een BOA!…

Dat hele gewone gerinkel van de telefoon, kan ik niet meer horen, werd voor mij buitengewoon Met dat hele gewone éne keer overgaan van dat ding Verviel mijn wereld, verloor ik elke zin Na dat hele gewone: “Hallo, je spreekt met mij” Hoorde ik ze zeggen Het leven van je kind is voorbij!…

nee, het gaat buitengewoon goed voor mijn doen, de hele dag geef ik energie- kaartjes aan iedereen die ze wil hebben, de rest van de tijd blijf ik in bed liggen, dromend over schaapjes, wolkenluchten regenbogen, vliegende schotels die vreed- zaam door de lucht heen vliegen en verder slaap ik nog, wat ik daar moet weet ik niet, maar het…

Confronterend de dag Waarop ik ontdek Thuis te lijken op elke plek En niemand iets zag Als overtreffend Of buitengewoon Alles wat ik beding Altijd de stoel maar nooit de troon Nooit boven het maaiveld Altijd in de middenmoot Nimmer de held Nimmer iets groots Er is er één In iedere plaats of tijd Nooit iets gewonnen Nooit iets kwijt…

Het gaf zichzelf bloot aan deze buitengewone meid. Haar liefde was oprecht, nog niet eerder vertoond. Maar voor dit gevecht werd ze niet beloond. Eerlijkheid en oprechte trouw, het mocht niet baten. Zielsverliefd op deze vrouw, sterf ik nu verlaten. Mijn hart voorgoed gebroken, ga ik nu heen.…

Afgesloten, buitengesloten buitengewoon gesloten. Uitzonderlijk afgezonderd, opzij gezet, buitenspel gezet, voelt enorm kloten. Hoort erbij, ongehoord, onverstaanbaar, ongestoord. Nodeloos geluidloos, onbekend, niet gewend, troosteloos, voelt waardeloos. Toch welwillend, onhoorbaar gillend, luister 't gefluister.…

ineens krijgt leven de geest uit een andere dimensie voelt buitengewoon op een tintelfrisse frequentie geschoond dragen takken en boom hun gestalte wat grootser vullen ruimte in ijlere lucht wiekt een vlucht ganzen hun v voor de wind in het laatste rood van de vallende avond waar je droefgeestig door duister verwacht bruist de sfeer…

Buitengewoon beroerd. Oh god, ik ben dodelijk ziek Nee, valt wel mee, je bent moe. Ik stort in van vermoeidheid. Je hebt wat vermoeidheid onder je ogen. Daarom haal ik het eind van de maand niet. Je wordt nog 85 als je het mij vraagt. Maar nu ben ik lelijk en moe. Lelijk ben je niet en moe ook maar een beetje.…

breuken in de aarde hun lijnen zijn de bekende gevaargebieden waarvan de korst naast warmte ook gassen en invloedssferen lekken die een pittig gevoel van desoriëntatie geven dat je meeneemt als schaduw en vervaging in de neerslag van een andere vreemde realiteit altijd is er even in confrontatie de strijd van eigen tegen buitengewone…

Voor mij ben je zo buitengewoon. Ik weet niet hoe en wat jij voelt. Ik wil het begrijpen maar weet niet waar ik moet beginnen, ik weet niet eens wat je bedoelt. Ik wil je erg graag voor me winnen. Ik hoop dat je ook op mijn liefde doelt, En dat je me net zo zal beminnen.…

Napret op sneeuw en ijs Lichtjes in de dennenboom Op het bord een kalkoen Het komt jaarlijks om de hoek Dat vertrouwde beeld van toen Dit geschetste sfeerbeeld Is maar een klein deel Waar het om draait Het is veeleer de vriendschap Die de kerst verfraait Familiaire banden worden Op zo'n moment opgekrikt Daarvoor is de kerst Buitengewoon…

Een vlies van pollen, rotte bladeren De wijnfles dobbert langs de kademuur. Dol ben ik op het stille water, de diepte die je vermoedt de plons als je een kassei over de reling gooit. Ik wil duiken in haar duisternis, de bodem strelen een minuut de adem ophouden en dan drogen in de hoogtezon.…

Mens, wat was ik verliefd op je stem, hoe je via een elpee in mijn hart kwam, mij troostte in de lange, eenzame nachten, hoe ik keer op keer 'True Colours' draaide, alsof je het speciaal voor mij zong, nam ik de wijnfles, die mij even paaide, maar al gauw liet ik mijn tranen gaan en droomde ik dicht bij jou te zijn, naakt tegen elkaar aan…

langs de wonderschone huid van haar borstenpaar daal ik af naar de mysterieuze spelonk, waar de Oerklank zodanig weergalmt, dat ik onmiddellijk net zo verlicht als zij geraak, mijn oerlieve piramidegodin, die ineens wel eindeloos naar mij blijkt te kunnen glimlachen en mij heel charmant van het extase verhogende heksenbrouwsel in de bolle wijnfles…