Alle inzendingen over ontevreden OR wachten OR gedrag

‘Dat kán toch niet’, zei iemand ontevreden en iemand schreef - een wijze functionaris - ‘Ik twijfel, maar ik g’loof 't als het waar is’…

De Hemelen zijn van een andere orde Veel esoterischer dan ooit verwacht Maar ja, er moest een sfeer worden bedacht Aannemelijk en nodig voor de horde Opdat het volk niet ontevreden morde Over het klerikale goud met macht Na ’t aardse tranendal wachtte de pracht Of Hel waar Lucifer het vuur opporde Nu weet ik er zijn vele werkelijkheden…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Ik leg mijn hart in de toekomst en wacht… meer doe ik niet. De ander kijkt met een vraag. Hij zegt: ‘ Wat dom, je leeft immers vandaag.’ Ja, vriend dat moet ik ook, maar mijn hart reist al vooruit naar een leven vol van vreugd en blijheid. Door de belofte van een leven… In eeuwigheid.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Alles een reden, vragen gesteld, maar toch ontevreden, genoeg verteld.…

Geert twitterde: het is nu onze beurt Zo heeft ie weer een extra stemmentrekker De grenzen dicht, dat vindt ie ook zo lekker Het Poolse meldpunt: ook al mee geleurd Hij wakkert aan -met verve en altijd- DE ONDERBUIKSE ONTEVREDENHEID…

Het is me wat, de Trêveszaal was woest, Bewindspersonen waren ontevreden, Het kabinet had last van Kamerleden, Ze zeiden: hou je wel een beetje koest! Wij lossen alles op hoor, snap je wel? Dus zetten wij de Kamer buitenspel!…

buig voor de heren in hun almachtigheid aanhoor hun wil, beef waar tolerantie kwijnt kritiekloze dwazen luister naar het volk verschuil niet in die toren jullie ijdelheid maar aanhoor nederig het gemor van velen ook zij zijn getrouwen in ontevredenheid…

De schaatser was zeer ontevreden hij had niet hard genoeg gereden…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

Ze zeggen als het leven is voltooid de ‘stervenshulpverleners’ op gaan treden: ‘Meneertje toch, u kijkt zo ontevreden’ Met 'recht op hulp' word ik straks doodgegooid ‘Zo léven man, dat is toch een verschrikking! We doen voor jou wel even zelfbeschikking’…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

Waar de kilte huist in zinder wacht ‘n tere Zwarte Vlinder tot hij, uit zijn cocon bevrijd, kan gaan zweven naar de stilte die vervloeit in d’ eeuwigheid en het Koolwitje buigt trillend haar vleugels in verslagen als door de wind gedragen zijn schaduw haar ontstijgt…

De nieuwe dichteres van ‘t vaderland Kreeg hier een 6.1 in het verleden Het leesvolk toonde zich zeer ontevreden Ze werd tot op de grond toe afgebrand Vóór haar benoeming kwam ze reeds ten val Hendrik te Paske wist dit echter al…

(Aura III, tevens slot) Jouw reactie toen, was zo- wel be- als onbevre- digend naar tevre- denheid daar jij je in stilzwij- gen hult ontevreden echter door immer sto- rende pe- danterie…

Ik vergelijk niks meer met het verleden, Veel meer dan vroeger draait het nu om geld, Zodat bij voetbal enkel winnen telt, En toch was Ronald Koeman ontevreden. Hij sprong ondanks de winst haast uit zijn vel, De omgekeerde wereld lijkt het wel.…

de ontevredenheid spat ervan af en zeg nou zelf: wie kwam er in z’n graf? de Palestijn of Jood die werd vermoord! geklaag, in veler opzicht, is gemier de echte narigheid is ver van hier…

Wat doelloos wachten lijkt blijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven wanneer je iets met wachten doet zal wachten iets met jou doen…

Niet meer: wacht, wacht, wacht op de zwarte moerassluiers van de nacht. Gespreide tenen, kromme benen, mufheid onder vette oliejas. Geen licht boven nijd. Ogen op handen gedragen door natte schoenen. Geen droge krant of witte katten. Dan: pas dan, kun je rustig wandelen voortaan. Kom, we nemen onze benen. Te voet gaan.…

Het wachten voor die mensen iets verlichten Of slaan ze dan juist helemaal op tilt Omdat ze iets verteld wordt, ongewild Nee, laat ik me nu eindelijk eens gedragen anders is het om moeilijkheden vragen Die rij hoort nu eenmaal bij het leven En het "chaggy" kijken word er bij kado gegeven !…

Hee kleine man aan het begin van jouw avontuur Geef me je hand dan neem ik je mee voor het eerste stuk, zolang als het duurt En als je dan ontevreden wordt je boosheid op mij richt Weet ik dat je alleen verder kunt en dat brengt een glimlach op mijn gezicht Pappa…

ik zag hun lach oplichtende hoop in de ogen maar ook het weifelachtig onrustig gedrag van de treuzelkeuze in wikken en wegen komen ze alle tegenstellingen steeds weer tegen zij neigen naar maar met veel misbaar keren zij op de schreden terug zij willen winnen hebben uitslagen binnen maar diep in hun hart wacht de teleurstelling…

De tijd tikt gestaag de minuten weg en bouwt de spanning op groen is het goed dat gedragen wordt de gezichten onbekend onwennig ril je van de kou nu het moment daar is het afscheid voorbij en nu overgeleverd aan een man van naam tikt de tijd gestaag de minuten weg 't grote wachten is begonnen…

Alles wijst erop dat ik hem geslagen heb, aangetroffen ben, koffie bestelde en ermee wegkwam, een slechte smaak die niet onmiddellijk de dood veroorzaakte, maar had kunnen wachten.…

De dwaas bemint de lof alleen, De zoetste zoetigheden En strooit ge er wat kritiek doorhêen Hij ’s boos en ontevreden. Wel, ’k min de- lof zo goed als hij, Doch meng me vrij Wat kritisch kruid er onder Uw lof wordt door die specerij Slechts eedler en gezonder!…

Nooit zal men ontevreden zijn. Ooit zal men ontwaken. En stromen als een fontein. Men zal durven verlangen. Als het kwade dan ontdooit. Men zal kunnen schitteren. Maar niet nu. Ooit.…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

De een zit stil, de ander, nerveus, beweegt één voet in ritmisch op en neer. Soms met zijn twee meestal alleen, geen lach of luide stem hooguit heel zacht gefluister. De vrees wordt niet gedeeld, elk een omarmt zich zelf en lijdt en hoopt in stille eenzaamheid.…