Alle inzendingen over een zin die ontroert zonder exact te kunnen zeggen waarom

Door een roos, met zijn doornen en z'n pracht zag ik opnieuw weer de kleur in het leven iets, wat ik niet zo mooi en lief had verwacht heeft me opnieuw weer zin in het leven gegeven.…

Dan verzamel ik moed, maar wordt deze zin niet te lang: waarom pappa? Kan ik dan niet anders zijn? Goed in jouw ogen? Misschien is het dan wel over met de pijn? Of zou je me echt niet mogen? Pappa, waarom? Doe ik alles dan fout? Ben ik dan echt dom? En is het echt dat je niet van me houdt???…

Waar heeft ze het over, als ze weer eens over moeder sprak, ik had het mensje amper gekend nu ik ouder wordt, denk ik, wat heb ik gemist!…

Als Albert Heijn de inkoopprijzen drukt, verliest de tuinder, wint de consument, die opgetogen naar de winkel rent, waarvan de supermarkt weer vruchten plukt. Wie Ahold wekelijks weet af te knijpen, valt uit hun advertenties te begrijpen.…

Moe van het leven Moe van het moe zijn Wie zal het zeggen Niemand die het kan Gewoon moe van alles Moe van het doorzetten Moe van het altijd blijven lachen Waarom zien ze het niet Waarom zie ik het niet Moe van de pijn Moe van de verantwoordelijkheden Waarom is het leven moeilijk Waarom kan ik niet gelukkig zijn Moe van alles…

Soms word je gewoon afgewezen Er is geen duidelijke reden voor Maar waarom zeggen ze het niet Soms gaat het te ver mensen krijgen geen kansen en dat is gewoon slecht…

Christus is opgestaan! Bloemen uit Nederland Daarmee is Rome Uitbundig verfraaid Wachten we nu op het Nederlandstalige Dankwoord, ja dát is waar Pasen om draait –…

en altijd bij me gaan liggen waarom vertel ik je deze dingen je bent niet eens hier…

Ga maar haar eind is hier begonnen Waarom heeft het zin om verder te praten, als alles wat je zegt toch wordt verzonnen. Wat moet ik nu beginnen ik geloof niet dat dit gemis ooit over gaat. Wie kan me nou nog helpen, wie is degene die mij nu steeds vrolijk maakt.…

Ik heb geen zin om me steeds te verdedigen na te denken over jullie problemen, er is al genoeg nagedacht, dat hoef ik niet over te doen, waarom zou ik mezelf kwellen?…

de woorden die niet van je lippen kunnen komen breng jij tot leven met sprekende handen met jouw ogen vertel je mij meer dan woorden kunnen zeggen met je glimlach schenk je mij de zin van het leven…

De woorden die niet van je lippen kunnen komen breng jij tot leven met sprekende handen met jouw ogen vertel je mij meer dan woorden kunnen zeggen met je glimlach schenk je mij de zin van het leven.…

Voor mijn liefste speelt en zingt en huilt mijn saxofoon de wrange zoete tonen van de blues die door mijn adem levend wordt en haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie. Ik speel de blues en heb haar lief…

je raakt me streelt me ontroert me verleidt me herinnert me grijpt me verbindt me verblijdt me verliefd me ontgoochelt me beïnvloed me bevrijdt me besmet me ontspant me treft me benijdt me pleziert me bemint me kust me gewijd me…

De piramide is zo ongeveer Het logo van de goedgelovigheid 'Met een in 't klein zijn onze kwalen te genezen!' Ook is nog steeds de mening wijd verbreid Dat men er gans de toekomst in kan lezen Men moet dan naar Egypte toe, dat wel Een scheermes, voorts mag bot als stopverf wezen Maar ligt het even onder een model Dan wordt het weer vlijmscherp…

Weer een dag Verdriet en pijn Waarom nog Moet ik leven Het heeft geen zin meer Hier te zijn Mijn verhaal Is reeds geschreven Mijn leven Als een open boek Heb ik al ruimschoots uit Het wachten is Op U mijn God Wanneer Uw hemel Zich ontsluit…

Waarom zou ik iets hier schrijven ze weten het toch al Ik verras ze toch niet Springen over touwen rambo vliegt in het oerwoud Teun heeft het kruis Wil heeft het wiel uitgevonden De wind vliegt me om de oren en Anneke die lust er pap van Ja we zijn in de Zoo in Antwerpen ik geniet ervan Maar even fluister ik tegen de ober is er iets nog…

Uiterlijk minder! Innerlijk meer?…

Wat wil ik zeggen... jou geen druk opleggen... waarom laat je mij zwijgen steeds als ik iets wil zeggen wat wil ik zeggen... mezelf blootleggen... mijn gedachten...steeds weer laten wachten Wat wil ik horen... zonder jouw gedachten te storen jij stilzwijgend.... wat wil ik zeggen... jezelf blootleggen...…

(Op het Weense wals ritme van 'My favorite things' refrein 2x van Julie Adrews): 'Tot alle sterren de danszaal verlichten' Dat inspireert mij vandaag tot dit dichten Op de muziek van een ritmische wals Klinkt dan het metrum van dit vers niet vals Een twee drie, een twee drie, zwevende voeten Draaiende rondtes en armen ontmoeten Linksom…

Tot waar mijn blik reikt, ligt voor mij een horizon. Loop ik er naartoe, dan schuift deze steeds vooruit. Wat ook wel kan, is te spreken van einder. Er gebeurt hetzelfde. Maar anders is mijn beleving, meer als een absolute grens.…

Er is, zo’n zestig jaar na hun debuut, Alsnog een gloednieuw nummer uitgekomen Met samenzang die van weleer doet dromen De song ontroert en raakt mij absoluut Toch krijg ik ook een naar gevoel hierbij Is dit nu kunst of lijkenpikkerij…

boeiend met je kruidige geuren suisende wind, unieke kleuren bladeren vallen op de straat takken die je achterlaat afscheid van wat is geweest het ontroert me nog het meest dat je bonte kleurenpracht 't gevoel van afscheid verzacht…

hij zoekt stil koel en exact in zijn kaal territorium mysteries worden ontrafeld op de tafel die symbool geworden is voor openbaring hij praat weinig in deze stilzwijgende wereld is alles reeds gezegd…

Waarom bestaat liefde? Als saamhorigheid? Als vriendschap? Waarom bestaat liefde nooit, zonder zelf lief te doen? Zonder liefdadigheid? Alles hangt met alles samen. Eigen kan niet zonder anders. Alles wat leeft is afhankelijk, van onszelf en van elkaar. Waarom liefde bestaat? Daarom, meen ik te weten. Hierom, geloof ik graag.…

Dat Rutte, nu hij Nederland regeert (Hij woont nog bij zijn moeder, moet u weten) Een partner heeft die Ingrid schijnt te heten Verbaast mij niet, want macht erotiseert Ik gun het hem ook best. Alleen ik denk Voortdurend aan die arme, arme Henk...…

Hoe kan ik je niet missen elke dag, elk moment dat je er niet bent maar waarom zou ik 't zeggen welke zin? Toch zei ik het. Zou ik zoiets vragen? Ik slik ze in, wil voelen wat je me doet hoe je me voedt Ik denk dat jij te bezig bent, om iets of iemand te missen misschien mis ik dat.…

het zijn de tranen die verstillen in de echo van jouw zin die een dak van wanhoop maakte met een eindeloos begin hoe kan ik jou ooit zeggen dat mijn liefde in jou bloeit dat het voelbaar door blijft stromen en verloren weder vloeit geen woord zal jou nu raken geen zin zal blijvend zijn slechts de echo zal nog resten als een steeds hernieuwde…

Ik weet niet waarom... Maar als we naast elkaar staan dan zeg ik niks en klap ik dicht. Ik weet niet waarom... Als ik je zie wil ik van alles zeggen of uitleggen, maar ik doe het weer niet. Ik weet niet waarom... Soms denk ik: wat doe ik toch weer dom.…

Wees welkom in de Arena van het palaveren waar polemieken met Très Grande Vitesse voorbij daveren. Zij is the Place To Be waar dichters strapatsen maken elkaar met talige humor troost en tragiek weten te raken. Woordenaar scherp de punt van uw ganzenveer kruis op de zandvloer fair de degens telkens weer. Welkom dichter van het hoogste woord…