Alle inzendingen over kilometer

In het kopje van het duifje zit een heel mooi instrument zoeken is totaal niet nodig het beestje kent en vindt zijn weg kilometers lange tochten maar èèn doel het vliegt naar huis mochten ook wij mensen wensen zo gericht te zijn op GOD zwervend falend en toch komend zonder zoeken bij HEM thuis…

Het schip ligt hoog en droog op het zand ik voel Zijn hand je gaat van loef dat is je troef de plaat is zijn plaats van Griendvisser naar Engelsmanschipper de zee op drift immer van keer naar keer als ik kijk twee kilometer ver dan keer jij weer het schip in het vizier daar ga jij als een strandplevier…

Phuket 100 kilometer, de zon is een brandend wiel, hitte druppelt als was. Parelende handen sturen de auto over rivieren uit teer, de blik stuit op rubberbomen. Terwijl de verte nadert weet ik een glimp van koelte om de volgende bocht. Sproeiers en magnolia, gin-tonic en een bries, een stoel op de veranda.…

Van drie kilometer strand van Hoek van Holland mocht vanwege hevige trek in geulen en gleuven niet worden af gezwommen Nu weer wel wij mannetjes werden met drommen na heet in pannetjes te hebben liggen steuven tot in het diepste der diepten verwacht Meteen liep het bij Pier Zuid met fluiten de spuigaten uit…

Vooral na de verhoging van de maximumsnelheid naar 130 kilometer per uur is de bebording bij de snelwegen erg onduidelijk. ------------------------------------------------ Ik heb geen zin om (weer) bekeurd te worden: “Hoe snel precies is het hier toegestaan?”…

Dolend op het spoor Verborgen achter glas Zie ik kilometers groen Voornamelijk Hollands gras De tijd neemt mij mee op reis De aankomst is bekend Vertrekken is niet echt mijn ding Hoewel ook dat snel went De mensen in de trein Zijn rustig en gedwee Wat is de wereld mooi In zo'n stilte treincoupé…

Ik droom van je, hele nachten omdat ik bang ben dat de afstand ons uit elkaar zal rukken. 228 lange kilometers ver weg die mijn hart moet kunnen overwinnen. Mijn hoofd dat ik steeds weer zeg hij zit al diep van binnen 228 lange kilometers zou ik voor jou gaan omdat je mijn hele programma hebt gewist.…

Paulusma hanteert tijdelijkheid in voorspelling als geruststelling de horizon knipoogt rood de laatste kilometers zo zwaar als lood met verkrampt gelaat vuisten gebald verheug ik me op komende verhoogde druk…

einder spoeden dat die stelsels door onderlinge zwaartekracht samengehouden roterende systemen van miljarden sterren zijn die in dit uitdijend heelal langs elkaar scheuren en waarbinnen zonnen zich opblazen tot rode reuzen of ineen storten tot witte dwergen of zelfs zwarte gaten dat ons zonnestelsel met een snelheid van 782 460 kilometer…

Druppels vallen op het doek boven zakken slapend vlees Warme adem blijft gevangen het snurken zacht en hees Een uil kijkt naar de sterren verslikt zich in wat lucht repeteert nog eens zijn kunstje nu in vogelvlucht Zachtjes vallen dromen synchroon met strepen ster Na al die vele kilometers is thuis nog steeds niet ver…

En ik voorspelde het verlies met jouw hart en het mijne liet ik kilometers leegte zwemmen toen je naakt op je scooter zat vlinderde er een zwarte vogel rond de neusvleugels van de lente ik slaakte de behaagzucht eenmalig zocht wat ruimte in de gedichten van een oude Surinamer uit de buurt die me vertelde van de stille bomen en hoe dromen…

Natuurlijk zorg Ik goed voor jou Die mijn psychiater Op vier benen bent Zorg voor goede Conditie, laat je Rennen aan de fiets Kilometers lang, het Maakt je niets Zo lang je maar Naar hartenlust Bewegen kan - En na de rit Ruim water, Zoals de dierenzaak Heeft aanbevolen, Ruim water, na De ruime buitenlucht Waarin…

zoveel kilometer heb ik er gefietst vraag mij niet wat ik onderweg heb gezien het was mooi maar fiets ik er weer zou het nieuw zijn je fiere graan vol licht en strepen in weilanden koeien en schapen kleine dorpen met lelijke kerken maar eerlijk gezegd was het de eerste keer Groningen je verte vertekend door wind…

Bij de bedding van de stille rivier herinner ik mij de echo van jouw stem waar jaren in het verleden zijn vergleden en ik heb ieder woord nog in mijn hart elke droom droomt in mijn hoofd en kilometers reizen zwerven met me mee langs de stille rivier ligt het meetlint van onze liefde een vriendschap ter volmaking van het zwijgen.…

laten we onder het dikke ijs van Antartica schuiven vanaf het Koningin Maud-gebergte onder kilometers ijs kijk je uit over diepe fjorden en een uitgestrekte eilandenarchipel je kunt er ook zeilen!…

beelden dalen als trage bezinksels neer licht valt door de bomen de poort scheidt het heilige van het profane de schaduw van het haveloze boompje op de tuinmuur het zonlicht dat miljoenen kilometers aflegde om het zielige boompje binnen enkele minuten te bereiken verzink in de verstilde eenvoud de transparante schoonheid van…

Een Duitse opa mag nog graag wat stunten, Hij kiest nou eenmaal steeds zijn eigen weg, Al heeft hij daarbij dit keer vette pech, Zijn rijbewijs heeft nu ineens veel punten. Hij ramde alleen auto’s op de derde baan, Dus is hij, net als heel Europa, rechts gegaan.…

De nacht valt ik kijk naar de sterren en droom een leven ver hier vandaan duizenden kilometers zand de zon brandt zijn gouden stralen vertelt mij eeuwenoude verhalen laat mij emoties voelen bundelt oerkracht in mijn diepste zijn ik voel de rauwe pijn van een verloren leven God laat mij even, als het kan de beelden herbeleven…

Fraai gesitueerd aan de route van die mooie Express der Tsaren Lijkt een vreemd oord Brede straten van West naar Oost naar Noord Met die lijn kwam de handel Russisch, Siberisch en lokaal; tijd stuurt mensen en trein Hoorn met oproep in te stappen; voorwaarts naar het eind- station, zo'n drieduizend kilometer verder- op…

De weg is leeg Loopt stapsgewijs omhoog Maar kilometers lang En eindeloos rechtuit Naaldbomen tientallen meters hoog Als zwarte gestalten Aan weerszijden van de weg De maan schijnt zwak Verft de hemel donkerblauw Het einde van de helling komt in zicht De bebossing houdt acuut op En plots loopt de weg weer naar beneden Een gigantisch dal…

De Greenpeace-activisten kwamen vrij, En Mark ging met een zware delegatie, Maar tijdens een private conversatie, Bekritiseerde hij de maatschappij. Daarop kwam Poetin naar het Holland House, En zo oogst iedereen tot slot applaus.…

Verscholen in avondmist bieden leuningen geen houvast meer kilometers gedachten dansen op het ritme van de vier wielen dichterbij dichterbij zelfs de lantaarn langs de weg lijkt te glimlachen en schijnt de wijzer van de teller vooruit dichterbij dichterbij de laatste afslag brengt schaduwen in werkelijkheid waar thuiskomen…

Vijfhonderd kilometer afgelegd in de eerste drie maanden van je leven. Welke baby doet je dat na? En dat op pure moedermelk, en luiers van het Kruidvat!…

Zo veel kilometers hier vandaan 2 zielen die elkaar proberen te vinden via het licht van de maan, via de sterren die aan de donkere avondhemel staan De ochtendzon komt op, en slaat in als een bliksemschicht Felle stralen zon komen door de avondhemel heen, de zielen worden belicht Zullen zij elkaar ooit nog vinden, of zal de ochtendzon hen keer op…

Kom we roken nog een sigaret stiekem hè `t is niet best erger dan een kruisraket en ruiken ons net als haaien prooien ruiken kilometers ver jagen verjagen plagen verketteren verscheuren verpletteren schrijven dodelijke teksten maar ruiken niet de sluipende kerncentrale links midden rechts bewieroken de generale fatale finale.…

Ook al ben je kilometers ver weg Zal ik je stem blijven horen. Je adem blijven voelen. Je angst en zorgen wegnemen. Je liefde door mijn aderen voelen stromen. De wind brengt je naar mij heen Zodat ik je kan vasthouden. Je geur kan proeven. Je mijn liefde kan tonen. Ook al ben je zo ver weg slapen we nog steeds onder dezelfde sterrenhemel.…

Vier jaar later Het is stil in mij Denkend aan toen Ik stond voor een dichte deur Herinneringen gieren door mijn buik Met een diepte van vele kilometers Nooit is elke keer weer langer Sterk voel ik mij Maar vandaag haalde de datum mij onderuit Toch gaan we morgen weer verder Nieuwe dag met nieuwe kansen Maar weer een langere…

Nog vier kilometer te gaan, om vervolgens, als ik klaar ben, weer veertien terug te gaan. Met een emmer water, met aan de onderkant een gat. Zo loop ik hier dagelijks heen en weer, want je moet toch wat. Een beetje spelen in het zand, of hangen aan de waslijnen. Maar nooit de weg opgaan, daar liggen nog landmijnen.…

hier bevindt u zich zegt de pijl op het infobord aan de rand van het bos we kiezen voor de rode wandeling van 6 kilometer trekken een spoor voor mochten we verdwalen volgen nauwkeurig de markering en nemen de juiste afslag bij een viersprong...…

hebben mij meegenomen waar de horizon het water verbrandt waar realiteit verandert in dromen Voetstappen over het asfalt dragen mij op handen waar de nacht valt en waar vogels landen Voetstappen over het gras observeren mijn gezicht wonden die ze genas en bundelt zij het licht Voetstappen veren op Blijven hopen Heftig hartgeklop Kilometers…