Alle inzendingen over lente OR Pinksteren OR dansen

je hebt even lente gedanst onhoorbare tonen raakten jouw voorjaarshormonen waar pril teer groende tussen zon en kou bloeiden juweeltjes kleuren in grauw danste jij op je eerste blote voeten om de warmte van zon te zoeken je gelukzalige lach tekende jou stralend lief tegen het opkomend wolkjesoffensief in het warme zonnereflecteren…

Mijn ziel wil dansen onder blauwe luchten waar alles nu in bloei staat, witte pracht die niet te zeggen valt, op weg naar vruchten die rijpen tot een zware, niet te stelpen kracht. Hoe alles nu belofte is voor morgen, en zonder haast, alleen de stilte rijpt.…

Zijn we te blind te vol van ijdelheden om ademloos de zon te zien verdwijnend in een roze wolk Kom dans met mij door wilde nachten met maanverlichte achtergrond dan laten we de ochtend wachten dansen we de cirkel rond Kom dans met mij naar hoge toppen waar de bron ontspringt het wilde water nooit zal stoppen de liefde het leven bezingt…

ik hoor het lied van knoppen die nu openbarsten vogels die snel uit hun ei verkassen om kleur en geur te voelen van de lente in het land geef mij de hand en dans een nieuw begin van leven winter is voorbij en zomerwarmte hangt op plaatsen die al veel te lang zijn stil gebleven bloesem spruit de bomen uit het groen dolt…

ik zie de hemel opengaan wat wolken dwalen langs het blauw en lossen op ik voel de zon en wind waan me weer een kind op eindeloze vlaktes muziek waait zacht langs strijk van wat violen ik vang met lach je melodie we dansen hitte van de poesta's en wijken later uit naar permafrost van toendra's nu gaan we lente brengen in…

Straks in de lente Met de adem van de winter En de belofte van de zomer Ons samenzijn er nog is Dan beklinken wij Het ontwaken van onze relatie En omarmen wij de liefde Het wakker worden uit een droom Van angst en terreur Hebben wij dan achter ons kunnen laten En dan? En dan kunnen wij eindelijk DANSEN…

Voorbij Pinksteren, voorbij Moederdag maar wat blijft is de glimlach van een kind, de troost van vriendschap, de geur van de roos; wat blijft is de zang van de vogels vroeg in de morgen, of in de avond; de stilte van de nacht en de verwachting. De verwachting.…

Terwijl ik met de Pinksteren vernikkel Is het - lees ik - nog nooit zo warm geweest. De statistieken lezen blijft een feest, Zelfs met een bijkans half bevroren snikkel. Mijn mening hieromtrent is nu publiek: Geen groter leugen dan de statistiek.…

Mijn aannemer doet alles rustig aan Hij treuzelt met elk boutje en elk moertje Laatst vroeg ik hem naar het betonnen vloertje Hij zei: ‘Dat schuif ik op de lange baan Maar als ik door de Geest bevangen word Ben ik na Pinksteren al uitgestort’…

nog verdwaal je in de vlokjes sneeuw die dwarrelen en dansen terwijl je blik in groen en blauw al volop lente geeft je vingers groenen ondanks kou op warm beschutte plaatsen krokus maar in duizend kleuren jij bent mijn godvergeten zonnevrouw…

die vroege lente.…

Bij hen is Pinksteren vast heel beroemd Als dagen die naar Pinkpop zijn vernoemd…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

Tussen Pasen en Pinksteren, nog net te koud om te terrassen, tussen bakken wiegende gele Narcissen, en andere voorjaarsbloemen; vind ik jou, op een stoeltje, in de tuin, met je petje schuin op je hoofd, een biertje in je hand, en je oude pijp in je mond...…

Met blote, zongebrande benen stapt ze door de zomer naar een roestig bruine winkel voor kousen die glanzen en haar laten dansen ver voorbij midwinternacht. Als de ochtend gloort, groet zij met een zwoele lach de lente, die de liefde in manden vol met zoenen, zoet en zacht als dons voor haar heeft meegebracht.…

Ik was een boom een steen keihard dubbel gemeen maar de ogen van de wind zijn groen zoals de lente ons bemint en ik denk bij mijzelf ik de zotte ongeletterde elf de wind laat mijn bladeren dansen en leest een gedicht voor en ik denk heb ik dat geschreven? zo ben jij de wind altijd een klein beetje bij mij gebleven…

heet nu pentekoste* voor niet geliefd geloste ‘k was slechts veroveraar woorden loos gebaar eerlijk duurt ’t langst rest schaamte en de angst ----------------------------------------------------- * pentekoste is de Griekse oorsprong van het woord pinksteren, betekent 50 dagen(na pasen in X-dom)…

Pinkster geeft een weekje vrij van ’t leren!…

Geen barbecuepakket is meer te krijgen De wegen rond Ikea zitten dicht En ook het strand blijft mijlenver uit zicht Wij zitten thuis te wachten en we zwijgen Zo hebben wij ook Pinksteren doorstaan Tot Tweede Kerstdag zal het wel weer gaan…

Alsof hij niet meer hoog staat aangeschreven Werd dit jaar onze Driekdag afgelast Men vond dat zo'n feest niet bij pinkster past Ik ben terneergeslagen thuisgebleven Als troost dronk ik op Driek een Vinho Verde En hoorde plots zijn stem, hij bromde: merde!…

Of ze boven zijn kist bidden of dansen zal neef worst wezen. Hij heeft niets te willen nu het zonder hem lente is en altijd zijn zal. Hij was pas twee-en dertig.…

alles doe ik om dat te door breken maar helaas nog niet bezweken geef toe het is geen lente maar bijna wèèr winter doch niet aldente kastanjes gaan bijna al vallen terwijl wij vrolijk nu horen te lallen op een terras of in de kroeg van s`avonds laat tot smorgens vroeg en luidkeels horen te zingen op stoelen en tafels springen dansen tot…

Jij was weer teruggekomen had boodschappen voor Pinksteren gedaan en ik schonk een kopje thee goudgeel in een glas presenteerde daar een kaakje bij geurend naar volle graan Je keek me aan een beetje uitgezakt ik voelde dat je weer een klein beetje meer van mij genoot zoals van het weer…

midden in de zachte nacht van Pinksteren werd een kleine vlam gebracht, bewaker van het grotere geheel we dragen het, met veel en weinig tegelijk zien de sterren, wel van ver maar ook van oudsher heel dichtbij er klopt geen valse hoop hier in dat kleine hart van mij…

ik zag woorden dansen op het vrolijk oogcontact in de muziek van hun woorden refreinde regelmatig schat handen speelden het spel van uitdagen en toegeven vooral niet te snel de lach wisselde in vaak gevat wederwoord de slachtofferrol bekoort zij groeiden een klein stukje lente in een zomer die niet mocht bloeien…

zing, zing, piano, zing en stuur mijn handen laat ze dansen op 't uitdagend licht voer me maar mee 't mag naar het duister laat het maar stromen verborgen gedicht maak het vooral open mijn passievol hart geef mij herfst en ook lente het leven en dan minder hard…

wel zingen en dansen in het frisse groen Ik heb geen haast, ga niet opzij doe net als ik en neem je tijd geniet ervan met volle teugen want de lente is nu echt een feit.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…