Alle inzendingen over emoties liefde new y

Hulpeloos schepsel hartverwarmend onnozel blijf in mijn herinnering als de maagdelijke neerslag op de daken van een aankomende februarimorgen Wreedheden werden jouw deel daar waar de Dikke van Dale faalt maar een barbaar die erom smaalt en de sneeuw ging op in rook...…

Een moment van geluk ligt als een diamantje te wachten en waar je ook zoekt het is altijd dichtbij met een verlangen naar nu.…

Gegeseld in tijd gevangen in ruimte gegijzeld onder de zon en vastgelegd in wetten pretendeer ik vrijheid in een ongelijke strijd.…

Als uit een schilderij van Rubens in vol geproportioneerd ornaat verscheen zij voor mij naakt met een teder verlangen naar liefde en lust met haar niet geringe cupfront fier naar voren haar schaamflosje wachtend op mijn blanke zwaard die haar schede wil penetreren Ooh...Madame Lolita ik wil u eren.…

Met een schep en zeef gaat hij op pad. Op zoek naar iets wat hij nog nooit had. Hij loopt onder de hoge bomen speurend naar een oud rivier bed wat hij gezien had in zijn dromen. Droog gevallen met huge boulders, waar hij dan met zijn schepje onder moet komen. Gravend in de gravel op zoek naar gele klompen. Even later zit hij aan de water kant…

De Flodders zorgden al voor menig brandje Net als de Tokkies en The Young Ones en Emil Maar geen van al die aso’s had de stiel Van de New Kids uit het Brabantse Maaskantje Hun bestaansrecht gaat straks met de grond gelijk Als de poorten sluiten van hun invloedrijk…

Het hurricane-seizoen is weer begonnen In Boston en New York is men bevreesd Want Sandy komt er dreigend aangeracet En heeft aan kracht intussen nog gewonnen Obama denkt nu staatsmanschap te tonen En hoopt dat swing state-kiezers hem belonen…

Hij is ons zwaarste middel, dus vertrok De koning naar New York om te bepleiten, Dat Nederland, gestaafd met harde feiten, Wel recht heeft op een plek vóór op de bok. Het liep verkeerd, de wereld is soms hard, Want daar werd hij met Donald Trump verward.…

Maar Huxley zou zich in de handen wrijven en zonder uitstel ‘Fake New World’ gaan schrijven.…

Ik schiet te kort aan de grens van mijn begrip verontrust al wat begrepen wordt omdat ik niet kan temperen je tweestrijd van ik tegen ik Je nuchterheid is schijn een kooi en facade voor onbedwingbare emoties En als mijn liefde ongehoord blijft wat rest er dan zelfs na geduld de angst voor mijn leegte in jou…

ik heb ze op papier gezet met emoties gekleurd exotisch van vorm door oosterse schikking mijn liefde in bloemen gelegd maar ze verwelkten zonder jouw aandacht al snel in je hand een lach was mijn dank het lyrisch boeket schoof je vlug aan de kant…

Het liefst zou je even een arm om je heen willen hebben, om je emoties te kunnen delen. Liefde en verdriet gaan vaak samen. Het is nu eenmaal de waarheid.…

Voor mij een fenomeen dat nimmer went Die kermisvorm van volksamusement Ik heb het altijd al een draak gevonden New York krijgt óók zo'n wiel, dat was wel schrikken Maar 't geeft Al Qaida iets om op te mikken…

Haast iedereen heeft voorproefjes gehad Marijnissen, De New York Times, Jort Kelder Ik moet straks in de rij, het beeld is helder; In mij en in mijn status zit de klad Ik dacht nog, heel misschien het échte werk ..Maar zelfs geen invitatie voor de Kerk.…

Het virus trof dus ook de president Hij zit in quarantaine met z’n vrouw De smaak van bleekwater, zo merkt hij nou, Is iets waar hij niet makkelijk aan went Door Democraten wordt nu wel gezegd: ‘t Is òf Fake News, òf God bestaat toch echt…

19 dias y 500 noches "de genezende werking van de poëzie houdt mij op de been" aldus de zanger/dichter herstellende van een ernstige hersenbloeding sprak hij deze helende woorden als een ternauwernood aan de dood ontsnapte matador kreeg hij weer vat op het bestaan blijkt dat de poëzie de mens sterker maakt dan men ooit voor…

een plaatje zoals Jacques Brel het destijds wellicht heeft bedoeld in zijn chanson 'Dans le port d'Amsterdam' (Y a des marins qui chantent) drie matrozen op zoek naar iets dat mogelijk in de verte op geluk lijkt... drie paar ogen immer alert op wat het dagje stappen hen zoal zal brengen…

Wat zal ik beginnen nu ik niet meer overweldigd wordt door emoties, zijn rust of leegte dan mijn ding?…

dromen ingekleurd als ware het verlangen ik neem de geuren over waarin ik nu al zweef niets wordt overtroffen door de emoties die ik voel passend bij de liefde vol van pijn en in vlindering gevlogen dromen in kleur ik bid als vanzelfsprekend om het verlangen waar te maken.…

de schaduwen van de nacht worden nog steeds langer in deze tijd van teveel emoties de dagen blijven veel te koel maar straks wordt het weer volle maan dan trek ik mijn zijden kousen aan om samen met mijn liefste in warme liefde het nieuwe jaar in te gaan…

rond je gezwollen enkels slingeren zich restjes bedorven gevoelens klef en kleverig vergane emoties druipen van het aanrecht je schreeuwt de vloer kleurt ik herken de stank van haat in de naweeën van een liefde we zijn ver over datum…

U telt nu echt in de historie mee Die vier eeuwen geleden te New York begon We maakten toen fysiek contact met Hudson Uit naam van onze VOC Wat Vrind JP straks extra viert Die wil Change tot hij taxfree biert…

Ik maak me over Greta grote zorgen Hoelang zo’n kind dat hele circus trekt Oschoon haar boodschap wel de lading dekt Was in New York de stemming :’Goedemorgen Die kleine puber met haar kwaaie kop Gaat dat niet wat te ver over de top?’…

er is geen woord voor dat gevoel dat zuigt en zuigt tot alles leeg en leger is dode letters op een rij q w e r t y u i o p a s d f g h j k l z x c v b n m er is geen woord dat vormen wil…

ik heb het licht gezien vlamde op in uren van verlangen we smeulden schreven met rook emoties die vervlogen ontmoeten blaast met kracht nieuw licht in wat nog altijd donker was verlangen laait hartstochtelijke liefde die wij in samengaan voluit genieten…

voor Remco Campert ik wil het geluid van brekend glas zonder schade een sneeuwlandschap zonder koude een scherp mes zonder geweld m.a.w. ik wil het fenomeen zonder de betekenis maar een dichter zonder metaforen is als een roos zonder dorens berlijn zonder muur new york zonder torens een pyromaan zonder vuur --------------------------…

© Annejan Kuperus New York, 2001 (1988)…

en Brave New World is onze nieuwe staat.…

rust breekt aan bij de eeuwige rust el descanso eterno zei de Maestro tocar y luchar: laten we spelen en strijden waar en wie we ook zijn in de jungle de gevangenis in de straten of op de vuilnisbelt de eeuwige rust bracht jou een bezoek Maestro un buen viaje een mooie reis wens ik je toe met veel muziek zonder strijd…

Een flard emoties door het huis Ik zie je zitten, witte haren Lang wuivend in de ruimte De vleugel in een hoek Je vingers vliegensvlug Je kleine lichaam vol Vervoering, zoveel kracht Vol liefde voor het spel Toverspelen kon je goed Mijn omalief…