Alle inzendingen over lonkend

De ronde steven op de gracht gericht waaraan haar dromen kleven, ver uit zicht, geniet ze door lange wimpers heen, benen rank getooid in geregen goudbrokaat,warme handen uitnodigend,lippen aangezet vingers lonkend, koket in vol ornaat, verdoofde blikken,in verlegen moraal weg doen slikken, voelbaar in dezelfde taal,waarin menigeen het zeil…

Uitgeput na ontvangen liefde en verlangend naar meer, lonkend, selecterend neemt hij weer deel aan de korfs vertrekkend verkeer. In casuïstiek hoe te blijven bij die prachtige bloem, en heftig verlangend zo klinkt zijn gezoem.…

stapsgewijs het gangpad naar de tuin, een parel een juweel er was een mistige neerdalende rust hoe zacht bevallig de vormen van de buxussen als een rug van een zonnegodin de vlinderstruik ontwaakte na een zoete nacht van kamperfoeliedromen hagen en heesters zingen een mooie melodie, ik wandel er door het hemelse water in de vijver weerspiegelde mijn lonkende…

woedende horde Alle mensen die je eens naar eigenzeggen iets hebt misdaan In je hoofd is hun beeld van jou ontstaan Onherstelbaar in je ogen Krabbel je ooit weer op het drogen Tijdloos tegen zelfs je zelf gelogen In je spiegelbeeld vind je geen mededogen Je bent een rebel van begin tot eind Echter het geweten heeft je in zijn greep De lonkende…

gedrevenheid boetseert gestaag de beste vorm Er is een tijd dat consequent slijpen ieder jaar je tijden aanscherpt Discipline kan extase creëren Winnen wordt gewoonte die niet went Een topsportloopbaan lang uitblinkend ligt de wereld aan je zweetvoeten Records zijn er om te breken Tot je stralend wereldrecord Voortaan vooraan Als een lonkende…

zomer van god verlaten mensen rennen als honden in de regen, afgeplakte ramen, waar weduwen en gekken in cirkels van gedachten leven een drukke, stinkende straat, advertenties gillen in alle kleuren in het rond: vrolijke gebitten, tijdelijke baantjes, geld voor nul procent dubbele hamburgers, hap maar toe langs stoepranden taxi's als lonkende…

automatisch aan de mond spanning ten top Oranje verliest de bal boe.. het was een tackle, doen wij nóóit neem nog maar een slokkie allemaal de scheids rent zich helemaal horendol stierengevechten vallen hierbij in het niet hij fluit een corner.. slokkie bier wat een lol hikkend zoeken voetbierlovers naar het zich in de hal gesitueerde lonkende…

Hij loopt nerveus langs de etalages Waar schaarsgeklede dames van plezier Wulps wenkend dingen naar zijn gunsten Lonkende ogen, toe schat, kom maar hier Hij grijnst wat bleu en onbeholpen Maar niets verraadt dat hij al zwicht Voor valse wimpers en geverfde lippen Of andere verleidingen van het rode licht Dan staat hij stil bij één der ramen…

Indien gij u zegt te branden Door een lonkend aangezicht, Of door twee ivoren handen, Vriend! zo is u 't hoofd te licht: Want de min heeft geen vermogen, Noch in handen, noch in ogen. Liefde krijgt alleen haar luister, Uit het schoon en glinstrend goud; Zonder dat zo is zij duister, En geheel verflauwd, en koud.…

Mooie lieve vrouw met je lonkende ogen Een blik van goud een hart bewogen Lieve stem, mooie woordjes opend de poortjes naar m'n hart, en vlinders kriebelen opnieuw in m'n buik na jaren, want liefde was ver te zoeken en langzaam begon zich de eenzaamheid in m'n hart vast te koeken...…

wellust van tedere gedragsnormen je gelooft wat ze vertelde en legt me een andere route uit naar het droom verloren land waarin verkoren onze normen en waarden aan de kust die ons aanstoot in het verlangen slapend onze dromen, misschien later als je ook de zweeftocht van haar adem kent en niet meer lispelt met haar onverkorte naam die soms lonkend…

Dat klinkt fraai maar ik zou ze niet graag de kost willen geven die oog in oog met de lonkende macht nu likkebaarden. De heer Wilders zit in deze dagen op een wolkje. In ieder geval op rozen. Hij hoeft zijn nek niet echt uit te steken. Hij is heel erg nodig.Hij is de spil in dit spel.…

torso glanzend glad gaaikes zijn helemaal wild en nat in droom vereend al lang van voren nagelknipper nooit van gehoord onderhoudt zichzelf met stippen tollen schroeven en veel wippen z'n drilboor gaat nog onverwoord de dames komen van pa moe en verre men ziet ze pralen lief en voosjes hoe gerijpt hun open rouge roosjes ogen fonk'lend lonkend…

kruis plaats makend voor de jonge mensen sloft ieder naar zijn eigen huis de jongelui uit school of werk alleen of met z`n twee bezetten nu de plaats ook zij zijn generaties lang reeds kinderen van de zee de toekomst lonkt en is aan hen diploma`s bijna in hun zak maken de wereld en hun kansen met het allergrootst gemak ze kletsen stoer lonkend…

de zeebenen vrezen alles wat deint en golft kunnen niet staan noch liggen omdat zij zieker dan ziek zijn waar wij samen reizen moeten rust op ieder van ons de plicht de reddende gordel te werpen naar veiliger en rustiger havens een peddel of riem misschien kan wellicht al voldoende zijn om anderen op weg te helpen naar aan horizon lonkende…

Gedwee als volgzaam vee met een metaalmoeë koebel, maar geheid in de verleiding, lonkend en lokkend naar wie begrijpt. Zonder weerga, compleet in idiotie, vol impressie. Het zadel is opgezadeld met weeë heimwee naar het zompige zeem door onvermurwbaar malende billen. Naar een paffige perzik of een kont met kommer gekweld.…

met het anker als boegbeeld doorklieft mijn voorsteven de koele stroming ploegend door het maritieme parelmoer ben ik trots en fier getooid de wimpels van het vrije leven wapperend in zachte bries met alle winden mee laverend in het frisse helder ben ik gelijk de kleuren van het Hollands blauw met wolkenwit lonkend met open vizier…

weleer ons het weten tot begrijpen dat grenzen niet kunnen bestaan dat wij alleen kunnen sprankelen tot stallende herberg voor leven als de passie voor elkaar ons laaft daar waar zij stil lijkt de staan wakkert de tijd in verschiet ons het halzend reiken naar pozen in perspectief die in het zicht op morgen een toekomst venstert die lonkend…

zinnen heb ik al verspild Een aangespoelde inktvis bleef ik Met zuignappen door een blakende zon verschroeid Er is altijd nog de huiver Het milde gebaar dat het bloed beroert Het is die gloed Die me naar de pen doet grijpen Tot ik dommelend mijn dwarskop stoot Aan de tafelrand Soms wil ik tussen de regels vallen Voorbij het laatste punt Lonkend…

het schip dat wij voeren jachtte door bekende wateren of dobberde door nieuwe groeiend naar volwassenheid met en voor mensen reizigers van het ruime sop werd het langzaam maar zeker van lonkende haven tot thuis daar afmerend en ankerend ons met en aan elkaar lavend konden wij laden en sterken alvorens de tocht te vervolgen als dan…

Ze prikkelen zijn zinnen, zwoel lonkend met hun lijf. De vrouw van tegenwoordig moet jong zijn, strak, sportief, zelfstandig en slagvaardig, gebruind en slank en lief. En ik kijk in de spiegel en constateer al vlug: dat strakke is voorbij en het komt niet meer terug. Die spiegel toont geen meisje, maar een volwassen vrouw.…

En lokkend, lonkend lachen heure lippen; Haar ene hand doorwoelt het goudgroen haar; Heur andre plukt de bleekblauwe iris, die De grote bloemen aan heur lichaam dringt. Ontroert slaat haar de jager gade... `O, kom! Kom in mijn armen, kom mij aan de boezem!…