Alle inzendingen over met kleine gezichten

Voor hem ligt alles open voor zijn ogen, Mark Zuckerberg ziet mij zoals ik ben, Veel dieper nog, dan ik mijzelf ooit ken, Hij weet wat mij ten diepste houdt bewogen. Zijn Facebook maakte zóveel data buit, Hij weet al dat ik mijn account nú sluit!…

De boerka moet bij mannen prikkels doven, Vandaar dat die de moslima bedekt En haar gezicht ook aan hun zicht onttrekt, Behoudens dan het smalle kijkgat boven. Wat van een boerka zelden wordt belicht: Zo´n ding is sowieso al geen gezicht.…

Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn.…

Een ernstig gezicht. Daarna weer open en blij. Men voelt zich weer vrij.…

Zo veilig als het is zo klein als ik kan zijn zonder naam die in de verte een betekenis zou kunnen geven aan een gezicht dat geen bedoeling had.…

Kleine kusjes op mijn gezicht, wanneer ik mijn ogen naar boven richt, ik voel en kan er best wel tegen, ‘k word nat, ’t is de regen, die me liefkoost!…

Uit Engeland bereiken ons berichten Dat schapen minder dom zijn dan men meent: Een beetje schaap herkent mits goedgetraind Zo'n vijftigtal verschillende gezichten. Ik dacht meteen jaloers: kon ik dat maar. Ik houd geen vijftig schapen uit elkaar.…

Een zonnestraal vol licht schiet schuin doorheen de grillig kale staken, ze toont een kleine flits van het ontwaken en geeft de kaalheid een mooi gezicht. Revitalis…

de ruimte werd wit en licht toen ik naar je roerloze gezicht keek je ziel vloog naar de bol van de hemel niemand staarde je na ik bleef achter ontdaan in jouw kleine kamer…

Kleine donkere jongen die stottert als hij praat die boos is bij het slapengaan die kan kijken vol met haat Kleine donkere jongen wat ben je toch alleen al zit je met elf anderen nu in een huis van steen Kleine donkere jongen wat mooi dat jij je bindt die lach op je gezicht en dat het vertrouwen wint Kleine donkere jongen je leven…

Op papier schets ik een gezicht met veel strepen grote en kleine. Het is de spiegel van mijn leven rimpels van liefde en gelukkig zijn. Ook groeven van verborgen pijn maar nu geheeld door de tijd. Littekens zijn er achter gebleven die nooit helemaal verdwijnen.…

Kleine tranen verbergen mn gezicht. Ben ik sterk? Een woord van steun, weggegooid. Een glimlach, verminkt. Hoop, verdwenen....…

Eindelijk vond hij dat ding Na zo’n klein kwartiertje. En toen hij het biertje op had Zei hij met blij gezicht: “Ik heb een fles geopend, En een gedicht gedicht”.…

is je hart te klein is…

Geen nevelig duister Bedekt meer het veld; Geen blinkende kluister, die 't beekje meer knelt; Het stormen is over; De buien zijn heen; Wat ritselt in 't lover Is zefir alleen. Vol bloeisel van boven, Vol bloemen omlaag, Staan velden en hoven, En telgen en haag! De Vrolijkheid dartelt In klaverrijk Gras, Zij wemelt, zij spartelt, In…

Sikkels klinken; Sikkels blinken; Ruisend valt het graan. Zie de bindster garen! Zie, in lange scharen, Garf bij garven staan! 't Heter branden Op de landen Meldt de middagtijd; 't Windje, moe van 't zweven, Heeft zich schuil begeven; En nog zwoegt de vlijt! Blinde Maaiers; Nijvre Zaaiers, Die uw loon ontvingt! Zit nu rustig neder…

Schoner prale uw milde lentezegen, Bloemrijk oord, langs Adelines wegen. Nachtegalen, juich haar 'welkom!' toe, Als zij nadert, wie ik hulde doe. Paar uw lied aan 't lied der filomelen*, Minder zangkoor, uit de hoge abelen*. Laat het meigroen met het beekkristal Samenruisen, bij de waterval. Moge uw schaar, gij zefyrs* in de hagen…

Tranen van puur gemis biggelen naar beneden jouw kleine jonge hart heeft al teveel geleden Mijn hart lijkt te breken bij het zien van je gezicht hartverscheurende snikken huilend knijp je je oogjes dicht Afscheid nemen is zo moeilijk en dat doet ons alle drie pijn het spijt me, mijn kleine bink dat je nu al volwassen moet zijn…

Het zal altijd doorgaan het zal altijd blijven bestaan wij twee, wat tussen ons is, was wat tussen ons bestaat niet meer voorbijgaand maar aanwezig, voelbaar jij, met jouw mooie haar. Bij jou was ik altijd klaar, volledig af.…

Hè meisje Kom eens uit je paradijsje Zo kan ik je bewonderen Van boven tot onderen Wat ben je toch een mooie meid Vol met liefde en alle tijd Nu nog klein en straks zo groot En die lach op je gezicht Je bent een engeltje van licht…

hoe daar opeens het gevoel van lichter was opgetild uit een moment de lach de ogen haar gezicht mijn kleine kind zo vrolijk en zo teer en jij met slechts twee woorden snijdend door mijn ziel zette mij terug neer…

kom maar hier kleine jongen kruip maar in mijn armen weg hier ben je veilig noodgedwongen ik beloof je hulp is onderweg laat mij je wiegen in mijn armen strijk je zorgen uit je gezicht laat mijn lichaam je verwarmen hou ik je veilig heel erg dicht kom maar hier lieve kleine laat je zorgen nu maar gaan ook al ben je niet de mijne kruip…

De neus vrij fors, en adellijk gebogen, een kleurrijk en zeer pittoresk gebit, een bril, een snor, grijs haar dat warrig zit en fraaie wallen onder beide ogen, zo blijkt het ideaal gelaat gebouwd. Maar dames, pech, ik ben allang getrouwd.…

het is om mij een vijver stilstaand licht en draagt voorgoed mijn binnenste gezicht ik kan het niet meer uit de spiegel breken. en nog,als ik hem gebroken had, hield elke splinter mij geheel omvat omdat ik het in ieder deel beteken...…

Een stralende lach op je gezicht ogen die fel staan maar ook kunnen verwarmen 'n blik starend in de verte gericht Gedachten die heden en verleden omarmen Af en toe een rimpel op je voorhoofd 'n peinzende rimpel wel te verstaan eentje die je stralende lach verdoofd waardoor de blik somberder kan staan Maar dan komt er weer die glans die…

mag ik je bedanken zeg alsjeblieft niet nee gewoon maar wat woorden over wat je met me dee' want je gaf passie weer een kleur en maakte donkere dagen licht door jou kreeg geborgen weer een naam ........ en liefde een gezicht…

mag ik je bedanken zeg alsjeblieft niet nee gewoon maar wat woorden over wat je met me dee' want je gaf passie weer een kleur en maakte donkere dagen licht door jou kreeg geborgen weer een naam ........ en liefde een gezicht…

In de spiegel zie ik twee gezichten met dezelfde ogen Meer dan ik zelf wist werd het verleden nooit gesloten Het heden wordt aan die tijd geknoopt, de stilte werd alleen maar vergroot Mijn ziel bezwijkt door de macht in zijn akelige blik Ik verafschuw mijn eigen reflectie elk verlaten ogenblik Iedere verweerde dag laat…

Alle vreemde gezichten zijn druppels die ik vrees als de regen die mij volgt en ziet kijken hoe ik bang niet meer weet waar ik schuilen kan met gesloten ogen…

vormeloze drift blind graaiend op de geur je verbrand gezicht al deels in as verhult slecht het besef dat dit je laatste masker was…