Alle inzendingen over onthouden OR vergeten OR pijn

Maar goed dat ik niet onsterflijk ben Want dan zou ik vergeten Dit schoolplein, deze boom En als ik dan driehonderd was Mijn verjaardag Het is goed dat ik ooit doodga Dan is er een ding zeker De rimpel in mijn oude huid Zal de kleur altijd onthouden Van je ogen Als de zon de laatste keer En mijn film begint Elke scène op het plein…

stel dat je iets niet moet vergeten voor welke dag zou dat gelden en wat als die dag voorbij zou gaan -ongemerkt, zonder erg zou iemand opletten of wolken hun adem inhielden ergens halverwege, zo nauw luistert geen enkele toonhoogte hoe belangrijk is dan onthouden tussen alle dagen die zich versliepen we moeten onze tijd nog voltooien…

Die eerste keer in Café Eijlders jij sprak me aan in het Javaans ontmoette een krasse oude heer schudde mijn hoofd heen en weer te veel talen geleerd en vergeten Daar lig jij dan en leest een gedicht over leven als een feest van licht zo zal ik je blijven onthouden een heer van dansen zonder gewicht een vriendelijk mens om van te houden…

De wereld van haar onthoud ik haar kinderen rennend in het gras De kinderen van hen onthoud ik het dromen de weidse wolken Voortaan drink ik geen zuiver water meer, dorstig kind van verbeelding…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik zocht naar een speld in een hooiberg om de hooiberg te vergeten, zoals ik jou vond om voor altijd te onthouden. ---------------------------------------------------------- * Dit vers verscheen in 'Hollands Maandblad' 12 (2004)…

ik volg de sporen in denkbeeldige sneeuw of zijn het mijn stappen, doch onbetreden wat ik onthouden moest, ben ik ook al vergeten want wat ik wist, is te lang geleden ik heb blinde muren opgetrokken om kilte te weren die schuurt als zand ik hou mezelf een universum voor parallel, en ik sta aan de andere kant ik luister naar mijn adem die…

de aarde is niet langer plat doch redelijkerwijs het fornuis braakt gekookte melk het gas vergeten er smoort een vroege ochtend in lichaamstaal en hoofdelijke stemming we hebben onszelf onthouden toen iedereen vergat ons te weten hoe vind ik mijn huis terug voorbij de kruising van wegen een streep licht tussen nachten of mens onder…

onthoud ik mijzelf Wat ik anderen onthoud onthoud ik mezelf Wat ik al ben wil ik in de levensstroom laten opgaan en alles wat nog meer benut kan worden wat nog wacht om zich te verwezenlijken wil ik graag opbouwend gebruik van maken opdat het de atmosfeer om me heen verrijkt…

Dus onthoud dat een vriend er voor je is en er altijd voor je staat. In goede en slechte tijden zal een echte vriend er voor je zijn. In tijden van lachen en in tijden van verdriet en pijn. Dus je moet goed onthouden dat je er niet alleen voor staat. Wat er ook gebeurt en wat er ook komen gaat.…

Als je stopt met liegen Moet je minder onthouden…

Bestond er maar een soort wegenwacht Maar dan speciaal voor liefdesproblemen Die snel en adequaat een oplossing bracht Ik zou er gelijk een abonnement op nemen Een belletje naar de alarmlijn was genoeg De schade groot maar de hulp snel nabij Een paar handelingen door een deskundige Voor je het wist was je hart weer pijnvrij Ach was er…

maar heb ik veilig en wel geborgen diep diep diep zit het gevangen niemand zal het kunnen los krijgen niemand zal je ooit vervangen niemand zal me ooit doen zwijgen het uiten van de haat het denken aan wat liefde moest zijn het spreken over het ongeluk het verlaten van de emotie een verleden van kwaad we leefden de honger van de pijn…

het pijnlijkst zijn de woorden van de dichter die hij heeft verzwegen maar beter dat dan de woorden die we zijn vergeten…

Vergeet de pijn, vergeet de warmte of de koelte, vergeet de stilte en de kilte, vergeet de drukte maar vergeet niet al die tijd, hoeveel ik ongelofelijk verschrikkelijk van jou hield.…

Wie zal er ons kindeke douwen, En doet het zijn moederke niet? Wie zal er zijn dekentjes vouwen Dat 't schaars door een holleke ziet Kleine, kleine, Moederke alleen, Douw-douw-douwderideine; Kleine, kleine Moederke alleen Kan van uw wiegske niet scheên! Wie zal naar ons kindeke kijken, Die bleuzende, stoute kapoen? Wie zal er zijn hemdekes…

Onthouden doe ik denk ik met een reden, net als de dingen die ik ben vergeten niet zonder reden zijn weggegleden. Omdat weten en niet-weten aan mijn herinneringen kleven, voeren elektrische spanningen in mijn brein een interne strijd. Wellicht omdat zij weten, meer dan ik, dat fantasie is verweven met flarden werkelijkheid.…

dit moet de laatste keer worden dat ik jou herinner zometeen liggen deze woorden te bleken in een uithaal van najaarszon daarna vangt een reis aan, begint het zachtjes te regenen ergens moeten we een begin maken met vergeten anders raakt geheugen overvol en is er geen ruimte om iets te onthouden misschien dat ik realiteit bedoel…

Vergeten of niet vergeten de pijn van de doden is aanwezig bij de levenden die hier eerst ronddwalen en dan weer weten…

Handen willen de handen zuiveren, armen de armen ontdoen van de pijn, maar de lijnen blijven altijd te fijn, en het lijf onthoudt niet haar zaligheid. Het draagt zich voor: onthouden lelijkheid en schrijft alsof het sterren doet ontstaan, maar waar zij het in het met haar verblijdt, ziet het alleen de sneeuw in haar vergaan.…

het lied van de straat duizenden melodieën onthoud er een paar…

Mensen onthouden al het moois dat ze denken: in Pakhuis Weemoed.…

En dat je alles mag overwinnen, ziekte, angst en pijn.…

Dit gevoel is zo anders bij iedereen niemand voelt hetzelfde je kan het met niemand delen ieder verwacht iets anders iets wat je zo'n pijn doet wat je omringt met gevoelens soms weet je het zelf niet je kwijnt weg of vertelt het iemand iemand die het begrijpt of half of niet dat maakt het zoiets speciaals Maar vergeet niet als je zoiets…

verborgen onder het vlees op haar jukbeenderen en ik weet niet hoeveel jaar ik besteed heb aan pogingen om jou te vergeten maar ik ben bang om eraan te denken hoeveel jaar ik eraan zal besteden om het te onthouden…

Recht van spreken recht van zwijgen zich onthouden recht van nee Recht om weken lang te dreigen stem onthouden recht door zee Plan blijft steken Hongarije tegenhouden werkt niet mee Orbans preken niet uitbreiden pas inhouden veto, nee!…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Onverstoorbaar stroomt de rivier tot het ruisen ophoudt zij verliest zichzelf in de zee opgeschrikt door de vlammenzee want de dunne zon vergeet je de koele wind vergeet je maar de pijn de pijn vergeet je niet de schemering heeft haast kleurt de hemel blauw als de nacht de hemel is lichtjaren ver weg altijd…