Alle inzendingen over bukken OR etalage

kan even niemand velen duik in mijn winkel vol venijn dat delen wil ik niet in pijn ogen haken stekels weer ordenen in vakjes en ook de slakjes die ik veel te vaak op woorden leg verpak ik nu in zakjes berg ze in de kluis ik wil een schoner huis natuurlijk is venijn te koop maar voor ik naar de klanten loop is er mijn lach een etalage…

schrijfsels allang naast mij neergelegd ze raken mij niet meer ik ben er aan gewend het zijn de schaduwen op straat rond mijn bestaan zij volgen al jaren mijn passen de straten weten hun afdrukken het papier kent hun gezichten de winkels weten van hun komen alle klokken staan gelijk en mijn jas verbergt de last waaronder ik al die tijd buk…

er ontbreekt iets zo moet ik schuchter erkennen het is één van de drie knopen die mijn winterjas doet sluiten en word daarvan gewaar als ik kijk in spiegelende etalage ruiten voel me ongemakkelijk, heb geen vervanger of naaigerei bij de hand, vermijd namelijk graag zo'n ongepast nakend gebaar, ik ben toch geen pedofiele handlanger…

ga maar dwalen stadten, koopjes halen en jezelf verliezen in de etalage zonder ruit je bent er even uit je spiegelbeeld is opgenomen door de poppen die daar staan ze hebben allemaal jouw kleren aan het haar waar je zo trots op was is in een sjaal gevat strakke borsten nu voor iedereen schoonheidsfoutjes zijn er geen je denkt je zo…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Die al te grote dingen wacht, Om dat hem in 't begin zijn pogingen gelukken, Is even dwaas, als die tot wanhoop wordt gebracht, Om dat hij voor een tijd voor tegenspoed moet bukken.…

De appels al enkele dagen rijp, tijd om geplukt te worden vandaag, dacht de oude lurkend aan zijn pijp, Maar ware het niet dat hij in de toekomst leefde, en zijn hand niet meer hoefde te plukken zijn rug niet meer hoefde te bukken en hij niet meer vloekte omdat hij beefde De machinerie stond nu voor hem klaar.…

Bij het aanschouwen van de bos rozen Sprak zij slechts dank zonder blozen Verafschuwde die altijd liefdevolle blik Vanzelfsprekend zo bovenop veel te dik Hunkerend naar dat brute die vent in hem Niet dat softe vragend met omfloerste stem Nee, haar wil overweldigen dwingt te bukken Haar kleren nat kussend van het lijf te rukken En onder…

Of iets daar zich verholen houdt zo niet moeten we meer Apollo’s sturen Of met het roodborstje de nacht door zingen Tot ons het zonlicht sust en hel Verzengt wie er nog turen wilde Onwillig zich te bukken voor zijn brood…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Foto's van Goldie Hawn sexy movy star uit Hollywood en ik zei tegen Ab zonder dak die in de etalage niet toevallig mee las opgekalefaterd second age first class Jos wat ben je toch nog steeds ongelooflijk vrouwblind mafkees brulde hij - wedden die scheet schuift al op naar d'r third age Blies die klojo hoog van de toren fotobiografisch…

zei je en dat brak de dag in duizend stukken Je weer te zien zo onverwachts was wreed De kleur van schaamte dwingt tot haastig bukken hoofd omlaag de ogen neergeslagen laat niets merken, dwaze hoop Is dit wederzijds ontmoeten toeval of bedoeld, gewild Waarom over geluk gelogen Better to have loved and lost than never to have loved…

Allerzielen is het, de hele dag waarop het grind op velen wacht, wanneer een mens diep bukken mag uit eerbied met een bloemenpracht. Laat het voorbijgaan deze dag, omdat ik nog lang niet kan beseffen dat ik je gisteren nog zag en je vandaag niet meer zal treffen.…

mooie roos laat je niet knakken door de giftige afvalsappen uit de blik die naar je kijkt jouw bloei kent nog een eindeloos respijt in wiegen op de wind het krijgen van een kind gegroeid door zon en licht de plicht van dorens rond je stam toen jij gedwongen afstand nam hij moest bukken om jouw roos te kunnen plukken maar heeft tot…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

een punt achter het verleden maar tegendraadsheid komma’s spuwt Laat mij hier mijn dromen dromen tussen het wit van de volle maan over de bloemen en de bomen bomen niet doelloos sterven maar verder gaan Als penseelstreken zijn jouw blikken over het doek van mijn passage ik laat mij door je glimlach strikken en verlaat haastig de aardse etalage…

Als frisse lucht tot vuur en zwavel Als pluis tot een soort reuzennavel De mens; speelbal van God en geld Dit keer trof een tyfoon de Filipijnen En duizend levens werden weggevaagd Nu heersen chaos, ongeloof, ravage Klein Holland ziet de Sint alweer verschijnen De bisschop die door wensen wordt belaagd Een vrouw staart niets ziend in een etalage…

Waarom zij bukken moest? Haar arm leggen op een stronk? Bange ogen, bleekblauwe huid, Strakke lippen, van angst geen woord. Grote donkere ogen smeekten luid: Hak niet, klief niet, kap niet Mijn hand of arm af. Mijn kind wil ik strelen Mijn akker wil ik zaaien Mijn graan wil ik oogsten.…

botsinkje spelen met de luchtzak van de aarde het toneeltje van de behoeder met paraplu vrucht van dood en verderf ik lig op mijn rug met wazige gedachten mijn dromen zijn gestolen het ging ergens over een bedrieglijk wezen ik rol me om draaiend om mijn malen kijk je aan door het glas omgekeerd tussen mijn benen uit je lijkt je te bukken…

En vist de reiger met gerichte stoten de halve populatie windes weg, dan wordt hij heus niet met een buks beschoten; zo’n bagatel krijgt mij niet van de leg. Ik zit nu wel van alles neer te schrijven en ’t meeste is nog pure fantasie, maar één ding valt me toch niet aan te wrijven: Dat ik gebukt ga onder agrafie.…

Droomde ik als meisje wel eens van een jurk als Sissi En stond ik vroeger wel eens voor een etalage Te kijken naar van die niet te betalen witte jurken, bloot en romantisch Ik wist precies welke ik hebben wou Maar toen iedereen begon te vragen Wanneer gaan jullie trouwen, is dat al gauw Toen hadden wij er al een punt achter gezet Alleen nog…

Dwalend loop ik langs de winkels die het pikkedonker minder eng maken al weet je nooit wie er opduikt en dat zou geen droomprins zijn die met mijn liefde zijn betovering kan doorbreken, zodat op slag de etalage een huwelijksbed met hemelsblauwe doeken is en we wegens het versmaden van de kauwtabletten een klysma krijgen om het verleden…

De Hel die de aard is, is door u betreden; een arme schoot was het die u droeg, 'n arme vrouwe die 't eerst tot u loech, daarom buk en hijg en heb vrede. Daarom buk en hijg tot uw adem glijdt mee met -de adem -des Hemels, het aadmen der zee: dan zal uw kind weer de trekker zijn. en vloeken der zonne doorlaaiende schijn.…

sokjes en de paardenstaart ik moet bijna huilend bekennen dit popje heeft bij mij opzien gebaard Omdat het popje van "Zap" is heet het "Krejasjoon" maar hoe het kan zuigen dat is toch echt niet gewoon Ik vroeg een deskundige bij mij in de straat over deze "Krejasjoon" zijn vakkundige raad Sindsdien lag het popje in zijn etalage…

verlaten Ik sta boven aan de trap Langzaam loop ik naar beneden Niemand die mij ziet Ik kom niemand tegen Geen terras wordt bediend De stoelen zijn opgestapeld Verkeerslichten staan op groen Ik kan zomaar doorlopen Maar al had ik een miljoen Kan ik niet spenderen Tralies bederven het zicht Spullen zijn verdwenen In de etalage…

ik weet echt wel wie je bent toch raadselt iedere keer je lach het is de kracht van het moment dat onverwacht lieve vrolijkheid kent in subtiele dingen vinden je ogen kleine herinneringen weven gedachten plezier je mond krult woorden die vorm en kleur geven aan de kleine voorstelling een etalage die tot leven komt in geest…