Alle inzendingen over haven

Wanneer je Zuid of Oost als je thuis haven koos.…

Waar ben ik nu mijn leven stuurloos is nergens een boei of haven zelfs geen hand in zicht om te bereiken het land waarop ik ging verzonk de richting van het spoor wist ik waar en ik zou gaan tot morgen maar de nacht drijft me verloren…

Onbekende scheppen met de leegte van de nachten beladen, in jouw haven liet ik zinken. Roze orchidee met mijn handen maakte ik weer levend.…

Een cruiseschip vaart bevrijd van alle boeien De haven in of juist het zeegat uit Dat vraagt om begeleiding van de fluit De toeter mag dan graag een tijdje loeien ‘Ik vraag mij af of dat nu werkelijk moet Die herrie aan mijn hoofd gee’//TOETOETOEOEOEOEOET!!…

dus sprong hij als verlosser in de bres en gaf de goegemeente voetballes, maar hij had niet gerekend met Ten Have. De impact van de komst van L. van Gaal was 8.3 op Johan Cruijff z’n schaal.…

Houston... we have a problem, meid.…

tussen de vele mooie foto's aan de muur van herinnering hangt een foto van de haven waar ooit wij herenigd worden In de innig eeuwige omarming van de eindeloze geschiedenis die wij samen maken mochten…

Van Barry Opdam tot aan Wilfred Bouma Lijden de voetbalcracks van Nederland Die in het zicht der haven zijn gestrand Sinds deze week aan het lastminute-trauma. Ach, waarom duurt, zo denk ik als supporter, Zo'n wedstrijd ook niet één minuutje korter?…

zingen ze -bevlogen- ik herken de deuntjes maar de woorden niet 'Een café aan de haven' 'de klok van Arnemuiden' Met hart en ziel zingen ze krijg tranen in m'n ogen.…

vertel ze Martin roept Mahalia vertel ze Martin over je droom haar blues stem rijst als een krachtige bede op uit het publiek de sonore stem van Luther King rolt recht de harten in I have a dream…..…

Elke zee is veilig Elke haven is een thuis De reis is vol vertrouwen Zelfs breekbaar gaat niet stuk Wanneer je elkanders baken bent En elkaar om beurten volgt Zoveel meer zul je behouden Op golven van geluk…

Als de dichter niet is, niets is geen persoon en geen haven een niemand zonder heimwee en met geen enkel verlangen gezwicht voor een woord een theorie zonder bloed een metafoor zonder gevoel ben ik bij je achter een boom verschuil ik je als stilte in een droom bewaar ik je laat ik je niet gaandeweg een niemandsland…

een schelp ruist vertelt verhalen over een verlorenheid aan liefde op zee golven vervlogen dromen roerende verhalen over onbeantwoord geluk weemoedige tranen stromen over het strand van weleer een misthoorn toetert het schip verlaat de haven zonder ommekeer…

Vuurtoren Baken voor De mens op Ruwe zee Licht in het Donker die haar Naar veilige haven Loodst zoals het moet En de eeuwig vrije meeuw Die op het eiland De nieuwe dag begroet Met liefdevolle wensen voor een voorspoedig herstel opgedragen aan Alda Arts.…

de nacht hult zich in inktzwarte duisternis het schip mindert zeil in het zicht van de haven de nacht is in uren geteld in de vroege ochtend zet de zon alle zonnezeilen bij het schip, huis zonder plafond, draait mee met het wonderlijke licht…

Het licht staat hier in Holland op Oranje En gisteravond eventjes op rood Daaraan heeft de premier een broertje dood Want hij is voor de handel op campagne Geen leider zegt men en onzichtbaar ook Maar Mark roept: 'Keep a smile and have a Coke.'…

Richting de haven draait de maag zich om Werkeloos toeziend hoe de rest zich klaarmaakt voor de strijd Overleven is het enige wat telt Me vastklampend aan dit zinloos verzet Het onverzadigbare monster voedend Het macht en kracht verschaffend Presenteer ik mezelf als hapklare brok…

De have rond de hoeve lijkt gezond, Maar goede boeren mogen niet verzuimen Om die uit angst voor ziekte toch te ruimen; Het gaat van klauw tot klauw en mond tot mond. Vanwege het gevaar van mond- en klauwzeer Heeft menig boer geen vee en zelfs geen vrouw meer.…

Wanneer je uitvaart naar je laatste haven Kiest menigeen nu voor een goeie fik Da's het voordeligst na je laatste snik Maar in de grond wil je 't liefst begraven Zo duur is grond als je bent heengegaan Dat we maar met een been in 't grafrecht staan…

Ik was aan boord op je schip Geweldige koersen gevaren Maar opeens had je besloten Om me achter te laten Ik dreef op zee Bedwelmend in je golven Tranen niet zichtbaar Door zeewater bedolven Al happend naar adem Spoelde ik aan op land Jij was de horizon al voorbij Al in een andere haven gestrand…

de wereld heeft een hart van winter kijk naar de sneeuw en de sparren stijf bevroren vol naalden en je weet zeker dat je een winteroog moet hebben om te zeggen 'one must have an eye of winter' om de blauwe ogen van de rendieren te zien in de zomer nog van goud…

poëet bied met een lint van lettergrepen de herinnering aan een veilige haven dicht een plek waar het verdriet kan rusten al vindt de striemende echo steeds de weg terug schrijf met trommelstokken roer je ben erbij sta ernaast vertel zonder te breken…

Er was laatst een ontketende in die vreemde droom bij de onstuimige rivier een mens niet langer slaaf van het getekende verleden Hij zag beladen schepen varen naar de oude haven bij de zee in het deinen van het water in het dromen over later ging de toekomst langer mee.…

Zij leeft haar leven met slag en stoot overwint zij storm Vindt zij in iemand een veilige haven die armen om haar slaat Dan maakt zij die los na verloop van tijd Want zij verkiest het eenzaam lopen langs de vloedlijn waar zij steeds nieuwe dingen vindt na zware storm.…

Als een dichter niet meer bij de mensen is geen persoonlijke haven kent in ’t geweten dan gaat er niemand zonder heimwee naar zee en als je ademt zonder innerlijke lente weet je nooit of er een ochtend komt is verlangen een metafoor zonder gevoel maar bij de boom is er bekeerde stilte wordt het niemandsland in een droom bewaard.…

herfstbladeren vallen nemen jou mee door de mist van morgen naar een meer vol herinneringen gevangen in een boek vrij in mijn dromen gesloten in mijn hart liefde sterft nooit waar jij bent is liefde oneindig bodem van het meer mijn herfstblad in een veilige haven…

In een witte sloep in de haven lig ik te soezen in de lome stilte van het late zonlicht, de nazomer legt haar vermeende onschuld af, trilt in mij na, de zoele wind die boven het brakke water waait, kleeft mijn gedachten aan de vlindervleugels van een langsfietsend meisje vast…

Heb het geuzenlied gehoord in mistig ochtend dralen kwam met geluid van zee wierp een schaduw over daken verbloemde duistere zaken versnelde op weg naar de haven van een onbewoond eiland ijl gekrijs uit zilte lucht het geuzenlied gehoord kwam zonder woorden.…

Drie witte slangen licht aan weke lantaarns gehangen kronkelend door een zwart koud bed - waar klamme lakens kil en kammen breken vale stilte flakkerend weg als ’t morgenlicht de stroom afzet En aan drie glazen rode edelsteen hangen leergelooide handen - door strijd verleerd - met zich alleen opgevist in lange nachten struikelen zij in…

De Sint en Piet waren in een grote haven aangekomen kinderen zongen en dansten met een wimpel op de kade vlug Piet strooi de manden uit met snoep en chocolade en ‘s nachts glijden we door de schoorsteen, wijl ze dromen… -hoe krijgen kindjes in oorlogslanden, hun snoep in handen?…