17431 resultaten.
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 439 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Dat nog geen vleugels had
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 125 als kleuren vervelen
vormen niet meer spelen
ligt chaos op de loer
dan volgen lijnen niet
hun natuurlijke baan
schieten uit in grillig gaan
vlakken contrasteren
gaan vloeken in het
samen uitproberen
een vonk ontbreekt
de magie is zoek
inspiratieloos het doek
en toch beweegt
er iets in het klad dat
nog geen vleugels had
in…
Gehoor problemen
netgedicht
3.0 met 435 stemmen 26 langzaam
ben ik de
stilte verloren
bij het luisteren
naar specifieke
geluiden in
het horen
onderscheidend
is de weg in het
doolhof van
herrie en chaos
maar alleen
toegankelijk voor
geoefende oren
uitgesplitst
in geluid met
menselijke component
uit natuurlijke en
mechanische
bronnen van
meerdere afkomst
hun evenknie
blijkt…
terug naar de bron
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 410 zo nu en dan moet je
weer terug naar de bron
eventjes rust
in het licht van de zon
eventjes weg
van de chaos de druk
eventjes ruiken aan het geluk
zo nu en dan eventjes
weg met elkaar
even eruit
met de wind in je haar
even genieten
eventjes vrij
terug naar de bron
hand in hand
zij aan zij…
de dood mijn honger krijgt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.260 het stormt
maar binnenin
is het windstil
wolken stuiven
stervend door de lucht
gejaagd en zonder wil
het is de rust die
aan me vreet terwijl
ik buiten chaos weet
niets kan me meer beroeren
ik kan alleen het leven voeren
tot de dood mijn honger krijgt
en mij dan prijst in alles
wat er is gebeurd, ga liggen wind
je hebt nu lang…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.655 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.700 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.654 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.732 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.476 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.738 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.395 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.102 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Oorlog Op Tafel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.298 De helft van het eten
ligt reeds op de grond,
het kind zit te gillen,
ze houdt nooit haar mond.
Geraspte kaas ligt
naast de pannen en borden,
hoe moet dat in Godsnaam
ooit opgeruimd worden?!
Sausvlekken zitten
op handen en mouwen,
die hadden we misschien
beter om kunnen vouwen.
Gesmijt met bestek
Heeft de aarde doen beven,
ik wou dat…
Sprookje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 Gekraak in het dak
sneeuw buitelt over het land
geknars van banden
er branden kaarsen
de kortste dag komt er aan
hij snuffelt de kou
chaos rond Parijs
er is geen ontkomen aan
nooit gezien sprookje…
Infarct
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Het verkeer stokte
chaos op de rotonde
dagelijks infarct…
Ieder zijn eigen chaos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 127 Laat ieder zijn
Eigen chaos maken
Ieder naar zijn eigen zin,
Laat hem die lak heeft aan zijn
Familie, en lak aan zijn gezin,
Zijn eigen gang maar gaan,
Meedenken, meebepalen heeft
Geen enkele zin - hij geeft
Immers toch niet om zijn gezin, en,
Alstublieft, betrek mij er niet in!…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…
De roethaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Bij ‘t horen van de naam denk je direct
~Dit beestje moet wel tot het pluimvee horen,
hij is derhalve uit een ei geboren
en in de buurt van Barneveld verwekt~.
Helaas, dan heb je hier een onjuist beeld:
‘t Is een persoon die eigenzinnig regelt
dat al wat stevig staat wordt omgekegeld
en zelf steeds de vermoorde onschuld speelt.
Is er toevallig…
puin
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 62 hij zag de chaos
in het puin vond hij een schoen
die niet van hem was…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
China op de fiets
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 604 Wielen draaien, bellen rinkelen
Een chaos tijdens het winkelen
Ik knijp mijn oog toe en er stopt iemand
die ziet gelijk je kent dit land.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…