inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.108):

De zelfmoordenaar

Geen hoop, geen hoger streven meer
brengt mij nog stervend in ’t geweer:
het einde is als het begin.
Ik was geen dichter, priester of soldaat
maar zat daar ergens tussenin.

Het helse dwaallicht aan de kim
splitst zich uiteindelijk in twee:
‘k ga met die lichten mee,
verdrink om nooit meer op te komen
en word tot stof en as
in ’t huilen van de herfstwind opgenomen.

De allerlaatste droom,
gehuld in wolken van vergetelheid,
daagt aan het einde van de nacht.
Ik sluit de luiken van de tijd
- droomsluizen naar oneindigheid -
de Dood, ik had u hier verwacht.

Schrijver: Hendrik Klaassens, 15 mei 2006


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.731

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
katty
Datum:
28 december 2009
En de luiken van de sluizen sloten zich rondom , waardoor het wederkeren niet meer kon,
en slechts rust in tijd gevonden
het einde naar begin herwon....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)