Alle inzendingen over doelgericht OR abrupt OR bandenpech

de spiegel lijkt… je beste vriend als het glas je ego streelt, stralen ogen vol van glorie, bereikt je geest het hoogtepunt een moment van pure geilheid tussen spiegel en jezelf… die abrupt wordt afgebroken wanneer je de spiegel de rug toekeert!…

De schijnwerperlichten Haar soelaas Zij bestemt zo zeker Een laatste keer Wil zij zich geven De doelgerichte stap Rust, nu zo grijpbaar Dichtbij, het einde Van haar zinloze leven Haar silhouet In 't schijnwerperlicht Zijn doelloze paniek Rest nog willoos toekijken Een ijzige gil Door merg en been Een moordende klap De sneltreinmachinist…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

tijdens de schaarse momenten waarin onze lichamen elkaar vinden is er geen maar ons vlees handelt doelgericht en schaamteloos zonder twijfel feilloos bereiken we het punt waarop ons brein op pauze gaat wat ons voelen puur maakt helder maar vrijwel meteen daarna vertroebeld wordt door gedachten waardoor twijfel weer de kop opsteekt…

Scoren is doelgericht schieten. Leven is als voetbal spelen. Is standvastig wachten. Is voetbalspel. Als dichter kijk ik kalmpjes toe. De ballen spelen in mijn hoofd. Woorden zijn zoals ballen zijn. Dichters zijn hoofdbalspelers. Dichten is met woorden spelen. Spelen van ons levensspel. Is levenskunsten maken.…

Daardoor verkort de man, door haast gedreven, abrupt z'n wachttijd. Bovendien z'n leven.…

Ze zijn om vederlicht te minnekozen, meer dan dat die doelgerichte zinnen dat zijn; die zijn veeleer voor zwaar vorzen in afgelegen stegen, waar de schaduw steevast denken doet aan onooglijke geesten, en bijdehante gedachten als lompe lettertypes verzwegen te wachten liggen, naar nooit gelezen leven smachten. --------------------…

laten wij ze voor altijd blijven noemen de namen van hen wiens levens abrupt, werden afgekapt het lezen van gaat met horten en stoten men schiet vol, even maar soms voegt iemand iets toe: ‘mijn moeder’ of ‘broer’ zij dragen nog altijd de littekens van deze geschiedenis mee in hun hart…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Zonlicht, wind en water boetseren hem doelgericht: met wat tijd en geduld staat daar een Megazuil... Trots gaan de wortels akkoord: 'Dit is het specifiek door ons gegenereerd uitbundig iepenlicht!' Glorieus opgericht. Voor een bijzonder Iemand.…

Door het stramme bewind smelt mijn verlangen wanneer ik niets meer voor elkaar lijk te krijgen gordijnen worden gesloten het abnormale binnengehouden als zon der waarheid is verdwenen in boeken die ik ’s nachts kan lezen om beslissingen te kunnen weerleggen en abrupt rechtvaardigen dromen worden beëindigd illusies zijn vernietigd…

in de weerspiegeling van het water zie ik kristalhelder mijn meisjesdroom voorbij drijven prima ballerina in het Zwanenmeer koorddanseres op ragfijn algenkoord een schipper vaart onverbiddelijk naderbij de golven maken een abrupt einde aan deze dagillusie het is plotseling ontnuchterend echt voorbij net zoals mijn meisjesjaren…

de wind blaast de vitrage tot langgerekte witte spoken abrupt gewekt uit hun bandplooiheid dansen zij van grip verstoken richting bovenliggende etage hun holle ogen zwart en wijd in de schoorsteen kermt de tijd als echo uit hun keel onloken een ijzingwekkende hommage aan de nietsontziende vergank'lijkheid.…

Het mysterieuze ontastbare totdat het de tijd acht Strelende oogopslag, een blik van herkenning Ogenblikken waarop men elkander wilt leren kennen Zovele vragen, wentelend in onwetendheid Doch wetende dat de tijd antwoorden zal op vragen Doelgericht, tastbaarheid maakt zich meester Gevangen in het mysterie Gevoel mist nimmer zijn doel…

't Was jammer, dat z'n autodroom abrupt verstoord werd door een boom. Hij reed er niet omheen.…

lieve politiehondenheld dit eervol vermeld beschermd heb jij jouw begeleider abrupt doodgeslagen verscheurd verdriet helaas jouw naam vermelden kan ik niet wij gedenken jou de agenten staan met gebogen hoofd de pet in hun trillende hand ga edeldier naar het schitterende dierenland…

In een waas Prikt de dwaas Ieders zeepbel door Het staal trekt een spoor In de ontzetting van de ziel Met de stemmen in zijn hoofd Beroofd van enig moraal Dief van werd beloofd Aan de onschuld van het leven Waant hij zich weer even baas Over wat hem niet werd gegeven Met ogen zwart, vaal gezicht Gedachten verward, doelgericht Uithaal naar…

In de cockpit klinken Wagner en Nirvana doelbewust doelgericht doelwit in het kader ruïnes even later van god verlaten karkassen levenloos ondoorwaadbaar oord straten opengereten gedrenkt in bloed in de val schreeuwen ratten hun wanhoop in de koele camera's van Al Jazeera allah en god knijpen het oog van de dag…

Vandaar dat hij het kraaien zo abrupt had opgegeven. Het beestje werd in het geniep aangevallen door de vogelgriep Och, ook een haantje gaat niet voor zijn tijd Maar ik had wel een eitje bij het ontbijt…

de zon teerde in speelde haar laatste stralen in schaarse sporen van verleden tijd aarde abrupt in gebaar van gaan oog in oog staan met het onzichtbare overal zingt het oordovend in laatste onzuivere tonen in de oorsprong van dit alles is de aarde in een grote gedachte waarin de tijd de schepping ontmanteld…

Heel doelgericht ging hij te werk, Maar scoren deed hij helaas niet, En bij elke scoringskans dacht Derk: "Als ik maar niet overschiet".…

Academische zinnen zonder enige literaire waarde worden doelgericht afgeschoten op de deelnemers van het overleg. Het is allemaal ingewikkeld, of toch ook niet? maar zijn losse flodders, treffen hun doel, doen de vergadering alweer verzanden, in de patronen die er, in de jaren, zo storend zijn ingeslopen.…

soms in mijn dromen vlieg ik hoog door de lucht niemand houd mij tegen op zoek naar hemels geluk door wind gedragen zweef ik als een vogel vrij van alle zorgen zoals een doelgerichte kogel zweef ik over steile bergen, duik in diepste dalen, vlieg over blauwe zeeën, niet bang te verdwalen in hogere sferen komende wil mijn…

Angèle heet ze, Angèle Haar wijze witte haren geven haar een aureool van onoverwinnelijkheid Als de avond de ruimte vult met stilte en verwachting, krult de kat haar rug tot een boog en vlijt ze zich bij het haardvuur Dan sluit ik de gordijnen en breek abrupt de dag af De stilte voelt vertrouwd Ik gooi wat blokken op het vuur……

stamelend jong was ik ver voor het verdriet dat groen als gras uit het niets bijna om de hoek kwam kijken abrupt en rijkelijk welden argeloze tranen op om beekjes te vormen die meanderend over de gladde weg van mijn gezicht stroomden troostend bijna kusten zij mijn rode bitterzoete lippen mijn mond kende de smaak van zout…

Is er iemand die daar aan twijfelt, want hierarchie maakt van hem koning, dan zal de reclame abrupt verschijnen en komt er een einde aan deze vertoning...…

waar plotseling wind het kabbelend water striemde tot golven een vlucht statige ganzen dook in gakkende paniek gezellig geroezemoes uiteen geschoten werd door dodelijke stilte daar verloor zon haar kracht werden levens vermoord dat moment waar waanzin hoogtij vierde werd abrupt in bloed gesmoord…

Ver van huis maar doelgericht heeft hij zijn missie fel verricht. Mauwend hield hij dag en nacht daar bij de deur een week de wacht Hij, beslist geen held op sokken, ging zelfs bewust de draaideur door om zijn klacht er uit te leggen ~Wat doe je hier toch in die hokken?…

onzeker alsof je vertraagd op te zware vleugels gaat en elke slag in alle vezels raakt pijnbewust en moeizaam bewogen behoedzaam alsof je gewaagd een verkeerde weg inslaat en elke stap zes prenten achterlaat doelgericht en beraamd gelogen ongeremd alsof je behaagd het hart zijn slagen laat uit elke zin de eigen vlammen praat aangezet…

Ogenschijnlijk lijkt hij een kletsmajoor Zoals die van Paul van Vliet (MajoorKees) Maar met nauwkeurige militaire precisie Schiet de fysiotherapeut z’n pijlen doelgericht naar de pijnlijke plekken van mijn lichaam Met als doel te verzachten, los te maken Een soort medische vredesmissie Waarbij geen stilte mag vallen En de dialoog bedoeld…