Alle inzendingen over gehuwde priesters

De jacht op de clerus blijft maar duren Vervolgens zijn de nonnen aan de beurt Ook zij werden te lang fout ingekleurd De hoogste tijd om even bij te sturen De zuster streelde me en deed veel te lief Nu staat ze voor een tijd op "non"-actief Na de schandalen rond pedofiele priesters, verklaart een Hasseltse dat ze in een weeshuis als kind…

Van harte gefeliciteerd Argentinie Nou van harte Neen van ‘arte’ Voetbal is niet zomaar een spelletje Voetbal is een kunst Voetbal is ook een geloof Met de groots denkbare onzekerheid Van Gaal begrijpt dat Als een dominee, een priester Gaat hij voor in stil gebed Daarin mogen ze hun verdriet laten vieren Omdat het echte feest uitbleef…

Ik kijk naar een boom En ik zie god God is leven Leven is genot Als naar de kerk ga Voel ik mij goed Elke zondag morgen Priester aan mijn voet Soms zie ik het licht als ik de lamp aandoe Maar meestal blijft het donker Gordijnen zijn dicht Maar bomen zijn bedrog Dat is gewoon zo Dat zei mijn oma En daar de buurjongen van Niets…

Wat ook aan zijn ethiek mag schorten, hij is gehuwd en stelt zich nog te weer. Haar zoele blik drijft spanning in zijn post. En 't brievenboek legt zij zó innig neer dat haar elektrisch haar hem zacht en teer het voorhoofd streelt en weerstand kost.…

Zijn priesters en profeten. Zijn levenskunstenaars.…

de ijzeren hamer beslecht het laatste lot en daalt als donderslag bij herhaling neer op de dodenkamer; zes houten planken bekleed met een blauw vod zij omsluiten het vertrokken leven een man met verleden nu door spijkers in het donker gedreven de priester zingt doorheen de mist van wierook over ons laatste oordeel dat zuigt aan ons…

ontdaan van elke katholieke franje, geen goud of zilver, geen marmer, zuiver geloof in ruwe, stugge stof, omsloten door ruw sisal koord geen paus of priester, kardinaal, geen beeld, reliek of kathedraal, maar slechts dat pure, zuivere woord wijn en brood en in stil gebed luisteren naar heldere klokken, tijdens de daagse ommegang, door…

Als hanen van torens kukelen Klokken nergens op slaan Als de priester zijn heilige hang Naar jonge billetjes laat gaan Misschien wel nooit Begrijpt men alle boeken Leest men wit op zwart Dan wordt uit alle hoeken Een wereldhoop gestart Misschien wel nooit De tempel in je hart De gedachten in je hoofd Zijn eerlijker dan dit alles…

Voor de priesterlijke vriendschap, die je altijd hebt geschonken, dank ik je van harte. Namens alle kostbare mensen, die je in al hun kwetsbaarheid, trouw hebt bijgestaan. Mijn moeder en mijn vader, en ook mij. Jouw cirkel is nu getekend. Zo komt en gaat ons leven. Zo zal het altijd gaan.…

Ik heb geluisterd naar de Paus ‘The pope’ van het instituut RK Kerk ik heb gekeken naar Priester Bodar boudoir van intrinsieke depressiviteit wat een slechte poppenkast wat een intrinsieke leegte wat een geklets wat een armoe alles wat gezegd werd had al gezegd moeten worden had al gedaan moeten worden had al niet meer moeten bestaan…

Wanneer mijn geweten er niet uitkomt bang om flauw te vallen van mezelf moet ik me behelpen met wetten de boeken noodverband voor bloed dat ik niet wil zien voor een wond die ze hadden moeten voorkomen Desnoods vechten we het uit in de rechtszaal of met God aan onze kant, ik heb hulp van advocaten en soldaten priesters staan me bij…

Zoals een koning zijt gij langs het land gegaan, gekroond met 't blauw der lucht, gemanteld met het groen der bomen en beladen met het lied der vooglen, omwierrookt van de geur der nooitgetelde bloemen. Beglansd van zon en maneschijn en sterrenlicht, die aureolen kringden rond uw peinzend hoofd. Bemind van al wat roert in kruid en lucht en water…

Het venijn van die literaire priester spoot eruit en hij haalde alles uit de la om mij als kuttekop te vloeren. Ik trilde als een rietstengeltje. Die hele middernachtsdienst heb ik gehuild, terwijl niemand dat schijnbaar zag, niemand in dat vrome monnikenkoor. Vooral die gemene kwelgeest niet.…

Ik zie de priester door het gangpad sluipen, de soutane veegt de stenen vloer. Kwijl stroomt langs zijn holle wangen, als hij denkt aan de biecht van een hoer. Ik zie de doopvont van wit marmer; het water is al lang vervlogen. De oude priester en arme wijfjes weten niet dat God de Vader weer heeft gelogen.…

teken bij elke beweging van mijn hand Alsof de zon mijn innerlijk kust er altijd warmte in mij is alsof een engel in mij is geland Ze denken dat mijn reis rustig is dat het water zachtjes en doordacht zichzelf tegen de oevers aanduwt Dat het nooit eens stormen kan alsof het vrede is wat zich na een volmondig ja met mij heeft gehuwd…

In een hoge samenzwering met priester en tempelier is het vonnis geveld Zijn mirakels zijn zo goed als uitgeteld Voor een schrale buidel verraadt hij de Zoon Voor de prijs van een galeislaaf het zure loon van één seizoen gaat de uitverkorene onder de hamer De schatbewaarder graait in de kist Hij heeft zich van meester vergist Al…

Onze tuinmerel fluit met een geluid groter dan z’n verenlijf de dag over de horizon danst wormen uit de aarde Oosterse priester opent ‘t luik in de dageraad zet de wereld aan elke morgen weer wordt z’n wereld opnieuw geboren In ‘t land van de gouden kalf wordt ‘t gezicht van Ophra gekleid naar foto’s van lang gelee ‘n dag van…

De kruimels waarvan hij smult, zullen op een dag het ware goud zijn, dat beloofde de priester hem. Sommige honden raakt men ook niet meer aan, denkt hij, zichzelf herkennend in hun ogen. Dus lacht hij soms op onverklaarbare wijze.…

jij die zo vaak op mij Frans, Spaans, Fries, priesters en wat dies meer zij blijft nu – ik voel je, man – als een paal achter me staan er is iets goed misgegaan: alle tegenwerking ten spijt clashte uit een zee van verwijt een vis tegen mijn damwand aan en veegde me van het veld de toekomst kijkt ons blozend aan: een wieg, een kar op…

De priesters de gebeden de gezangen die ons de troost van eeuwen schenken. De hoop dat jij het leven hebt bereikt dat zin geeft aan ons aards bestaan. Maar desondanks de tranen van verdriet en diep in ons een wrange pijn een wonde in ons hart een vraag waarop ‘t verstand geen antwoord weet.…

Priesters zijn gedetineerden. Allen werden gevangen door Pausen, die zelf onbevlekt gevangen leefden, na hun ontvangenis in Rome. Paus Franciscus, bevrijd uw dienaren! Niet zij zijn het maar u bent het zelf, die de misdadigheid kunt stoppen. Op wiens toestemming wacht U nog? Op Deus ex Machina of op witte rook?…

tijd is stout en ouder zijn is vel over been alleen is overkomen slootje springen beginnen zoals gifsla bloeit bloed rozen klappen één hand geen geluid sluit poort moord roept brand gang bang samen is pijn sluis loopt vol licht een schaduw schijnt fel priester ken kan jij mij beter dan ik woord voor woord god maar!…

Die eenvoudige priester sprak met simpel handgebaar, maar voor mij in mijn geloof in en bij hem was en is er veel meer te leren. Die strenge, doch uiterst goede man met zijn stijl en integere sfeer, kon en kan mij leren dichten en meer: geloven in mijn wensen en dromen!…

Ik heb in je rondgedoold als een priester in zijn kerk, ik heb veel wijsheden van je geleend, je bracht me veel rust in een hectische wereld. Ik werd verliefd op de mensen die in jouw heiligdommen werkten, wilde net als hen zijn, maar ik was meer een nummer in hun rekken.…

De kerk, de priester, mijn geest, ons verbond: zo sterk, ontstond al zo lang geleden, ooit in verleden? Wij hebben samen een overeenkomst, we zijn samen een team voor een lieve, goedaardige boodschap. Ik bouw op onze kameraadschap: het is mijn thuis geworden, zonder stenen, maar juist van geest...…

Ik had je willen liefhebben als priester en misdienaar van je houden als jong pubermeisje met een veertig jaar oudere man. Waarom? Waarom? Ik had met je willen fietsen, lopen, wandelen: altijd aan jouw zijde, nooit wijkend. Ik had alles met jou. Ik had met je willen vrijen, ik had jou... ja...…

Ik was geen dichter, priester of soldaat maar zat daar ergens tussenin. Het helse dwaallicht aan de kim splitst zich uiteindelijk in twee: ‘k ga met die lichten mee, verdrink om nooit meer op te komen en word tot stof en as in ’t huilen van de herfstwind opgenomen.…

Voor eens en nooit weer wacht ik kijkend naar boven Bebloed ongebroken, de veroordeling af Ik ben in de kerk, waar de priesters geloven In de macht van het schandblok, en bekering door straf Het onwetend oordeel, welk vandaag wordt geveld Zal verschoond of beschuldigd, mijn leven doen keren Geen straf zal mij deren, noch de eisen gesteld Want…

hij pakt zijn jas en naait een binnenzak, ja, hij is handig met naald en draad de kleur is verkeerd, het had bruin moeten zijn karmozijnrood is voor priesters en hoerenhuizen regen, alweer die regen het getik maakt hem gek hij denkt aan Romana zij hield van hem, hij zoekt een foto hoort weer haar stem mañana mañana waarom verdomme gingen…

hij pakt zijn jas en naait een binnenzak, ja hij is handig met naald en draad de kleur is verkeerd, het had bruin moeten zijn karmozijnrood is voor priesters en hoerenhuizen regen, alweer die regen het getik maakt hem gek hij denkt aan Romana zij hield van hem, hij zoekt een foto hoort weer haar stem mañana mañana waarom verdomme gingen…